Ένα τεχνικό ερώτημα, το οποίο απασχολεί αρκετούς ενδιαφερόμενους για την κατασκευή της μονοκατοικίας τους…
Τι είναι προτιμότερη;
- Μία αυτοφερόμενη ξύλινη στέγη πάνω στον σκελετό (χωρίς πλάκα) του κτιρίου;
- Μία απλά εδραζόμενη ξύλινη στέγη πάνω στην τελευταία πλάκα του κτιρίου;
- Μία κεκλιμένη πλάκα και πάνω της τα κεραμίδια.
Χωρίς κουβέντα η καλύτερη (πάντα κατά τη γνώμη μου) επιλογή είναι η δεύτερη. Στα τεχνικά θέματα γενικά δεν μου αρέσει να δίνω αμφιλεγόμενες απαντήσεις. Υφίστανται οι περιορισμοί, αλλά οι απαντήσεις οφείλουν να είναι σαφείς και ξεκάθαρες.
Γιατί;
Διότι από στατικής απόψεως, τεχνικής ευκολίας και οικονομίας είναι η καλύτερη!
Η πρώτη επιλογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πέτρινα κτίρια με περιμετρικό σενάζ περίσφιξης και με μεγάλη επιτυχία, αισθητική και στατική. Αναφερόμαστε όμως σε πέτρινα.
Η δεύτερη είναι η καλύτερη επιλογή εφ΄ όσον συζητάμε κτίρια από οπλισμένο σκυρόδεμα (μπετόν αρμέ),
Ενώ΄η Τρίτη χωρίς να είναι απαγορευτική απαιτεί περισσότερη προεργασία και στατική μέριμνα, διότι η ροή των εσωτερικών δυνάμεων είναι διαφορετική από την προηγούμενη περίπτωση, (λόγω ασυμμετρίας). Το βασικό πλεονέκτημά της ωστόσο είναι η ύπαρξη χώρου για εσωτερικό ξύλινο πατάρι ή σοφίτα (μικρού ύψους).
Δεν υπάρχει δίλημμα (ή …τρίλημμα) λοιπόν!
Πέτρινο κτίσμα με περιμετρικό σενάζ σκεφτόμαστε την πρώτη επιλογή.
Κτίσμα από οπλισμένο σκυρόδεμα ή πέτρινη μικτή κατασκευή (πέτρα και μπετόν) με υποχρεωτική στέγη προτιμάμε την δεύτερη λύση.
Ειδική εκδοχή, όπου έχει ληφθεί μέριμνα από στατικής απόψεως εξετάζουμε την Τρίτη επιλογή.
Στην κλασική τονίζω και πάλι κατασκευή μιας μονοκατοικίας προσωπικά επιλέγω την δεύτερη εκδοχή. Ωστόσο έχω κατασκευάσει στο παρελθόν και τις τρεις περιπτώσεις με την Τρίτη περίπτωση της κεκλιμένης στέγης (εάν θυμάμαι καλά, δύο ή τρεις φορές).
