Για δεύτερη φορά είχα την τιμή και τη χαρά να προσκληθώ από τον Διευθυντή του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αντώνη Λέκκα για να συνεργαστούμε και να δημιουργήσουμε μία ταινία μικρού μήκους (έως 10 λεπτών) με τα παιδιά της Ε΄ και ΣΤ’.
Το 2016 ο Αντώνης Λέκκας ήταν διευθυντής στο 65ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών και μία ευτυχής συγκυρία μας οδήγησε στην απόφαση δημιουργίας κινηματογραφικού έργου. Αποτέλεσμα ήταν το “2051”, όπου ο αριθμός αυτός δηλώνει την Ελλάδα του έτους 2051, όπως θα θέλαμε να την δούμε… Μία βουβή ταινία, η οποία μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών παρακολουθεί την Ελληνική ιστορία από τη γέννησή της έως το… 2051! Το “2051” είναι μία ταινία συναισθημάτων. Τα παιδιά ομιλούν με τα μάτια τους… Δεν ήταν καθόλου εύκολο και για όλους μας μεγάλη η πρόκληση. Δείτε την και αξιολογήστε την.
Η “Μία Απλή Σχολική Εκδρομή” είναι η πολύ πρόσφατη δημιουργία του 2019 των παιδιών του σχολείου. Αλλά η πρόκληση εφέτος ήταν μακράν δυσκολότερη. Αποφασίστηκε μία ομιλούσα ταινία, όπου όλα τα παιδιά θα είχαν έναν ρόλο και η ταινία να είναι μία μυθοπλασία… μινιόν!
Το εγχείρημα σας διαβεβαιώνω ήταν πολύ δύσκολο. Μία ολοκληρωμένη υπόθεση με ρόλους για 16 παιδιά και με όλα μέσα στον ελάχιστο χρόνο κάποιων ωρών στις τάξεις και δύο ωρών σε κινηματογράφηση σε φυσικό περιβάλλον, φαίνεται αδύνατη. Καμία δυνατότητα επανάληψης σκηνών και με τα παιδάκια κάθε λίγα δευτερόλεπτα να ξεχνιούνται και να… πετάνε στους κόσμους τους.
Το πρωί πριν ξεκινήσουμε κοιτάζω τον Αντώνη και του λέω: “Τι πάμε να κάνουμε τώρα;”
Αλλά ο Αντώνης: “Πάμε!”
Γνώριζα πάντα πως με τα παιδιά οι δυσκολίες είναι τεράστιες, αλλά γενικά έχω πολύ καλή σχέση μαζί τους, οπότε δεν μου ήταν κάτι το πρωτόγνωρο. Οι εκπαιδευτικοί Ευφροσύνη Κουτσογιάννη, η οποία υποδύεται και τον… Κακό, καθώς και η Παρασκευή Πριοβόλου οργάνωναν τα παιδιά και μπορέσαμε να σχηματοποιήσουμε την ταινία.
Γι α άλλη μία φορά θα ήθελα να επισημάνω την καίρια σημασία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σε μία χώρα και πως το λειτούργημα αυτό είναι καθοριστικό για το μέλλον. Το Γυμνάσιο και το Λύκειο παραλαμβάνουν κατά κάποιον τρόπο διαμορφωμένες προσωπικότητες ενώ στο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό θα πρέπει να δοθεί η μεγαλύτερη έμφαση. Αυτή είναι η γνώμη μου. Και όπως συζητούσαμε με τον Αντώνη μου είπε:
“Να βγούμε από τις γκρίζες σχολικές αίθουσες στο φως της δημιουργίας”.
Αλλά δεν χρειάζονται άλλα λόγια και επεξηγήσεις. Το τολμήσαμε, εκτιθέμεθα –και χαιρόμαστε γι΄ αυτό-, διότι, επιτρέψατε μου να το γράψω, ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΤΙ, αντί να ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΟΛΑ.
Να ευχαριστήσουμε και τους ανθρώπους της Αχάια Κλάους για την πάντα θερμή φιλοξενία τους (δεν τους αναφέρω ονομαστικά, διότι δεν το επιθυμούν, αλλά οι ίδιοι γνωρίζουν) και προφανώς την αγαπημένη φίλη Τόνια Ράπτη.
Δείτε την και αξιολογήστε την.
Σύνδεσμος στο YouTube:
Σύνδεσμος στο Facebook:
