Η Κυριακή 12 Ιουλίου 2015 έχει αναχθεί ως η πλέον κρίσιμη ημερομηνία της σύγχρονης μεταπολεμικής Ελλάδος.
Μετά από 794 «κρίσιμα» eurogroups, 550 «κρίσιμες» συνόδους και 982 «κρίσιμα» 24ωρα φθάνουμε στην πλέον «κρίσιμη» Κυριακή του αιώνα!
Το μόνο «κρίσιμο» αυτής της ημέρας είναι πως έχω τα… γενέθλιά μου και δεν έχω «μία», ώστε να κεράσω ούτε έναν καφέ τις/τους φίλους μου (εάν καταφέρω να φθάσω με την ελάχιστη… κηροζίνη του Τurbo, GTi, STi, GLX, GTR… ΧΥΖ, DDT και ότι άλλο φανταστείτε), αυτοκινήτου μου στον προκαθορισμένο προορισμό του… Βλέπετε ζούσα και εγώ… παραπάνω από τις δυνατότητες μου (!) και τώρα το πληρώνω πολύ ακριβά! Δεν αγόρασα την κατάλληλη στιγμή την Bentley, την οποία εποφθαλμιούσα και τώρα σπάω το κεφάλι μου…
Όταν κάποιος έχει κουραστεί ή εξουθενωθεί μετά από πολλά χρόνια μνημόνια και πλέον αποφασίζει να εγκαταλείψει τον αγώνα, μεταθέτει τις ελπίδες του σε μία… καταστροφή…
Για την 12η Ιουλίου 2015 και την επόμενη ημέρα της, το μόνο, το οποίο… δεν άκουσα πως θα συμβεί είναι επίθεση Αρειανών! (Μπα; Μήπως; Λέτε;)
Αγαπητές/οί μου ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών και επιχειρήσεων (εκτιμώ εντελώς υποκειμενικά στο 60%) έχει απλά «κλείσει» μηχανές περιμένοντας καρτερικά το… τέλος…
Θα είναι δραχμή, θα είναι πολιτειακές αλλαγές, θα είναι καταστροφή ή μήπως (το χειρότερο) θα έχει βροχές και καταιγίδες και η θάλασσα θα είναι ακατάλληλη για κολύμβηση; Τι θα είναι;
Λοιπόν! Όταν κάποιος έχει παραιτηθεί (απ’ οτιδήποτε) και παύει να αγωνίζεται ή έστω έχει κουραστεί περιμένει ένα λυτρωτικό (καταστροφικό) τέλος… το οποίο όμως ΔΕΝ έρχεται!
Όπως ΔΕΝ θα έλθει την Κυριακή και φυσικά δεν θα είναι αργά, απλά θα είναι χειρότερα. Ωστόσο η απαίτηση ΚΑΙ αυτής της Κυριακής θα είναι αγώνας, δύναμη, αντοχές…
Όλα αυτά τα χρόνια της «κρίσης» συνιστούσα επιθετικές κινήσεις και επενδύσεις σε ακίνητα καθώς και περισσότερη προσπάθεια… και σήμερα είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος, διότι εισπράττω αυτόν τον καρπό από τους ίδιους τους πελάτες μου, οι οποίοι προφανώς είχαν την ίδια γνώμη και με τη δύναμη και των δύο προχώρησαν πάρα πολύ…
Εάν νομίζετε πως είστε σε τόσο κακή κατάσταση και πως «χειρότερα» δεν γίνεται αναλογισθείτε πως αφού υπήρξε έστω μία/ένας (και μόνον μία/ένας), ο οποίος έχασε ολόκληρη την οικογένειά του σε κάποιο ναζιστικό στρατόπεδο θανάτου χωρίς να έχει καμία ευθύνη παρά μόνον λόγω μιας τυχαίας γέννησης του – και αφού επέζησε μετά από χρόνια μπόρεσε και δημιούργησε (έστω και με άσβεστο πόνο) πάλι τη ζωή του και έδωσε επίσης δύναμη και σε άλλους να προχωρήσουν και να γίνει και διάσημος, (μία/ένας μόνον να υπάρχει) τότε δεν έχετε καμία δικαιολογία…
Το ωραίο ήταν πως ήταν πάρα πολλοί…
Την Κυριακή λοιπόν δεν θα έλθει το τέλος του Κόσμου (μόνο της… κηροζίνης στο αυτοκίνητό μου) και η μόνη απαίτηση θα είναι περισσότερος αγώνας…
Η καταστροφή και η «κρίσιμη» ημερομηνία είναι μία υπεκφυγή και τίποτα άλλο -και δεν μπορείτε να το αποφύγετε-.
Πάρτε το απόφαση το συντομότερο δυνατόν και ενδυναμωθείτε!
Παρατήρηση 1: Εάν νομίζετε πως είμαι υπέρ της πολιτικής των μνημονίων και της λιτότητας μακράν απατάσθε. Από την πρώτη στιγμή θεώρησα (και έχω γράψει) πόσο λάθος τακτικές είναι αυτές. Η Ελλάδα δυστυχώς επέλεξε όμως την λογική της άμυνας, της περιχαράκωσης και της φτώχειας, ενώ η λύση ήταν ακριβώς το αντίθετο. Επίσης πείσμωσε σε μία παρωχημένη και καταστροφική νοοτροπία, αντί να πετάξει με τα φτερά της εμπρός. Το 2007 (δηλαδή πολύ πριν την καταρράκωση της οικονομίας), οι Έλληνες ήσαν σύμφωνα με τις μετρήσεις του διεθνούς Ινστιτούτου Gallup ο… δυστυχέστερος λαός στον Κόσμο! Εξηγήστε το μου αυτό και μία άδεια 20ορόφου δωρεάν από εμένα… και οι… Βιετναμέζοι οι ευτυχέστεροι (με ιστορικό φοβερού πολέμου, ναπάλμ, χημικών και ότι άλλο φαντασθεί ο νους σας)…
Η επιμονή μη αλλαγής νοοτροπίας και η πίστη στην οπτασία της μεγάλης χίμαιρας θα οδηγεί σε ακόμα περισσότερα μνημόνια και δυστυχία… Η επιλογή όμως…
Παρατήρηση 2: Την Κυριακή ενδέχεται εκτός από το μη τέλος του Κόσμου (και του μαρτυρίου) να ξεκινήσει ένα άλλο… μαρτύριο. Ναι μεν συμφωνία, ναι μεν εντός ευρώ, όχι χρεοκοπία, αλλά προηγουμένως ψηφίσετε στην Βουλή εσείς κάποια μέτρα μετά να δούμε εκείνο και το άλλο και να το συζητήσουμε το θέμα ξανά τον Σεπτέμβριο κλπ, κλπ… Τι νομίζατε ότι θα τελειώσει τόσο εύκολα είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη; Να δούμε πόσες “κρίσιμες” ημερομηνίες ακόμα θα υπάρξουν. Για μία είμαι 100% σίγουρος: 12 Ιουλίου 2085!
