…πως τρία πράγματα χρειάζεσαι στη ζωή για να είσαι κατά κάποιον τρόπο πλήρης: να κάνεις κάτι, να αγαπάς κάτι και να ελπίζεις σε κάτι (τίποτα δεν αποκλείει να είναι το ίδιο “κάτι” και στις τρεις περιπτώσεις).
Ένα από τα τρία να λείπει ή να μην το έχεις εντοπίσει είναι αρκετό για να σου δημιουργήσει μία αίσθηση κενότητας, ίσως και απελπισίας· και δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκην πως είναι και δικό σου το φταίξιμο.
Αλλά όταν επιλέγεις σε κάποιο από τα προηγούμενα το αντίθετό του, δηλαδή ή να μην κάνεις τίποτα ή να μισείς κάτι ή να μην ελπίζεις επίσης σε τίποτα, τότε εισέρχεσαι σε δύσκολες ατραπούς.
Επειδή όμως στα λόγια όλα είναι εύκολα και οι Βουδιστές ίσως εκεί στα βουνά στο Νεπάλ να έχουν άλλη αίσθηση και επειδή είναι αρκετά δύσκολο να ξεριζώσεις το μίσος ή να επανεύρεις την ελπίδα, το μόνο, το οποίο σου απομένει και είναι του χεριού σου είναι να ΚΑΝΕΙΣ κάτι.
Ίσως με αυτόν τον τρόπο απαλύνεις το μίσος και αρχίσεις να ελπίζεις πάλι.
Αλλά ρε γμτ ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ!
(Α και μην κριτικάρεις).
Σημείωση: κι εγώ που τα γράφω μόνο στο πρώτο προσπαθώ, τα άλλα δύο δεν τα έχω καταφέρει, δεν είμαι δα και… βουδιστής!
