Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Κινεζικές Επενδύσεις στην Ελλάδα

中國在希臘的投資

Λέτε τα αντανακλαστικά μου να είναι τόσο ισχυρά, ώστε να είμαι ήδη στο παιγνίδι;

Ε, λοιπόν ΟΧΙ!

Δυστυχώς με την Κίνα δεν έχω αναπτύξει καθόλου σχέσεις…

Συνεπώς μπορείτε να αξιολογήσετε την ιστοσελίδα ως παρωχημένη, αφού συνεχώς σας αναφέρει επενδύσεις και τα συναφή, αλλά με την Κίνα καμία δραστηριότητα… Είδηση δεν πήρα μάλλον!

Συμφωνώ, αλλά είναι και θέμα «χημείας», την οποία δεν διαθέτω όσον αφορά την Κίνα. Επί πλέον χωρίς φυσικά να διαφωνώ με τα ανοίγματα προς την χώρα αυτή, δεν διαθέτω την απαιτούμενη «Κινεζική» αντίληψη και μένω εκτός…

Υπάρχει όμως και ένας άλλος λόγος.

Δεν μου αρέσει αυτός ο τρόπος προσέγγισης. Είναι άκρως αμυντικός και παθητικός… Για περίπου εκατομμυριοστή φορά προσπαθούμε να «πουλήσουμε» θέση και υπηρεσίες και αναμένουμε τα Κινεζικά γουάν, να μας σώσουν…

Ωραία δεν είναι τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου, τα οποία θα μετατρέψουν το Ιόνιο και το Αιγαίο σε πετρελαιοκηλίδες (προφανώς αστειεύομαι), αλλά και πάλι ψάχνουμε κάτι «έξω» από εμάς, έξω από το μυαλό και πάλι το ψάχνουμε ως «φτωχοί συγγενείς», για να μην χρησιμοποιήσω μία πιο σκληρή έκφραση…

Νομίζω πως η Ελλάδα είναι …Ελληνική και όχι Κινεζική…

Δεν μου αρέσει αυτή η προσέγγιση… Τελεία και παύλα…

Επιπλέον δεν μου αρέσει να συνεταιρίζομαι(;) με τόσο μεγάλης (οικονομικής) διαφοράς δυναμικότητας συνεταίρους(;). Οποιοσδήποτε επαγγελματίας το γνωρίζει πολύ καλά αυτό…

Η Κίνα είναι μία χώρα με εγγενώς σοβαρά προβλήματα και η οποία είναι μία οικονομική (και ενδεχομένως ασταθής) νήσος στην πραγματικότητα. Τα παράλια της εξαιρετικά καπιταλιστικά, ενώ το αχανές εσωτερικό της σε προηγούμενο αιώνα (ή αιώνες)… Αν νομίζετε ότι όλα αυτά δεν είναι αντιληπτά σε άλλους χώρους απατάσθε… Η Κίνα είναι μία αγορά προκειμένου να πουλήσεις προϊόντα ή τεχνογνωσία και όχι να της πουλήσεις τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της χώρας σου. Αυτό το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά κοντινοί μας γείτονες, οι οποίοι προ πολλού έχουν εισχωρήσει εντόνως στην μεγάλη αυτή (και καθ’ όλα σεβαστή χώρα) και της προμηθεύουν από πολυτελή αυτοκίνητα έως συστήματα εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας στην αεροπορική της βιομηχανία.

Η Ελλάδα ίσως δεν ωφεληθεί από αυτή την προσέγγιση μακροπρόθεσμα. Απλώς θα δεσμεύει κάποιο διάστημα αυτά, τα οποία θα έπρεπε η ίδια να εκμεταλλευτεί και πάλι θα παραμείνει στην ίδια κατάσταση… Να μην αξιοποιεί τις δυνατότητες της…

Επειδή θα μου πείτε, μα καλά Τεύκρο εσύ, ο οποίος είσαι τόσο επιθετικός και αισιόδοξος και τώρα με κάποια θετικά δεδομένα λαμβάνεις αρνητική θέση; Στο κάτω-κάτω της γραφής, τι προτείνεις εσύ;

Απαντώ αμέσως…

Επειδή ακριβώς είμαι (και απαντώ με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο ερωτήθηκα) πολύ επιθετικός και πολύ αισιόδοξος δεν αισθάνομαι πολύ καλά με το είδος των συμφωνιών…

Τι θα έκανα; Ιδού:

Γνωρίζετε πως η άποψή μου σχετικά με την κρίση ήταν και είναι η «απόλυτη» επίθεση και η κατάληψη στρατηγικών θέσεων (προφανώς απεχθάνομαι απείρως την γκρίνια). Ειδικά όταν ευρίσκεσαι σε δύσκολη θέση όλα τα προηγούμενα αποτελούν επιβαλλόμενες αντιδράσεις. Επιπλέον εάν θέλεις να είσαι αποτελεσματικός κατέρχεσαι στις διαπραγματεύσεις πρώτα «δίνοντας» και κατόπιν «ζητώντας». Δίνοντας όμως κάτι, το οποίο δεν κοστίζει τόσο πολύ και είναι «ακίνητο», προκειμένου να το ανταλλάξεις με κάτι το οποίο είναι «κινητό»… Φυσικά το πιο ισχυρό σου όπλο οφείλει να είναι το νοηματικό, ειδικά όταν δεν είσαι και ιδιαίτερα πλούσιος. Στόχος δεν είναι απλώς το ενοίκιο μιας εγκατάστασης, αλλά η ανάπτυξη διαδρομών κέρδους και εξάρτησης (ναι εξάρτησης της Κίνας από την Ελλάδα).

