Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Κι αν το Facebook και η Google κλείσουν;

Σήμερα (χθες) οι The New York Times δημοσίευσαν ένα άρθρο των Matthew Rosenberg, Nicholas Confessore και Carole Cadwalladr, με τον εντυπωσιακό τίτλο:

“How Trump Consultants Exploited the Facebook Data of Millions”
(Πως οι σύμβουλοι του Τραμπ εκμεταλλεύθηκαν εκατομμύρια δεδομένων από το Facebook).

Το άρθρο δεν προσφέρει κάτι περισσότερο στην διαισθητική μας γνώση περί του τρόπου χρησιμοποιήσεώς των δεδομένων του κοινωνικού δικτύου, απλώς είναι συγκεκριμένο όσον αφορά τα ονόματα και της μεθόδου.

Η μέθοδος και πάλι είναι γνωστή ήδη εδώ και μερικά (όχι πολλά πάντως) χρόνια. Επ΄αυτού είχε δημοσιευθεί επίσης στην ίδια εφημερίδα στις 19 Νοεμβρίου του 2016 ένα άλλο άρθρο του McKenzie Funk με τον τίτλο “Cambridge Analytica and the Secret Agenda of a Facebook Quiz” (Η Cambridge Analytica και η κρυφή ατζέντα των κουίζ στο Facebook).

Η λέξη κλειδί είναι η ονομασία της εταιρίας:

“Cambridge Analytica”.

Μία εταιρεία, η οποία σήμερα το πρωί (!) μετά την δημοσίευση του άρθρου αποκλείστηκε από το Facebook.

Η Cambridge Analytica είναι μία πολύ μικρή εταιρία, νομίζω είχε ή έχει ακόμα μόλις δώδεκα εργαζομένους, αλλά με εκπληκτική τεχνογνωσία στην αξιοποίηση των δεδομένων από το Facebook. Και εννοώ δεδομένων χρηστών.

Δεν θα αναφέρω περισσότερα, άλλωστε υπάρχουν στο άρθρο οι λεπτομέρειες και μάλιστα πολύ συγκεκριμένες, άλλωστε δεν θα δημοσιεύονταν από τον γνωστό οργανισμό.

Το θέμα μου αφορά όμως κάτι άλλο.

Τι πιο απλό να καταλάβετε τις προτιμήσεις ενός ανθρώπου από το προφίλ του; Το ζήτημα είναι όμως πως θα συσχετίσετε και θα συγκεντρώσετε δεδομένα 50 εκατομμυρίων χρηστών, όπως συνέβη με την εν λόγω εταιρεία. Σε αυτό βοήθησε η χορηγία του Robert Mercer γνωστού υποστηρικτή των ρεπουμπλικανών με 15 εκατομμύρια δολάρια.

Αλλά και πάλι όμως κάποιο μυαλό το κατάφερε. Φυσικά χωρίς να διαθέτει τα 15 εκατομμύρια.

Το μυαλό αυτό το ανακάλυψε, η Cambridge Analytica αξιοποίησε τα δεδομένα και ο Τραμπ επωφελήθηκε!

Και τώρα, όπως καταλαβαίνετε στην Αμερική υπάρχει ένα σοβαρό θέμα όχι γιατί μάθαμε κάτι άγνωστο, αλλά γιατί συγκεκριμενοποιείται.

Παρεμπιπτόντως να σημειώσω, πως σύμφωνα με την Αμερικανική εκλογική νομοθεσία απαγορεύεται ρητά να ασχοληθεί ΜΗ Αμερικάνος πολίτης με τις εκλογές σε επίπεδο συμβουλευτικό και υποστηρικτικό. Η Cambridge Analytica είναι Αγγλική με έδρα το Λονδίνο, αλλά έχει και τμήμα στην Αμερική με μόνο Αμερικανούς πολίτες.

Το ζήτημα δεν κλείνει εδώ, διότι είναι σε εξέλιξη και έρευνα σχετικά με την ανάμιξη των Ρωσσικών υπηρεσιών στις εκλογές, πράγμα, το οποίο μετά βδελυγμίας αποκρούει ο πρόεδρος.

Και επειδή εκλάπησαν από τον λογαριασμό του επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλλαρυ Κλίντον John Podesta 30,000 e-mails, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν εναντίον της η Google (διότι εκεί ήταν ο λογαριασμός) κατά μία έννοια αποδείχθηκε ευάλωτη στους Ρώσσους χάκερς..

Παρεμπιπτόντως η μητέρα του Podesta ήταν Ελληνο- Αμερικανίδα (Μαρία Κόκορη) ενώ ο πατέρας του Ιταλο- Αμερικάνος.

Το Facebook είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο δεδομένων σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ η Google στην ουσία ελέγχει με τον τρόπο της το εάν μπορείς να επιπλεύσεις στο απέραντο και χαοτικό διαδίκτυο.

Εάν το Facebook μεταβληθεί από κοινωνικό δίκτυο σε κυρίως διαφημιστικό εργαλείο, τότε κατά τη γνώμη μου κινδυνεύει. Η Google από την άλλη πλευρά ενώ δεσπόζει στον τομέα της αναζήτησης με τους αλγορίθμους της επιβάλλει και του κανόνες της.

Δύο γίγαντες της Αμερικανικής κυριαρχίας, οι οποίοι όμως αποδείχθηκε πως δεν είναι άτρωτοι, όπως και κάθε άλλο ανθρώπινο δημιούργημα. Και είναι αναμενόμενο αυτό.

Το Facebook και η Google ως γνωστόν ορίζουν κανόνες. Αλλά μην ξεχνάτε πως πρόκειται για ιδιωτικές επιχειρήσεις και ανήκουν στις Η.Π.Α.

Σκεφθείτε μόνο για μία στιγμή εάν αύριο το πρωί ανοίξετε τον υπολογιστή σας και ενημερωθείτε πως είτε το Facebook έθεσε κανόνες στους οποίες δεν ανταποκρίνεστε ή έκλεισε εντελώς. Και ακόμα η Google μαζί με τα Gmail σας και φυσικά την μηχανή αναζήτησης είτε σας απαγορεύσει την πρόσβαση είτε σας δείξει ένα ωραίο 404 error.

Τι θα κάνατε τότε;

Έξυσα μόνο λίγο την επιφάνεια του ζητήματος και σας ανοίγω μία χαραμάδα στο παράθυρο της μεθεπόμενης ημέρας.

Και της μελλοντικής πιθανής κυριαρχίας εκείνου, ο οποίος θα διαθέτει τα κλειδιά των απαντήσεων.

Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο.

Σημ. Σας εφιστώ την προσοχή σε πιθανά σας σχόλια. Προσβλητικά σχόλια λόγω του θέματος και των προσώπων θα διαγράφονται. Η λογική του άρθρου δεν είναι η κριτική της υφιστάμενης κατάστασης, αλλά τι ενδέχεται να συμβεί κάποια στιγμή.

Τι θα γίνει εάν…

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)