Βλέπω από χθες και κάποια χαμόγελα γύρω μου, μια πιο ζωντανή πόλη, κάπως πιο ήρεμα πρόσωπα… Είναι άραγε η ιδέα μου; Μήπως εστιάζουμε πολύ σε ένα στρεβλό 10% ενώ αγνοούμε ένα (κατά το μάλλον ή ήττον) υγιές 90%, το οποίο παρακολουθεί σιωπηλά και σύντομα θα εκφρασθεί; Ας προσέξουμε λίγο…