Τον Ιούλιο του 2006 ο Στάθης Χρυσικόπουλος (αρχιτέκτων και καλλιτέχνης) σε μία εκπληκτική έκθεση στην Αγγλικανική Εκκλησία στην Πάτρα εξέθεσε μία σειρά έργων του. Επέμενε τη φωτογράφιση να την κάνω εγώ παρ΄ ότι δεν διέθετα τότε κάποια σπουδαία φωτογραφική μηχανή, παρά μία απλή Casio.
Και όντως αυτό έγινε. Στο έντυπο της έκθεσης όλες οι φωτογραφίες ήταν δικές μου.
Σε κάποιες μετακομίσεις ωστόσο το CD (τότε αυτά χρησιμοποιούσαμε) φάνηκε πως χάθηκε. Την ημέρα της απώλειάς του προσπάθησα να εντοπίσω τον δίσκο με το αρχείο, αλλά φάνηκε αδύνατον. Μόνον αυτές από την άλλη έκθεσή του στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας.
Προχθές λοιπόν ψάχνοντας στα βιβλία και πράγματά μου, μέσα σε ένα χάρτινο κουτί ήταν τα “χαμένα” CD! Δεν μπορώ να σας περιγράψω τη χαρά μου! Το 2023 είναι ένα πολύ σκληρό έτος για πάρα πολλούς λόγους και για πάρα πολλούς ανθρώπους εντός και εκτός. Και ένα έτος, το οποίο δεν αποπνέει αισιοδοξία, παρά θλίψη και πόνο επίσης για πάρα πολλούς λόγους.
Ωστόσο αυτή η απρόσμενη “ανακάλυψή” μου με χαροποίησε τόσο, αν και ο Στάθης δεν είναι μαζί μας (και αυτός “έφυγε” το 2023).
Δημοσιεύω λοιπόν κάποιες φωτογραφίες από το βράδυ των εγκαινίων, όπως τότε. Γιατί όμως πέραν της αυτονόητης σχέσης την οποίαν είχα μαζί του, διότι είμαστε συνεργάτες στο ίδιο γραφείο περισσότερο από μία δεκαετία και φυσικά ο Δάσκαλος ήταν ο Στάθης, το κάνω;
Διότι λείπουν τόσο πολύ αυτοί οι Άνθρωποι (με το Α κεφαλαίο) στις ημέρες μας, αλλά και διότι λίγες ημέρες πριν τη λήξη του 2023 οι όπως νόμιζα με θλίψη χαμένες φωτογραφίες μου έδωσαν ένα μήνυμα:
Υπάρχουν, λίγοι, ίσως και πολύ λίγοι, αλλά υπάρχουν. Και αυτή σκέψη ας μας γεμίσει με μία αχτίδα φωτός, όπως αυτή, η οποία διαπερνά το παράθυρο του κτίσματος επάνω από τη Μητέρα Φύση…
Εδώ είναι και μας καλεί να υπερασπιστούμε τις πανανθρώπινες αξίες και τα σπουδαία ιδανικά!
Σημ. Στις φωτογραφίες εκτός από το Στάθη απεικονίζονται η σύζυγός του Αλεξάνδρα Γκοριτσοπούλου και η Μαρία Φαραντούρη.
