(ή τι προτείνετε σχετικά);
Ενημέρωση Μαΐου 2021 (αν και το σκεπτικό μου δεν έχει τροποποιηθεί ουσιωδώς δεν είμαι και τόσο σίγουρος τελικά βλέποντας την απίστευτη απληστία κάθε είδους δανειστών), ειδικά μέσα στην πανδημία του Covid-19.
Υπάρχει μία μερίδα συμπολιτών μας (συμπεριλαμβανομένου και εμού), οι οποίοι την εποχή των παχιών αγελάδων προέβησαν σε δάνεια, τα οποία τώρα δυσκολεύονται να αποπληρώσουν. Πολλοί τους συμβουλεύουν να μην συνεχίσουν την αποπληρωμή, διότι δεν έχει κανένα νόημα και ότι χρήματα έχουν καταβάλλει έως τώρα θα χαθούν, ενώ οι αξίες των προσημειωμένων ακινήτων έχουν καταρρεύσει σε σχέση με το αρχικό ποσό…
Τι κάνουμε λοιπόν;
Προτού εκφέρω την άποψή μου (ξεκάθαρα) θα ήθελα να σημειώσω το εξής:
Είναι τελείως διαφορετικό το να συμφωνείς ή διαφωνείς με το συνολικό σκεπτικό από του να τηρείς τους κανόνες.
Τι εννοώ;
Εάν με ερωτήσετε λχ για τις υποχρεωτικές εισφορές των ασφαλιστικών ταμείων θα σας απαντήσω χωρίς κανέναν ενδοιασμό πως πρόκειται για μία καθαρή κλοπή χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος. Εάν με ερωτήσετε όμως εάν πρέπει να τα εξοφλήσετε θα σας απαντήσω ναι και τούτο, διότι είναι ο κανόνας του παιχνιδιού.
Το ίδιο ακριβώς θα απαντήσω και στο ερώτημα του άρθρου:
Όχι να ΜΗΝ σταματήσετε την αποπληρωμή!
Να δούμε το γιατί.
Όταν υπογράφατε την δανειακή σύμβαση το κάνατε για κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Είτε γιατί θέλατε ένα καινούργιο σπίτι (πολύ θεμιτό αυτό) είτε ένα καινούργιο ακριβό αυτοκίνητο (επίσης πολύ ανθρώπινο) είτε …διακοπές (φυσικά και αυτό) ή τέλος για οποιονδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο λόγο (μία ανάγκη, μία σπατάλη, μία ανοησία, κάτι, οτιδήποτε). Δεν είναι πρέπον μετά να έρχεστε και να ισχυρίζεστε πως σας εξαπάτησε η τράπεζα ή ότι πέσατε θύμα κλπ. Εμένα αυτά δεν μου αρέσουν.
Αντρίκια, υπογράψατε (για οποιονδήποτε λόγο) μία σύμβαση και λάβατε τα χρήματα. Αυτό είναι ένα δεδομένο. Δεν ευθύνεται η τράπεζα για την δική σας επιθυμία, ανάγκη ή έστω απρονοησία ή ακόμα και φαυλωσύνη.
Προσωπικά δεν συμφωνώ με την συνολική λειτουργία και την λογική του χρήματος ή των τραπεζών. Αυτό είναι άλλο. Αλλά από την ώρα κατά την οποία αποδεχόμαστε μία κατάσταση τέλος. Εκτός εάν πρόκειται για εξαναγκασμό ή εκβιασμό. Αυτό όμως ανήκει στα ποινικά αδικήματα και καμία συναλλαγή δεν είναι νόμιμη όταν συνάπτεται με το περίστροφο στον κρόταφο…
Τα άλλα είναι απλά δικαιολογίες.
Η αδυναμία αποπληρωμής δεν σημαίνει προσωπική αποτυχία. Το έχω ήδη ξαναγράψει αυτό. Σημαίνει συνολική κοινωνική αποτυχία.
Το δάνειο από την άλλη πλευρά είναι ο μοναδικός τρόπος απόκτησης “συμπυκνωμένου” κεφαλαίου για όσους δεν έχουν την δυνατότητα.