Συνεπώς:

  • Θα παραχωρούσα μία μεγάλη παραθαλάσσια έκταση (ιδιωτική) σε κορυφαίο Κινεζικό Ινστιτούτο ή Πανεπιστήμιο και θα κατασκεύαζα τις υποδομές για την μεταφορά Κινέζων επιστημόνων και φοιτητών στη χώρα μας με σκοπό την από κοινού έρευνα σε τομείς, όπου και εμείς έχουμε κάποιες δυνατότητες… Δεν είναι για πέταμα η Ελλάδα και οι Έλληνες… Συνεπώς θα «δέσμευα» το πνευματικό δυναμικό της χώρας και θα το σαγήνευα με την εκπληκτική ομορφιά της χώρας μας… Μάλλον δεν έχετε δει τι σημαίνει «Κίτρινη θάλασσα»… Ανταλλάσσεις λοιπόν ένα «ακίνητο» με μία «διαδρομή» και μάλιστα με απεριόριστες προεκτάσεις. Ωραίο είναι να πωληθεί το Ελληνικό ελαιόλαδο αλλά και άλλοι διαθέτουν επίσης σχετικά καλό λάδι, ενώ κάποιοι άλλοι πωλούν πλακέτες ηλεκτρονικών συστημάτων και χωρίς ανταγωνισμό… Τι έκανα έως τώρα; -Χμ…
  • Σε σχέση με το προηγούμενο επίσης θα παραχωρούσα αντίστοιχη έκταση και θα κατασκεύαζα τις υποδομές για την δημιουργία Κινεζικού τεχνολογικού πεδίου, ιδιαίτερα στους τομείς της ηλεκτρονικής βιομηχανίας. Απαιτείται να εξαρτήσεις μία χώρα σε υψηλό επίπεδο προκειμένου να της γίνεις απαραίτητη. Τι έκανα έως τώρα; -Χμ…
  • Όταν αναφερόμουν σε επιθετική πολιτική πριν από λίγα χρόνια εννοούσα τον ενεργειακό τομέα και μάλιστα (επιμένω) τον Πετρελαϊκό. Έχετε υπ’ όψη σας πως οι Κινέζοι αγοράζουν (ή προσπαθούν τουλάχιστον) να αγοράζουν πετρελαιοπηγές στις Η.Π.Α.; Η Κίνα είναι πολύ ευάλωτη σε αυτόν τον τομέα… και για την ώρα οι Ferraris χρειάζονται βενζίνη… Συνεπώς οι …πετρελαιοπηγές στο Τέξας δεν ήταν καθόλου αστείο. Η μεγαλύτερη προσωπική μου επένδυση ήταν η πρόσβαση στον απίστευτα στεγανό και δύσκολο χώρο των Η.Π.Α. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο –και δεν μπορώ να το εξηγήσω με άλλον τρόπο- οι Κινέζοι ως ανταγωνιστές και με κάποιο ελαφρό σύμπλεγμα έναντι της Δυτικής υπερδύναμης- δεν αισθάνονται “καλά” με το να αγοράζουν απ’ ευθείας από Αμερικάνους… Τίποτα άλλο επ’ αυτού…

Νομίζω σας ανέφερα τρείς (μόνον) από υπερ-πολλαπλάσιους τρόπους μιας “άλλης” προσέγγισης στην Κινεζική αγορά… Υπάρχουν κυριολεκτικά απεριόριστοι και τόσο συγκεκριμένοι…

Όλα τα προηγούμενα προφανώς δεν τα αναφέρω για λόγους εντυπωσιασμού, διότι η εφαρμογή τους ήταν και είναι απίστευτα επίπονη και δυσχερής και με δεδομένη την ύπαρξη πολύ περιορισμένων πόρων τα αποτελέσματα δεν σας το κρύβω είναι μηδαμινά… Στα δύο πρώτα ιδιαιτέρως οι δυσκολίες είναι χαρακτηριστικές και τούτο, διότι ακριβώς αυτό το μήνυμα, το οποίο έχει «περάσει» είναι αυτό του Έλληνα διαμεσολαβητή του δικού του πλούτου, τον οποίο ο ίδιος αδυνατεί να τον αξιοποιήσει… «Ο φτωχός ζητιάνος»… Ωστόσο κατανοείτε νομίζω τα τεράστια διαχρονικά οφέλη από αυτή την πολιτική…

Το όνειρο λοιπόν (αναφέρομαι γενικά) είναι ο εργαζόμενος με σταθερή δουλειά στο Κινεζικής ιδιοκτησίας λιμάνι του Πειραιά ή για κάποιους άλλους καλύτεροι όροι παραχώρησης… Μάλιστα! Αυτό επιζητούν, αυτό θα λάβουν…

Ντρέπομαι…

Στην Τρίτη περίπτωση δεν ισχύει καθόλου αυτό. Εκεί ο Έλληνας είναι ο “έμπορος”, ο οποίος διαθέτει με κάποιον τρόπο τις προσβάσεις και είναι θέμα πειθούς και γνωστών παραγόντων να αποδώσει… τελείως διαφορετική αντιμετώπιση…

Συνεπώς απάντησα στον τίτλο…

Θα κλείσω με μία άλλη Κινεζική λέξη:

– 胡說-,

η οποία σημαίνει:

…ανοησίες.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)