Μετά την δημοσίευση της ανάρτησης “περί ανημπόριας” έλαβα μηνύματα και τηλεφωνήματα πολύ διακριτικής ανησυχίας από πολλούς φίλους και φίλες. Είναι κάτι, το οποίο θεωρώ πως καταδεικνύει την σπουδαία ποιότητα της Ελληνικής κοινωνίας και πως τα ευγενικά χαρακτηριστικά της είναι υπαρκτά και έτοιμα να αναδυθούν με τη πρώτη ευκαιρία.
Ας δούμε όμως και το σκεπτικό μου, το οποίο νομίζω δεν είναι μοναδικό και εκφράζει στην πραγματικότητα την μεγάλη πλειοψηφία:
1. Παρ’ όλη την ευχέρεια, την οποία διαθέτω στο να μεταναστεύσω σε άλλη χώρα, έχω προ πολλού αποφασίσει πως δεν υφίσταται αυτή η επιλογή. Οφείλω να παραμείνω εδώ, ειδικά αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο, είναι καθαρά προσωπικό μου θέμα και δεν έχει να κάνει με λογική ή με κάτι άλλο. Αντιθέτως τονίζω θέλω να είμαι παρών στα τεκταινόμενα και με όποιο κόστος. Απλά δεν το κουνάω ρούπι (να το γράψω λαϊκά).
2. Δεν υποχωρώ σε τίποτα από τους στόχους και τις αξίες μου. Ούτε χιλιοστό και ας μην τολμήσει κανένας να διανοηθεί κάτι διαφορετικό.
3. Την ελευθερία σκέψης και έκφρασης επίσης μην διανοηθεί οποιοσδήποτε να τολμήσει να την αγγίξει. ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ και με πολύ μεγάλη μου χαρά, όποιος έχει τα κότσια να κοπιάσει.
4. Η αθλιότητα και ο χαφιεδισμός μαζί με την ανάδυση των ταπεινοτέρων συναισθημάτων (και την συνεπαγόμενη διαφθορά στη σκέψη και τις πράξεις), την στροφή του ενός εναντίον του άλλου με την λογική του όποιος προλάβει να επιβιώσει και την γενική ζουγκλώδη ατμόσφαιρα, η οποία σε μεγάλο βαθμό έχει εγκαθιδρυθεί θα την συντρίψω με όποια μέσα διαθέτω και μέχρι θανάτου.
5. Είμαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΙΓΟΥΡΟΣ και ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ για την ολοκληρωτική νίκη. Ειδικά σε αυτό δεν έχω ούτε την παραμικρή αμφιβολία.
Τα προηγούμενα συνιστούν το δικό μου 0,0000001 δράσης, το οποίο μου αναλογεί και θα το χρησιμοποιήσω μέχρι της απόλυτης εξαντλήσεως του.
Σας εύχομαι να είστε απλά παντοδύναμοι και να ΜΗΝ ΕΝΔΙΔΕΤΕ σε τίποτα αλλά και ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ!
