Το 1985 (εάν θυμάμαι καλά), όντας τριτοετής φοιτητής του πολυτεχνείου και μετά πολλών κόπων και… γραμματίων, κατάφερα να αποκτήσω τον πρώτο μου προσωπικό υπολογιστή!
Ήταν ο Amstrad PCP 464 (ο πρώτος με την μονόχρωμη-πράσινη οθόνη και με την κασέτα, ως μέσο αποθήκευσης), τον οποίο οι της ηλικίας μου σίγουρα θυμούνται με νοσταλγία.
Όταν με τεράστια χαρά άρχισαν να παίζουν εμπρός στα μάτια μου οι χαρακτήρες και οι ακολουθίες των αριθμών και άρχισα να δημιουργώ προγράμματα ο ίδιος με την αγαπημένη τότε γλώσσα προγραμματισμού Basic, συνειδητοποίησα ένα “φοβερό” γεγονός:
Η υπολογιστική ισχύς του μηχανήματος, το οποίο είχα εμπρός από τα μάτια μου ήταν ίδια με την υπολογιστική ισχύ των μηχανημάτων, με τα οποία η NASA πραγματοποίησε τους πολυπλοκότατους υπολογισμούς για την προσσελήνωση το 1969!
Ειλικρινά, το θυμάμαι ακόμα με δέος ένα βράδυ, καθώς έβλεπα τους αριθμούς να τρέχουν στην οθόνη, από κάποια δική μου εφαρμογή και τότε συνειδητοποίησα, πως ουσιαστικά εμένα, έναν τριτοετή φοιτητή πολιτικών μηχανικών σε μία επαρχιακή πόλη, μιας πολύ μικρής (όχι όμως και ασήμαντης) χώρας και της NASA της δεκαετίας του 60, δεν μας χώριζε, όσον αφορά τον εξοπλισμό… Τ Ι Π Ο Τ Α !!!
(Το σχήμα της οθόνης και η γραμματοσειρά του θύμιζε πολύ έντονα αυτές τις οθόνες στο ακρωτήριο Canaveral, τις οποίες γνωρίζαμε από τα ντοκιμαντέρ)!
Συνεπώς γνώριζα πως θεωρητικά είχα όλα τα μέσα, ώστε να στείλω ανθρώπους στη Σελήνη, όσον αφορά το υπολογιστικό κομμάτι!
Μετά από αυτήν την απροσδόκητη ανακάλυψη (ενημερωνόμουν βέβαια από ξένα περιοδικά για όλα αυτά) απέκτησα την “μανία” ή το “σύμπλεγμα (κόμπλεξ)” να απαιτώ από τον εαυτό μου να συναγωνίζεται μόνο την κορυφή. Τίποτα λιγότερο.
Είμαι σίγουρος πως κανείς σας δεν πιστεύει πως ένας οδηγός κρίνεται, όσον αφορά την ικανότητά του, από το τι αυτοκίνητο οδηγεί. Ούτε ένας μουσικός εάν εκτελεί ένα έργο από ένα ακριβό ή φθηνό μουσικό όργανο.
Ναι, οι αποδώσεις (και… επιδόσεις) σαφώς διαφέρουν και δεν αντιλέγω, αλλά είναι κάτι διαφορετικό. Το μυαλό εξ’ άλλου μπορεί να ανακαλύψει και άλλες μεθόδους.
Το ίδιο ισχύει και με το κεφάλαιο. Το να κατασκευάσεις έναν ουρανοξύστη χρειάζεσαι κεφάλαιο. Το να το βρεις όμως χρειάζεσαι άλλα πράγματα.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία λοιπόν στο να μην γίνονται εξαιρετικά “έργα” κάθε είδους λόγω έλλειψης εξοπλισμού. Μάλιστα, όταν ακούω ως δικαιολογία την έλλειψή του καταλαβαίνω αμέσως την έλλειψη έμφυτου ταλέντου.
