Υπάρχει ένα ανέκδοτο, το οποίο δεν μου φαίνεται και τόσο… ανέκδοτο της εποχής αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Οθωμανούς. Αναφέρομαι στο 1833, όταν εγκαθιδρύθηκε η βασιλεία και όταν ακόμα πρωτεύουσα της μικρής τότε νέας Ελλάδας ήταν το Ναύπλιο.
Τότε λοιπόν εμφανίστηκε στην νεοφώτιστη χώρα το πρώτο… πιάνο! Το έφερε από το Παρίσι η νύφη κάποιου Καρατζά (περισσότερα στοιχεία δεν μπόρεσα να εντοπίσω). Το γεγονός προφανώς θεωρήθηκε κοσμοϊστορικό!
Πήγαν πολλοί επισκέπτες να θαυμάσουν αυτό το εξαίσιο μουσικό όργανο. Μεταξύ αυτών ήταν και ένας πατέρας με την κόρη του.
-“Μπαμπά θέλω κι εγώ ένα τέτοιο” είπε το κορίτσι.
-“Είναι πολύ ακριβό παιδί μου! Δεν μπορώ να στο πάρω”.
-“Δεν ξέρω, εγώ το θέλω!” (από τότε μας βγήκαν… κακομαθημένα φαίνεται, χα)!
-“Ε, τότε” της λέει συνωμοτικά στο αυτί ο πατέρας της, “περίμενε να γίνει Επανάσταση, να κάμουμε πλιάτσικο και να τους το αρπάξουμε!”
