Με αφορμή μία παλαιά μου υπόθεση αναρωτιόμουν τι είναι αυτό, το οποίο θυμάται ένας άνθρωπος περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο και αναφέρομαι σε συναισθήματα.
Αβίαστα απαντώ: τις προσβολές.
Μπορεί να έχετε υποστεί βαρύτατες κακουχίες, μπορεί ποτέ να μην ξεχάσετε όσους σας βοήθησαν σε δύσκολες στιγμές και να τρέφετε αιώνια ευγνωμοσύνη, αλλά αυτό, το οποίο πιο συχνά στριφογυρίζει στο μυαλό σας είναι ένα: ο προσβλητικός λόγος ή συμπεριφορά την οποία υποστήκατε.
Να γνωρίζετε πως σε “τεχνικό” επίπεδο, εάν θέλετε να αποτύχετε πλήρως σε διαπραγματεύσεις είναι να προσβάλετε (με οποιονδήποτε τρόπο) την αντίθετη πλευρά. Εάν μάλιστα νοιώθετε τόσο δυνατή/ός, ώστε να επιβάλετε τις θέσεις σας και δεν σας απασχολεί αυτό, τότε “καλωσήλθατε στον κόσμο του ιπτάμενου μαχαιριού” (όπως τον ονομάζω και είναι δική μου έκφραση αυτή και μου αρέσει και πολύ). Σε αυτόν τον κόσμο θα περπατάτε παρέα με όσες προσβολές έχετε διαπράξει υπό μορφή μαχαιριών να υπερίπτανται γύρω σας έτοιμα να εκτοξευτούν επάνω σας αλύπητα με το πρώτο σας στραβοπάτημα. Αυτό καθιστά αυτού του είδους τους ανθρώπους ιδιαίτερα νευρικούς (παρατηρήστε το), διότι τα μαχαίρια δεν τους αφήνουν να ηρεμήσουν.
Επειδή σε αυτή τη ζωή είτε από λάθος είτε από πρόθεση είτε από εσφαλμένες εκτιμήσεις ή ίσως εκνευρισμό της στιγμής σίγουρα θα έχετε προσβάλει κάποια/οιον, εάν θέλετε να εξαφανίσετε ένα μαχαίρι (τουλάχιστον να μην υπερίπταται τόσο επικίνδυνα δίπλα σας) οφείλετε να ζητήσετε ειλικρινά συγγνώμη. Όχι προσευχόμενη/ος στον Θεό, διότι εκεί είναι εύκολη η λήψη της, αλλά σε αυτήν/όν στην οποία/οιον διαπράξατε την προσβολή. Εάν (προσοχή εδώ, -εάν-) την αποδεχθεί (ναι έχει κάθε δικαίωμα να ΜΗΝ την αποδεχθεί) έχετε τουλάχιστον κάπως αδρανοποιήσει την κίνηση του μαχαιριού. Δεν εξαλείφεται το ίδιο ούτε και η πιθανότητα να σας επιτεθεί μειώνεται όμως η ισχύς του χτυπήματος και η τάση του να συμβεί.
Το μαχαίρι της προσβολής ποτέ δεν εξαλείφεται με συγγνώμη ή χωρίς. Προφανώς δεν είναι ίδια η ένταση σε κάθε περίπτωση, αλλά πιστέψτε με η προσβολή δεν είναι ποσοτικά μετρήσιμη. Είναι ποιοτικά και είναι μία.
Σκεφτείτε διπλά και τρίδιπλα την επόμενη φορά…
Και κάτι ακόμα και εδώ προσέξτε το καλά: επειδή στα 52 μου χρόνια και μη όντας… άσπιλος έχω προσβάλει με όποιον τρόπο συνανθρώπους μου, σας πληροφορώ πως εάν τις προσβολές από την πλευρά των άλλων τις νοιώθεις ως ιπτάμενα μαχαίρια γύρω σου, τις δικές σου ως προς τους άλλους τις νοιώθεις άκρως κοφτερά εγχειρίδια και μέσα σου…