Την Παρασκευή το βράδυ παρακολούθησα την πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης “ Οι Γυναίκες του Λόκερμπι” από το Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΟΤΕ Πάτρας – Αχαΐας στο θέατρο “ΑΓΟΡΑ”. Ειλικρινά χάρηκα πολύ, διότι είδα μία παράσταση υψηλής στάθμης, με ένα πολύ καλό σενάριο, το οποίο αφ΄ ενός μεν αποδόθηκε θαυμάσια από την σκηνοθεσία του Ηλία Αναστασόπουλου αφ΄ ετέρου δε λειτούργησε ως πραγματική πλατφόρμα προκειμένου να αναδειχθούν οι πραγματικές ικανότητες των ηθοποιών.
Παρ΄ όλο που το θέμα της παράστασης είναι θεωρητικώς “βαρύ”, διότι αναφέρεται σε μία τραγωδία, η οποία συγκλόνισε πριν από κάποια χρόνια την ανθρωπότητα, ωστόσο δεν μετατράπηκε σε μία δακρύβρεχτη ιστορία, αλλά αντιθέτως σε ένα ερέθισμα προβληματισμών. Και νομίζω πως κανείς θεατής δεν έφυγε με ένα αίσθημα θλίψης, αλλά αντιθέτως με μία αχτίδα ελπίδας, πως ακόμα και στις φοβερότερες ανθρώπινες τραγωδίες ο άνθρωπος θα ανακαλύψει το μεγαλείο και της αγάπης αλλά –προσέξτε το αυτό- και παραδόξως και του μίσους.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να ζητήσω από τους πολλούς αξιόλογους θιάσους της πόλης μας να στοχεύουν σε ποιοτικά έργα, τα οποία είναι εξ΄ ίσου “εμπορικά” (με την έννοια της αποδοχής του κοινού). Και εκεί ξεδιπλώνεται η ικανότητα των σκηνοθετών και ηθοποιών αλλά και το κοινό είναι πρόθυμο να νοιώσει κάτι, το οποίο δε θα ξεθυμάνει ελάχιστα λεπτά μετά το τέλος των χειροκροτημάτων.
Υπό αυτή την έννοια, ο εν λόγω σύλλογος κάνει ένα σημαντικό βήμα εμπρός στα θεατρικά δρώμενα της πόλης και με πολύ ενδιαφέρον θα ήθελα να παρατηρήσω τη θετική επίδραση του στο συνολικό καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Δεν αναφέρω ονομαστικά τους συντελεστές, θα πρότεινα να τους γνωρίσετε και δείτε από κοντά, ακούγοντας ταυτόχρονα την εξαιρετική μουσική πρωτότυπη σύνθεση του έργου της Μαρίας Αντωνάτου.
Σημ.: Η κινηματογράφηση και η δημιουργία του trailer είναι δική μου, αλλά μπορεί ελεύθερα να κοινοποιηθεί.
