Παρατηρώντας την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας το τελευταίο διάστημα ακούω και πάλι από πολλούς την άποψη:
“Να χρεοκοπήσουμε, να τελειώνουμε και να αρχίσουμε πάλι από το μηδέν”… ή ότι “αυτό έπρεπε να είχε ήδη γίνει από την πρώτη στιγμή”.
Προσωπικά εκτιμώ πως τίποτα από τα προηγούμενα δεν πρόκειται να γίνει και ως γνήσια “Πυθία” με άριστες περγαμηνές θα σας “δώσω” τους “χρησμούς” μου, με ακρίβεια στην πορεία. Σήμερα ειδικά δεν προφητεύω (και η Πυθία είχε συγκεκριμένες ημέρες έμπνευσης)!
Ωστόσο δύο λόγια σχετικά με τις προηγούμενες σκέψεις.
Αυτά ισχύουν ΜΟΝΟ όταν έχεις κάτι. Όταν δεν έχεις τίποτα η χρεοκοπία –σε κάθε τομέα- είναι (σχεδόν) οριστική. Η Ελλάδα δεν πλημμυρίζει ούτε από Νομπελίστες επιστήμονες, ούτε διαθέτει κορυφαία Πανεπιστήμια με παραγωγή τεχνολογικού έργου ούτε κάτι, το οποίο όταν πάψει να υφίσταται η σημερινή δομή θα μπορέσει να λάμψει. Η ναυτιλία και άλλες δραστηριότητες μεταποίησης ή ο τουρισμός δεν αποτελούν τομείς αιχμής και είναι άκρως ευάλωτοι…
Ο Κόσμος μας βρίθει από ερείπια πολιτισμών, οι οποίοι όταν κάποια εξωτερική ανθρώπινη ή φυσική συνθήκη επέβαλε την διακοπή τους είτε αφανίστηκαν είτε μετατράπηκαν σε θλιβερά απομεινάρια του παρελθόντος τους. Αυτό, διότι δεν είχαν προετοιμάσει το “υλικό” εκείνο, το οποίο όταν καταστραφούν όλα, θα μπορούν είτε να το μεταφέρουν είτε να το επανασυστήσουν.
Όταν κάποιος σκέφτεται τις καταστροφικές μεθόδους (τις οποίες κάθε άλλο παρά απορρίπτω) προηγουμένως πρέπει να έχει φροντίσει να διαθέτει τις δημιουργικές…
Αυτό δεν το βλέπω στην Ελλάδα. Συνεπώς προσοχή στο τι εύχεστε και τελικά από τις δικές σας ευχές, τίνων τα όνειρα θα υλοποιηθούν…
