Ειλικρινά εγώ δεν έχω ακόμα συνειδητοποιήσει με πόση ευκολία έχασε ο προηγούμενος πρωθυπουργός την εξουσία. Προσωπικά πίστευα (και το έγραφα δημοσίως) πως ποτέ δεν επρόκειτο να διεξαχθούν εκλογές. Και νομίζω πως αυτό είχε αφήσει να εννοηθεί και ο ίδιος με τον τρόπο του. Θα ήταν σε μία μόνιμη περίοδο εξουσίας.
Τον Τσάβες και τον Μαδούρο δεν τους ψήφισαν οι οπαδοί τους για να κάνουν… εκλογές! Είναι παράλογο. Και εδώ ισχύει το ίδιο. Τι σπουδή ήταν αυτή να τις προκηρύξει αμέσως, ενώ θα μπορούσε να μείνει μέχρι τον Οκτώβριο και φάνηκε από την πολύ μικρή απώλεια ουσιαστικά, την οποία είχε πως ίσως θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα τότε.
Αλλά το 30+% δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί επιτυχία. Εδώ έχασε ολόκληρη κυβέρνηση βλακωδώς και μέσα απ΄ τα χέρια του, το 25 ή το 30% τον μάρανε; Από τα μυστήρια των.. Παρισίων!
Ο νυν τώρα. Αυτό θα πει τύχη. Επί τέσσερα έτη να μην κάνεις απολύτως τίποτα, να μην εξηγείς τίποτα, να μην επιχειρηματολογείς σε τίποτα και με ένα τσαφ να λαμβάνεις 40%, την αυτοδυναμία και την εξουσία. Και να λέγεσαι και… Μητσοτάκης! Μετά από όλα αυτά… παραιτούμαι!
Αλλά εδώ κρύβεται κάτι άλλο, το οποίο δεν τονίζεται καθόλου. Εξηγούμαι:
Οι ναζί δεν εξελέγησαν, διότι οι οπαδοί τους δεν ψήφισαν για ένα politically correct (πολιτικά ορθό) κόμμα. Ψήφισαν να τους βλέπουν να σπάνε έδρανα, κεφάλια και ό,τι άλλο βρεθεί μπροστά τους. Μετά το γύρισαν σε κότες και… συζητούσαν! Λογικό είναι να τους χάσουν όλους…
Οι συντηρητικοί καθώς και οι κομμουνιστές στην Ελλάδα έχουν μία εξαιρετική συνέπεια. Οι μεν πρώτοι, οι οποίοι αποτελούν σταθερά περίπου το 30-35% του εκλογικού σώματος, διότι απλούστατα είναι…. συντηρητικοί (!) ενώ οι δεύτεροι, διότι είναι… μονολιθικοί. Εάν δούμε γενικό γραμματέα να συζητά για ανάπτυξη στο 4,86% και προσέλκυση επενδύσεων από τις Η.Π.Α. τότε το 5-7% (σταθερά) θα το δείτε 0,007%. Τόσο απλό.
Α! Να μην ξεχάσω την τεράστια αποχή του 44%. Ένα 20% είναι σύνηθες, αλλά το υπόλοιπο 24% είναι είτε απογοητευμένο είτε αδιάφορο είτε δεν το απασχολεί είτε δεν ήθελε να χαλάσει τις διακοπές του. Ό,τι και να ήταν στις επόμενες, εάν διεξαχθούν κάποιο φθινόπωρο ή άνοιξη θα είναι ΚΑΙ αυτό στον υπολογισμό. Αλλά προτείνω τώρα μια και το μάθαμε 15 Αυγούστου του 2023!
Τέλος το μεγάλο ζητούμενο στην Ελλάδα είναι η ηγεσία του (υποτίθεται) προοδευτικού ή όπως αλλιώς ονομάζεται χώρου. Η ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά) στις εκλογές του 1956 είχε λάβει… 48,15% (!!!). Πότε; Το 1956! Ποια; Η αριστερά!!!
Αυτό το… ορφανό ποσοστό είναι μονίμως χαμένο και παραπαίει επιλέγοντας τις λάθος ηγεσίες, οι οποίες αντί να το ενισχύσουν και να το μορφώσουν, το καταστρέφουν και το καταποντίζουν. Από το 1956 το ίδιο ποσοστό δέησε να το λάβει πάλι μετά από 25 έτη, το… 1981 και λίγο λιγότερο το 1985 (επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.). Διότι είναι και περισσότερο… συναισθηματικός ο κόσμος του και η κάθε ήττα προκαλεί απογοήτευση διαρκείας.
Μα επιτέλους! Τι κάνουμε εδώ μέσα;
Σημ. 1: Μη με παρεξηγήσετε, αλλά μετά από μήνες κατά λάθος πάτησα το κουμπί της τηλεόρασης και είδα τον Άδωνι να παραλαμβάνει… υπουργείο και αναρωτήθηκα: μα πού ευρίσκομαι;
Σημ. 2: Humor is not a laughing matter (Το χιούμορ δεν είναι αντικείμενο για γέλια)!
