Όταν η βροχή πέφτει σε μία διάφανη επιφάνεια το δικό της φως ενώνεται με το φως της υπο-κάτω επιφανείας. Το φύλλο τότε δεν μπορεί να κρυφτεί διότι φωτίζεται από παντού αλλά φαίνεται σαν σκιά. Εάν η επιφάνεια πρόσπτωσης ήταν αδιαφανής το φύλλο θα φαινόταν με το φυσικό του χρώμα.
Το πολύ φως τυφλώνει. Γι΄ αυτό οι άνθρωποι προτιμούν τα σκοτάδια και της ζωής και κυρίως των κρυφών σκέψεων του νου τους. Και ένα από τα εφτά πράγματα, τα οποία δεν μπορείς ποτέ να γνωρίζεις (τα υπόλοιπα εξ άλλη φορά) είναι τι σκέπτεται ο γείτονας σου (ή κάθε γνωστός σου) για εσένα. Ούτε κι αυτός όμως γνωρίζει τις δικές σου σκέψεις και προθέσεις!
Όλα στο σκότος!
