Δεν έχω βέβαια και ιδιαίτερη όρεξη να προβώ σε περαιτέρω σχόλια. Δεν έχει νόημα εξ΄ άλλου, απλώς, όπως πάντα θα επισημάνω τρία σημεία να τα θυμηθείτε όταν έρθει η ώρα. Που δεν θα τα θυμηθείτε τότε, αλλά λέμε τώρα.
1. Άραγε ήταν τόσο σημαντικό για την ειρήνη των Βαλκανίων και της Ευρώπης να λυθεί το Σκοπιανό; Και είναι τόσο σπουδαία αναβάθμιση για το ΝΑΤΟ η είσοδος αυτού του ασήμαντου κρατιδίου στην υπερ-Ατλαντική ένωση; Ο (εις και μοναδικός) Πρόεδρος δήλωσε πως σκέπτεται να αποχωρήσουν οι Η.Π.Α. από το ΝΑΤΟ. Ή πιστεύετε πως η Ρωσσία, τόσο πολύ επλήγη από αυτή τη συνθήκη; Αυτό ήταν το πρόβλημά τους; Τα Σκόπια; Μήπως είναι κάτι άλλο;
2. Μήπως έχετε ακούσει πως πολλές διεθνείς συνθήκες έχουν και κάποιο άλλο μη ανακοινώσιμο (αλλά ισχυρό) προσάρτημα; Μήπως το έχετε ακούσει; Η Ελλάς είχε υπογράψει με τη Σερβία την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων ένα μυστικό σύμφωνο· διαθέτει εμπειρία επ’ αυτού. Και όχι μόνον…
3. Μήπως ο νέος δεδομένος διχασμός παγίδευσε πλέον τη χώρα σε κάτι, το οποίο ουδεμία σχέση έχει με τα Σκόπια; Μήπως η Ελλάδα δεσμεύτηκε να βγάλει κάποια άλλα κάστανα από τη φωτιά, τα οποία ψήνονται σε κάποιο άλλο μαγκάλι; Και τα μαγκάλια, ως γνωστόν καταναλώνουν το οξυγόνο του αέρα και από τη ζέστη του κάρβουνου, μετατρέπεσαι εσύ ο ίδιος σε κάρβουνο.
Μη σχολιάσετε τίποτα. Δεν χρειάζεται. Έχουν ειπωθεί όλα (εκτός από τα παραπάνω). Για να περνά η ώρα τα γράφω, αφού μόλις πριν από λίγο αποφάσισα να διακόψω ό,τι κάνω και σκέφτηκα ένα μικρό διάλειμμα.
Μήπως κάνω λάθος στα προηγούμενα; Σας διαβεβαιώνω, σίγουρα!
