Αυτή την έκφραση την ακούω συνέχεια από τότε που θυμάμαι να έχω ουσιαστικές συναλλαγές και κυρίως τα τελευταία χρόνια, ειδικά από τον Φεβρουάριο του 2008, αφ’ ότου άρχισε η “κρίση”.
Απαράδεκτη, η οποία ουσιαστικά σημαίνει:
“Αφήνω τη ζωή μου στα χέρια των εξελίξεων (=των άλλων) και μετατρέπομαι σε έναν άβουλο θεατή…”
Λυπάμαι, θα σας απογοητεύσω, αλλά η επιχειρηματική (και όχι μόνον) δραστηριότητα αν μετατραπεί σε παρακολούθηση τηλεοπτικής σειράς (και μάλιστα Τούρκικης!!!) να είστε βέβαιοι πως θα σας αφήσει με το δακρύβρεχτο μαντήλι στο χέρι…
Χάσατε το παιγνίδι και δεν θα σας φταίει ουδείς…
Η ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της είναι ένα συναρπαστικό (αν και επίπονο) παιγνίδι, στο οποίο μόνο αν συμμετέχεις θα έχεις πιθανότητες να κερδίσεις (ή και να χάσεις).
Η ζωή φεύγει βλέποντας την ξένη σειρά και οι απίστευτες ευκαιρίες του σήμερα, οι οποίες απαιτούν μία δράση και μία σχετικά θαρραλέα έξοδο από την ψευδαίσθησή του κύκλου ασφαλείας σας, απλά σας προσπερνούν και χάνονται… για πάντα…
Να ΜΗΝ δούμε τι θα γίνει. Να δράσουμε και να δουν οι άλλοι τι θα γίνει…
Η δική σας απογοήτευση, κέρδος για κάποιον άλλον…
Σημ. Το ΕΣΠΑ λχ είναι σε πλήρη εξέλιξη και… “Να δούμε τι θα γίνει”… με την Κύπρο, με τις Γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, τις Αμερικανικές εκλογές οσονούπω (το 2016), τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2024, ώστε να κινηθούμε ανάλογα…
