(Τεχνικό θέμα μεν, με κοινωνικές προεκτάσεις δε)!
Σήμερα το πρωί, όπως κατέβαινα στο γραφείο μου είδα ένα θέαμα από την κάψουλα του χωροχρόνου! Είδα “υποθεμελιώσεις”! Κάποτε πολύ συχνό φαινόμενο, τώρα εξαιρετικά σπάνιο για πολλούς λόγους…
Τι είναι οι υποθεμελιώσεις (κοινώς… κουτιά);
Όταν πρόκειται να κατασκευάσετε ένα κτίριο με θεμελίωση ή με υπόγεια σε μεγαλύτερο βάθος από το βάθος θεμελίωσης των διπλανών του ομόρρων κτιρίων, οφείλετε προηγουμένως να τα υποστηρίξετε, σκάβοντας από κάτω τους και τοποθετώντας οπλισμένο σκυρόδεμα (μπετόν) μέχρι ένα ασφαλές βάθος προκειμένου να μην μπορούν να υποχωρήσουν τα υποκείμενα χώματα (το έδαφος δηλαδή) και να τα παρασύρει μαζί του. Είναι κατανοητό; Εάν όχι προσέξτε την φωτογραφία.
Κάτω από τα θεμέλια του κτιρίου έχει σκαφτεί ένα άνοιγμα πλάτους ενός περίπου μέτρου (1-1,5μ) και έχει καλουπωθεί ο/σ (μπετόν) προκειμένου να αποτελέσει έναν ακόμα πυλώνα ενίσχυσης… Προσέξτε όμως πως αυτό γίνεται τμηματικά! Δεν σκάβουμε από κάτω από το διπλανό μας κτίριο σε ολόκληρο το μήκος του και μετά τοποθετούμε το νέο μπετόν! Σκάβουμε σε κάποια διαστήματα πρώτα και αφού ολοκληρωθεί η κατασκευή μας στα πρώτα, μετά επαναλαμβάνουμε την διαδικασία για τα μεταξύ τους εναπομείναντα τμήματα.
Συνηθίζετε βλέπετε όταν πρόκειται να κατασκευάσουμε ένα κτίριο να προσέχουμε να μην… κατεδαφίζουμε τα διπλανά του!
Προσωπικά το έχω αντιμετωπίσει τρεις-τέσσερεις φορές και τούτο, διότι δεν έχω κατασκευάσει ποτέ μου… αστική πολυκατοικία! Αυτό, διότι το ζήτημα των υποθεμελιώσεων ήταν πάρα πολύ συχνό επί της εποχής της αντιπαροχής, όπου τα παλαιά κτίρια κατεδαφίζονταν και δίπλα τους ανεγείροντο υπέροχες πολυκατοικίες! Ωστόσο έχω αντιμετωπίσει το θέμα σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις και πιστέψτε με μου έχουν “κοπεί” χρόνια από την ζωή μου…
Μία πολύ σπουδαία λεπτομέρεια! Κυριολεκτικά πολύ σπουδαία!
Πολλές φορές, τα πλαϊνά κτίρια δεν ήταν καινούργια ή σε καλή κατάσταση όπως αυτό της φωτογραφίας… Ήταν μισο-ερείπια ή εγκαταλελειμμένα ή σε μία τόσο κακή κατάσταση, ώστε και μόνο η αίσθηση του πως θα σκάψεις από κάτω τους να σου δημιουργεί ρίγη… συγκινήσεως (όταν θα αυτό-γκρεμίζεται και θα σε συλλαμβάνουν για το αυτόφωρο και φυσικά να μην έχει συμβεί κάτι πολύ χειρότερο)!
Πως λύνεται λοιπόν αυτό;
Ακούστε! Για να στηρίξεις εκ θεμελίων κάποιο στοιχείο, αυτό πρέπει προηγουμένως να… αυτό-στηρίζεται! Εάν το διπλανό όμορο κτίριο ή ο τοίχος του είναι έτοιμος να καταρρεύσει μόλις διαταραχτεί η ισορροπία του εδάφους, προηγουμένως θα πρέπει να αποκατασταθεί η στατική του επάρκεια (πρέπει δηλαδή να επισκευασθεί)!
Επισκευάζεις λοιπόν πρώτα τον τοίχο, ώστε να έχεις… τοίχο και κατόπιν τον υποθεμελιώνεις!
Αυτή είναι μία μικρή λεπτομέρεια από τις πολλές, οι οποίες δικαιολογούν την έκφραση:
“Πάρε παλιό μηχανικό και νέο δικηγόρο” και βέβαια μην με πυροβολήσετε (ούτε οι νέοι μηχανικοί ούτε οι παλαιοί δικηγόροι). Τι κάνεις όμως όταν είσαι νέος μηχανικός; Απλούστατα ρωτάς έναν παλαιότερο και περισσότερο έμπειρο. Είναι σχεδόν αδύνατον να ΜΗΝ σας βοηθήσει… Αντιθέτως θα χαρεί, διότι η γνώση του θα μεταφερθεί στην επόμενη γενιά και θα έχουμε μία συνέχεια στην ποιότητα και την ασφάλεια των κατασκευών (προσωπικά αυτό το έκανα πολύ συχνά και το κάνω και τώρα). Οι ντροπές και εγωισμοί να λείπουν…
Ωστόσο δεν ήταν πάντα όλα ρόδινα.
Καμιά φορά (εμένα μου έχει συμβεί δύο φορές αυτό) ο όμορος “τοίχος” να είναι… αόρατος!
Τι εννοώ με αυτό;
Δεν υπάρχει ακριβώς τοίχος, αλλά ένας πολύ παλαιός χτιστός βόθρος, ο οποίος δεν φαίνεται και οι γείτονες δεν σκέπτονται καν να σε ενημερώσουν. Συνήθως πρόκειται για παλαιούς βόθρους, οι οποίοι λειτουργούν με “αυτόματο πιλότο” και οι ιδιοκτήτες ίσως να μην έχουν καν ιδέα ότι υπάρχουν (ειδικά εάν μάλιστα είναι νεώτεροι ή ενοικιαστές). Τότε θα συμβεί αυτό το οποίο βλέπετε στην δεύτερη φωτογραφία (και αυτή είναι από δικό μου έργο) για να μην νομίζετε πως κάνω (και κάθε άλλος στη θέση μου)… πάρτυ όταν ξεκινώ μία κατασκευή.
Το ωραίο ήταν πως είχα εντοπίσει τα περιγράμματα ενός παλαιού καμινιού, το οποίο είχε επιχωματωθεί και πρόσεχα την… άλλη πλευρά της θεμελίωσης! Αυτό μάλιστα συνέβη την ίδια στιγμή προτού καλύψουμε με νάιλον τα χώματα της εκσκαφής (για το ενδεχόμενο νεροποντής). Το ακόμα πιο ωραίο είναι ότι εκεί ακριβώς συνηθίζαμε να στεκόμαστε, διότι ήταν το πλέον πανοραμικό σημείο, όπως βλέπετε και από την φωτογραφία έχοντας δίπλα μου τον κίτρινο εκσκαφέα!
Κοινωνικά συμπεράσματα:
Εάν επιθυμείς να στεριώσεις στην κοινωνία βαθύτερες αρχές θα πρέπει προηγουμένως να στηρίξεις τις υπάρχουσες, ώστε να φανεί η διαφορά… Δεν καταστρέφεις, υποδεικνύεις καλύτερες λύσεις.
Ο κίνδυνος προέρχεται όχι από αυτό, το οποίο βλέπουμε, αλλά από αυτό, το οποίο είναι καλά κρυμμένο!
