Δεν θα επεκταθώ περισσότερο απλά θα επισημάνω μόνο ένα τύπο υποχθονίου μηνύματος… το οποίο αξίζει όσο 100 αναλύσεις ή ακόμα χειρότερα 100 νομοθετικές ρυθμίσεις, επιβολές κλπ.
Στα παλαιότερα αστικά λεωφορεία, η είσοδος γινόταν από την πίσω πόρτα, υπήρχε ο εισπράκτορας, ο οποίος εκφωνούσε τις στάσεις (κι όποιος… καταλάβαινε) και εξέδιδε το εισιτήριο… Η έξοδος γινόταν από την μπροστινή πόρτα. Συνεπώς ακολουθείτο η “φυσική” ροή της κίνησης… και το λεωφορείο, αλλά και ο επιβάτης προς την ίδια κατεύθυνση…
Με την κατάργηση των εισπρακτόρων η έκδοση του εισιτηρίου ή απλά ο έλεγχος γινόταν από τον οδηγό. Μεταβλήθηκε η θέση εισόδου προς την πόρτα εμπρός και η ροή κίνησης των επιβατών έγινε αφύσικη… αντίθετα από την κατεύθυνση του λεωφορείου• προφανώς και η έξοδος από την/τις πίσω πόρτες…
Στην λέξη λεωφορείο σκεφθείτε τις λέξεις, επιχείρηση, εταιρεία, χώρα, ενώ στην λέξη επιβάτη τις λέξεις επιχειρηματίας, στέλεχος, πολίτης…
Αυτό το μήνυμα το δέχονται εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, καθημερινά εδώ και πολλά χρόνια. Προσωπικά ως μαθητής τελείωσα το σχολείο με το λεωφορείο στην κανονική του ροή… και δεν πρόλαβα την αλλαγή. Οι επόμενοι από της γενιάς μου βίωναν κάπως διαφορετικά την μετακίνηση…
Αρχική Δημοσίευση: 6 Μαρ. 2015