Τονίζω και πάλι:
Ο Σωκράτης ο μεγαλύτερος Φιλόσοφος όλων των εποχών με βαθειά ανθρωπιστική κατεύθυνση το έθεσε σοφά και το έπραξε πληρώνοντας το με την ζωή του.
Η σελίδα αυτή είναι Σωκρατικής αντίληψης και υποστηρίζει πλήρως τις αρχές της Πολιτείας.
Τα δάνεια φίλοι μου πρέπει να αποπληρώνονται…
Η όλη προσπάθεια οφείλει να κατευθύνεται στην αύξηση του πλούτου και όχι στην οικονομία…
Προσέξτε τώρα πολύ καλά αυτό:
Το δάνειο αποτελεί μία κατασυκοφαντημένη έννοια. Το δάνειο στην πραγματικότητα είναι μία πράξη αισιοδοξία ς προς το μέλλον και την ζωή. Την ώρα της υπογραφής πιστεύεις πως θα το αποπληρώσεις! Είσαι έτοιμος να κατακτήσεις τον Κόσμο και το κάνεις για να βελτιώσεις την ποιότητα ζωής σου ή την ψυχολογία σου. Ακόμα και τα δάνεια των διακοπών είναι “σωστά” δάνεια. Προσωπικά έχω να κάνω διακοπές 6 χρόνια. Εάν χρειαστεί να δανειστώ κάποια χρήματα προκειμένου να περάσω 10 ημέρες στην Ρώμη, η τεράστια θετική ψυχολογική ανάταση θα μου επιτρέψει στην επιστροφή να σκεφτώ χιλιάδες καλύτερους τρόπους και να κερδίσω περισσότερα. Άρα δεν αποτελεί σπατάλη… Αντιθέτως επένδυση. Το ίδιο ισχύει και για ένα καλό αυτοκίνητο. Σε αυτό ειδικά το θέμα μπορώ να γράψω πάρα πολλά. Αλλά δεν είναι της παρούσης.
Η έννοια της αποπληρωμής λοιπόν έγκειται στην έννοια της ΜΗ παραίτησης και στην πίστη και αισιοδοξία για την απόκτηση περισσοτέρων χρημάτων.
Διακόπτοντας την καταβολή των δόσεων εξοντώνετε και την αισιοδοξία για το μέλλον και τη ζωή. Αυτό έχει βέβαια και τις νομικές του συνέπειες και πάρα πολλά ακόμα δυσμενή επακόλουθα (Τειρεσίας). Αλλά το σημείο κλειδί είναι ακριβώς αυτό, το οποίο γράφω….
Η παραίτηση από τη ζωή και την πίστη πως μπορείτε να κερδίσετε…
Επί πλέον η ζωή είναι εντελώς απρόβλεπτη και αυτό, το οποίο φαντάζει σήμερα αδύνατο ίσως να μην είναι αύριο.
Στην πολύ πιθανή περίπτωση κατά την οποία αντικειμενικά δεν μπορείτε να καταβάλετε ούτε μισό ευρώ τι κάνετε;
Λέτε την αλήθεια και τις προθέσεις σας:
“Ναι δεν μπορώ να αποπληρώσω το δάνειο αυτή τη στιγμή, αλλά πρόθεσή μου είναι να το κάνω στο ακέραιο και να αγωνιστώ σκληρά να κερδίσω”.
Με αυτή τη δήλωση, ακόμα και εάν η ζωή δεν συμμαχήσει μαζί σου, φεύγεις έχοντας χάσει μία μάχη (συμβαίνει και αυτό) αλλά όχι και τον πόλεμο… Κανείς δεν αγαπά τους ριψάσπιδες (όσους ρίχνουν στο έδαφος την ασπίδα τους και το βάζουν στα πόδια)…
Εμένα, όποιος από τους συνεργάτες μου ή φίλους μου χάσει την μαχητικότητα του φεύγει.
Σημ. Δεν είμαι …”πράκτορας” των …τραπεζών· εν τέλει εάν δεν θέλεις να αποπληρώσεις το δάνειο δεν “κλείνεις” την ζωή σου… “κλείνεις” την τράπεζα… ότι και να σημαίνει αυτό…
