(Μεγάλο το άρθρο, αλλά αναφερόμαστε σε επενδύσεις)
Προχθές η “Καθημερινή” δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον άρθρο με τον τίτλο “Οι επενδύσεις του πάθους υπεραποδίδουν”. Στηρίζεται σε μία μελέτη των Elroy Dimson, Paul March και Mike Staunton από το Yearbook 2018 της Credit Global Investment Returns.
Νομίζω ότι ο ορισμός “επενδύσεις πάθους” είναι μάλλον άστοχος, διότι αναφέρεται σε συλλεκτικά περιουσιακά στοιχεία και μετοχές, καθώς και σε εξαιρετικά ακίνητα. Η λέξη “πάθος” παραπέμπει κατά τη γνώμη μου σε… γυναίκες, τυχερά παίγνια, ναρκωτικές ουσίες ή… εξουσία! Το πρώτο μακράν το… επικινδυνέστερο (χιούμορ εδώ μην με κατηγορήσετε για… σεξισμό)!
Τα συλλεκτικά περιουσιακά στοιχεία αφορούν, κλασσικά αυτοκίνητα, οίνο, κοσμήματα, γραμματόσημα, μουσικά όργανα (βιολιά), έργα τέχνης και βιβλία.
Αναζητείστε το στην επιγραμμική έκδοση της εφημερίδας. Επιγραμμική παρεμπιπτόντως είναι η πολύ όμορφη Ελληνική απόδοση της στεγνής φράσης “on line”.
Η μελέτη προσπαθεί να αποτιμήσει την αξία της επένδυσης ενός δολαρίου το 1900 σήμερα, αφού προβεί στον αποπληθωρισμό.
Η μελέτη είναι ενδιαφέρουσα,το ίδιο και το άρθρο, επίσης τα συμπεράσματα αλλά, υπάρχουν μερικά αλλά…
Οι επενδύσεις αυτού του είδους είναι ιδιαίτερες. Αποδίδουν μάλιστα φαινομενικά εντυπωσιακά: οι μετοχές 387 φορές (σε παγκόσμια κλίμακα), τα αυτοκίνητα 247, ο οίνος 65, τα κοσμήματα 30, τα γραμματόσημα 20, 16 τα μουσικά όργανα (βιολιά), 9 φορές τα έργα τέχνης και τέλος 7 φορές μόνο, τα βιβλία!
Για τα κορυφαία ακίνητα τα νούμερα είναι εντυπωσιακά με προεξέχοντα αυτά της Αυστρίας με απόδοση 1297 φορές σε σχέση με το επενδυθέν ποσό το 1900.
Επειδή τυγχάνει να ανήκω κατά κάποιον τρόπο στην κατηγορία αυτή των επενδυτών θα ήθελα να επισημάνω κάποια στοιχεία αφού σας συστήσω προηγουμένως να διαβάστε το άρθρο της “Καθημερινής”.
Οι μελετητές παραγνωρίζουν ή αθέλητα αγνοούν τις συνθήκες της ζωής, οι οποίες διέπουν αυτού του είδους τις επενδύσεις.
Κατ΄αρχήν εάν το 1900 επένδυες 100 δολάρια σε μετοχές σημαίνει πως θα… είχες το τεράστιο για την εποχή ποσόν και επιπλέον θα έπρεπε να είσαι σήμερα τουλάχιστον 138 ετών, αφού υποτίθεται πως το έκανες αυτό στα 20 σου χρόνια. Και φυσικά θα έπρεπε να επιβιώσεις και από δύο παγκοσμίους πολέμους!
Υπάρχουν πολύ λίγες οικογένειες, οι οποίες το έχουν επιτύχει. Και αυτές πρόκειται για οικογένειες με ρίζες εκατονταετών. Διότι το 1900 ένα βιολί Στραντιβάριους ήταν ήδη συλλεκτικό και πανάκριβο. Και μόνο σε μία αναταραχή κάποιος θα μπορούσε να βρεθεί με κάτι ανάλογο.
Τα αυτοκίνητα επίσης είναι πολύ δύσκολα στην αποθήκευσή τους και φυσικά τα συλλεκτικά σήμερα ήταν επίσης πανάκριβα, όταν πρωτοκυκλοφόρησαν.
