(Η Θεματολογία των Ταινιών της Teucris και η Εννοιολογική Κινηματογραφία)
Μπορείτε να εξηγήσετε τι σημαίνουν οι προηγούμενοι όροι; Ποια η διαφορά τους; Προτού συνεχίσετε την ανάγνωση σας αφήνω λίγο να το σκεφτείτε…
——————————————————————————————-
Λοιπόν! Σύμφωνα με τους –θεωρητικά- “καθιερωμένους” ορισμούς ορίζονται:
Μεταφυσικό
Η μεταφυσική είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας, ο οποίος εξετάζει και “ερμηνεύει” τη θεμελιώδη σχέση μεταξύ της φύσης του όντος (ύπαρξης) και του κόσμου, ο οποίος το περιβάλλει, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων μεταξύ του νου και της ύλης, της ουσίας και της ιδιότητας και μεταξύ δυναμικότητας και πραγματικότητας. Η μεταφυσική μελετά ερωτήματα, τα οποία σχετίζονται με το “τι” είναι, γιατί να υπάρχει και με ποιους τρόπους επηρεάζει την ύπαρξή μας…
Ο “θάνατος”, η “τύχη” και η “μοίρα” είναι έννοιες, οι οποίες ανήκουν στη δικαιοδοσία της φιλοσοφίας και ως εκ τούτου μελετώνται από τη μεταφυσική.
Υπερφυσικό
Τα υπερφυσικά φαινόμενα είναι εκείνα, τα οποία ισχυριζόμαστε πως υπάρχουν, αλλά δεν μπορούμε να τα εξηγήσουμε με τους νόμους της φυσικής.
Φαντάσματα, πνεύματα και άλλα μη υλικά όντα ή συμπεριλαμβανομένων και άλλων αντιλήψεων μας, οι οποίες κινούνται πέρα από τη φύση μελετώνται υπό το πρίσμα του υπερφυσικού.
Παραφυσικό
Το παραφυσικό και υπερφυσικό είναι πολύ κοντά ως έννοιες.
Παραφυσικά φαινόμενα θα θεωρούσα περισσότερο θέματα, τα οποία ασχολούνται με ψυχικές ικανότητες ή την υπεραισθητική αντίληψη. Και εδώ περιγράφεται ό,τι ευρίσκεται πέρα από την κανονική εμπειρία ή την επιστημονική εξήγηση.
Η θεματολογία του κινηματογραφικού ή τηλεοπτικού έργου εστιάζεται κυρίως στο μεταφυσικό, αλλά δεν αρνείται και την βοήθεια του υπερφυσικού, μέσω της οδού και των μεθόδων του… παραφυσικού. Εάν η προηγούμενη πρόταση σας φαίνεται ή ακούγεται πολύπλοκη η ερμηνεία της είναι:
Εξετάζονται πανανθρώπινα μεταφυσικά προβλήματα, τα οποία απασχολούν κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και προτείνονται τρόποι αντιμετώπισής ή διαχείρισης (ή και τροποποίησης) τους, χωρίς όμως να πρέπει κάποια ή κάποιος να είναι αναγκαστικά φιλόσοφος.
Ο ορισμός της εννοιολογικής κινηματογραφίας (conceptual cinematography) προκύπτει από τον τρόπο διαχείρισης αυτών των εννοιών. Οι έννοιες και γενικά κάθε τι άυλο, παρουσιάζουν μεγάλη δυσκολία όσον αφορά την οπτικοποίηση τους.
Η φιλοσοφία από μόνη της αν και τόσο σπουδαία στην αντίληψή μας και τη στάση μας ως προς τον κόσμο έχει περισσότερη σημασία, όσον αφορά τις ιδέες της εκείνες, οι οποίες τον αλλάζουν και τον βελτιώνουν. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και να μπορούν να “εφαρμοσθούν” από όλους μας.
