Διαβάζω τίτλο πασίγνωστης ιστοσελίδας (τον παραλλάσσω ελαφρώς σκοπίμως): “Ακίνητα: Αυξητική τάση ζήτησης για μεγαλύτερες και φθηνότερες κατοικίες”.
Μάλιστα! Μαθαίνουμε λοιπόν και αυτό αναλύεται στη συνέχεια από το άρθρο, πως ζητούνται μεγαλύτερες και φθηνότερες κατοικίες! Είδηση θα ήταν να ζητούνταν μικρότερα, χειρότερα και –κυρίως- ακριβότερα ακίνητα! Πριν από λίγα χρόνια η τάση ήταν, ας υποθέσουμε, μικρά διαμερίσματα στο κέντρο σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Κάποτε ήταν ο ΕΝ.Φ.Ι.Α. στην πρώτη γραμμή, ο οποίος δημιούργησε και τόσες πολιτικές παρενέργειες και μία τάση τότε ήταν παραχώρηση του ακινήτου έναντι πληρωμής του, (του ΕΝ.Φ.Ι.Α.).
Όλες αυτές οι “πληροφορίες – συμβουλές” είναι για το καλάθι των αχρήστων. Όχι μόνον δεν προσφέρουν κάτι χρήσιμο, αλλά δημιουργούν και προκαταλήψεις (σε ποιους άραγε); Η ειδησεογραφία είναι υπερπλήρης με ανάλογης βλακείας αναλύσεις (για να γεμίζουν οι σελίδες).
Τα ακίνητα, κατά τη γνώμη μου ακολουθούν την αντίστροφη πορεία εξέλιξης από αυτή των κινητών τηλεφώνων. Αρχικά τα τηλέφωνα ήταν μόνο για φωνητική επικοινωνία· κατόπιν επεκτάθηκαν στα μηνύματα, μετά στο διαδίκτυο και τώρα πλέον χρησιμοποιούνται πολύ λιγότερο για αυτό, το οποίο είναι (τηλέφωνα) και πολύ περισσότερο για αυτό στο οποίο εξελίχθηκαν (μικροί φορητοί υπολογιστές).
Τα ακίνητα αντιμετωπίζονταν ως ένα επενδυτικό προϊόν και ένα εύκολο και χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις μέσον μεταφοράς χρημάτων από τον έναν στον άλλον και τώρα τείνουν να επανέλθουν σε αυτό, το οποίο πάντα ήταν και είναι: δοχεία στέγασης ανθρώπων. Το προηγούμενο δεν έχει γίνει αντιληπτό ακόμα, ούτε και από τις πλέον… αποτυχημένες επιχειρήσεις στην Ελλάδα (και εννοώ τις τράπεζες).
Θα αναλύσω διεξοδικά τα προηγούμενα και φυσικά δεν πρόκειται να σας πληροφορήσω πως “αυξάνεται η ζήτηση των επερχόμενων διαμερισμάτων στο… Ελληνικό κυρίως αυτών με τιμή εκκίνησης τα 500 ευρώ/τ.μ. και κάτω”!