Βέβαια όλα τα προηγούμενα περιουσιακά στοιχεία έχουν ένα “παθιασμένο” (εδώ ταιριάζει) κοινό, το οποίο είναι πρόθυμο να πληρώσει (ή να αρπάξει καλύτερα) αυτό, το οποίο διακαώς επιθυμεί.
Υπάρχουν και περιπτώσεις όπως η πέννα Parker 51, η οποία ενώ την εποχή της ήταν κοινή τώρα απέκτησε συλλεκτική αξία. (Αλήθεια έχουμε και την κλήρωση της πέννας όσων αγόρασαν το βιβλίο του πατέρα μου)!
Οι αναπόφευκτοι πόλεμοι είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα επίσης. Και ο Χέρμαν Γκέρινγκ ήταν φιλότεχνος και κατέκλεψε τα έργα απ΄όλη την Ευρώπη. Και η Γερμανία, η οποία σήμερα φαντάζει τόσο σπουδαία καταλήστεψε ολόκληρο τον κόσμο την περίοδο της προσωρινής κυριαρχίας της και δεν επέστρεψε και τίποτα.
Τα αντικείμενα είναι αντικείμενα και εξ’… αντικειμένου έχουν το πρόβλημα της φυσικής καταστροφής. Ειδικά μάλιστα εάν πρόκειται για μία φιάλη, όπως αυτή της Achaia Clauss με Μαυροδάφνη του 1896 αξίας σήμερα 1580 ευρώ, προσωπικά θα την έπινα τώρα και δεν θα την άφηνα για τα… εγγόνια μου για να πλουτίσουν το 2118!
Που καταλήγουμε λοιπόν; Δεν αξίζει τίποτα η μελέτη ή δεν μας κατευθύνει πουθενά, παρά μόνο μας εντυπωσιάζει με τον τοποθετημένο πλούτο σε ιδιωτικούς θησαυρούς;
Έγραψα στην αρχή, πως ανήκω σε αυτή την κατηγορία των επενδυτών. Αυτό είναι απολύτως αληθές. Δεν θα αναφερθώ βέβαια στην συλλογή μου από Rolls Royce σε ένα υπόγειο στο Λονδίνο (η αλήθεια είναι πως πολύ θα ήθελα να την είχα) αλλά σε κάτι πολύ πιο ταπεινό:
Στην βιβλιοθήκη μου. Τα βιβλία ωστόσο δεν αποδίδουν και σημαντικά. Μόλις 7 φορές περισσότερο και υπάρχουν ελάχιστα βιβλία με μεγάλες πραγματικά αξίες και αυτά ευρίσκονται σε μουσεία και ειδικές συλλογές.
Επίσης έχουν πολύ βάρος, απαιτούν μεγάλους χώρους αποθήκευσης καταστρέφονται πολύ εύκολα από πλημμύρα ή φωτιά ενώ ούτε μεταφέρονται σε συνθήκες αναγκαστικών μετακινήσεων. Επίσης όταν κάνει κρύο και είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου η επιβίωση είτε πρόκειται για ένα τόμο του 1700 με έργα του Γκαίτε είτε συλλογές ρομάντσων, την ίδια θερμότητα θα εκπέμψουν.
Η σημαντικότερη και αποδοτικότερη “συλλεκτική” επένδυση είναι αυτή, την οποία μπορείς πάντα να μεταφέρεις μαζί σου ακόμα και γυμνός:
Το μυαλό σου,τον χαρακτήρα σου, την ικανότητα επιβίωσης σου, την μόρφωσή σου, το όνομά σου…
Τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούν να σε βοηθήσουν να ανακτήσεις οτιδήποτε. Και να είσαι σίγουρος πως δεν έχεις καμία εξάρτηση, όσο και εάν ο πόνος της απώλειας αγαπημένων αντικειμένων είναι υπαρκτός.
Επειδή το μυαλό είναι απεριόριστων διαστάσεων το ασφαλέστερο είναι να δημιουργήσεις μία δική σου εγκεφαλική βιβλιοθήκη, η ο οποία θα είναι μέσα σου.
Επί πλέον αυτήν την επένδυση μπορείς να την παραδώσεις και στους άλλους και στις επόμενες γενεές.
Και το σημαντικότερο: είναι… δωρεάν! Μπορείς να ξεκινήσεις ανά πάσα στιγμή να την συλλέγεις!
Αυτή είναι η μακράν κορυφαία και ανεκτίμητης απόδοσης και αξίας επένδυση!
