Χθες το βράδυ είδα το εξής όνειρο (παρεμπιπτόντως εξηγώ τα όνειρα, αλλά το συγκεκριμένο το χρησιμοποιώ ως αφορμή):
Είδα πως έσκαψα στοές κάτω από το έδαφος για να προστατευθώ από τις εξωτερικές συνθήκες. Σε κάποια σημεία όμως άφηνα μία οπή, ώστε όποτε νοιώθω την ανάγκη να βγαίνω έξω στην επιφάνεια ή απλά να παίρνω αέρα. Οι στοές του ονείρου ήταν πολύ κοντά στην επιφάνεια (βλέπετε στα όνειρα… στέκονται, όχι όμως και στην πράξη).
Εκεί λοιπόν που περπατούσα κάτω από την επιφάνεια άρχισαν να εμφανίζονται και άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι συνεχώς πληθύνονταν. Στον πολύ στενό χώρο της στοάς δεν υπήρχε άλλη επιλογή παρά να προχωρήσεις, όπως πιεζόσουν από την ανθρωπο-ροή. Όταν όμως πλησίασα σε μία οπή ήθελα να σταματήσω να βγω και να πάρω αέρα, αλλά τότε διαπίστωσα έντρομος πως αυτό δεν ήταν δυνατόν. Η ανθρώπινη ροή ωθούσε χωρίς να σταματήσει. Και αυτό συνέχιζε, χωρίς να έχω δυνατότητα ελιγμών έως ότου ξαφνικά έφτασα σε ένα αδιέξοδο, από το οποίο ναι μεν έβλεπα το φως, αλλά ήταν πολύ στενό για να περάσω…
Και ξύπνησα!
Το όνειρο είναι αγχωτικό και αν και προσωπικό δείχνει μία γενικότερη αλήθεια. Πως ανεξάρτητα από τις δικές μας επιλογές η γενική ροή των ανθρώπων καθορίζει την πορεία μας. Πώς μπορείς να κινηθείς στις στοές, αφού δεν υπάρχει καθόλου χώρος για αναστροφή; Και ενώ γνωρίζεις τις λύσεις, αφού έχεις αφήσεις οπές, γιατί πρακτικά αυτές ΔΕΝ λειτουργούν.
Πού είναι το… λάθος;
Το όνειρο ομιλά πάντα τη γλώσσα της αλήθειας· και πάντοτε λειτουργεί ως σύμμαχος σου, ποτέ σαν εχθρός. Υπάρχουν βέβαια και μερικά όνειρα, τα οποία είναι κάτι περισσότερο από προσωπικά και αυτά χρήζουν ιδιαίτερης διαχείρισης. Δυστυχώς θυμάμαι το βράδυ 25 προς 26 Δεκεμβρίου του 2004 ξύπνησα με τη βεβαιότητα ενός πολύ μεγάλου σεισμού, τον οποίον είδα στο όνειρό μου… Ήταν ο γνωστός στον Ινδικό Ωκεανό μαζί με το τσουνάμι…
Αλλά και πάλι… πού είναι το λάθος;
Το λάθος στο όνειρο και στη ζωή μας είναι οι στοές! Κανείς δεν σου επιβάλλει να τις σκάψεις. Κανείς δεν σου ορίζει πως πρέπει να… κρυφτείς κάτω από στοές, έστω άριστα σχεδιασμένες και κατασκευασμένες, και με πρόβλεψη εξαερισμού και διαφυγής διότι εγγενώς είναι… στοές! Και φαίνεται πως δεν είσαι μόνος. Άπαξ και εγκλωβιστείς θα οδηγηθείς σε ένα αδιέξοδο, το οποίο και πάλι θα γνωρίζεις πως έχει τη λύση του, αλλά είναι αδιαπέραστο.
Στοές μόνο στα έργα. Όχι στις ζωές μας!