Έχω επισημάνει ήδη στο παρελθόν πως το θρυλικό Σουηδικό μουσικό συγκρότημα Abba ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος οικονομικός παράγων στην Σουηδία μετά την Volvo! (Διαβάστε το άρθρο μου παρεμπιπτόντως εδώ της 20ης Αυγούστου 2015, κάτι περισσότερο από έναν χρόνο πριν με τις ακριβέστατες προβλέψεις).
Στον τομέα του κινηματογράφου οι ωραιότερες ταινίες και κορυφαίες όλων των εποχών ήταν ασπρόμαυρες και βουβές και κινηματογραφήθηκαν με εξοπλισμό μακράν υποδεέστερο, από αυτόν, τον οποίο κρατάτε στα χέρια σας, και αναφέρομαι στο πλέον ευτελές κινητό τηλέφωνο.
Κι όμως… ακόμα τις θαυμάζουμε και παραμένουν το ίδιο όμορφες όπως και τότε…
Τα μέσα και ο εξοπλισμός είναι εξαιρετικά χρήσιμα, αλλά δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσουν την γνώση και το μυαλό.
Να σημειώσω και να καταρρίψω μία θαυμάσια σκηνοθετημένη παγίδα, την οποία οι ατάλαντοι και δόλιοι έχουν “στήσει” και έχουν μάλιστα επιτύχει να πείσουν ακριβώς εκείνους, τους οποίους αφορά και ενώ τους ζημιώνει τα μέγιστα αυτοί να την υποστηρίζουν.
Αφορά τις έννοιες του κεφαλαίου, του χρόνου και του όγκου των εργασιών. Επίσης και του αριθμού των εμπλεκομένων ατόμων.
Υπάρχει μία αίσθηση (θανάσιμη παγίδα επαναλαμβάνω) πως όσο περισσότερα κεφάλαια ξοδευτούν, όσος περισσότερος χρόνος καταναλωθεί, όσο περισσότερη εργασία επιτελεσθεί και όσο περισσότεροι άνθρωποι συμμετέχουν, τόσο καλύτερο θα είναι και το αποτέλεσμα.
Το προηγούμενο αυτομάτως θέτει εκτός και απογοητεύει έναν δυνητικά τεράστιο αριθμό ικανότατων ανθρώπων από την δημιουργική διαδικασία (Η παγίς!).
Ακριβώς όμως εδώ κρύβεται η τεράστια πρόκληση και η Θεϊκή ομορφιά της ζωής και του ανθρώπου:
ΚΑΝΕ το καλύτερο, σε ελάχιστο χρόνο, με ελάχιστο κόπο και μόνος σου. Διότι η διαδικασία της ανθρώπινης δημιουργίας ξεκινά από τη στιγμή της γεννήσεως του κάθε ανθρώπου.
Όλα τα προηγούμενα αφορούν ολόκληρη την ζωή και όχι ένα συγκεκριμένο “έργο”.
Εμπρός λοιπόν! Τι κάθεστε; Γιατί δεν γυρίζετε τον Κόσμο ανάποδα;
Ποιος είπε ότι το παιγνίδι είναι ασύμμετρο;
Σημ. 1: Στους περισσότερους ανθρώπους είναι κοινή πεποίθηση πως εάν κάποιος ξοδέψει πάρα πολλά για την επιχείρησή του, τον εξοπλισμό και την τεχνική παρουσία του θα παρέχει καλύτερο προϊόν. Πολύ ωραίος μύθος!
Σημ. 2: Όπου εμπεριέχεται κρατική παρέμβαση ξεχάστε τα όλα τα προηγούμενα. Πολλαπλασιάστε τους προϋπολογισμούς και μηδενίστε το αποτέλεσμα και τότε έχετε την πραγματική εικόνα.
Σημ. 3: Στην φωτογραφία ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες ατενίζει υπερήφανα την Ναύπακτο, στην ομώνυμη ναυμαχία της οποίας πολέμησε γενναία και αχρήστευσε το ένα χέρι του. Φυσικά θα ήταν γελοίο να διανοηθεί κανείς πως θα έγραφε καλύτερα εάν είχε το ένα χέρι του καλό και επίσης έναν τελευταίας γενιάς ηλεκτρονικό υπολογιστή.
