Τα τελευταία 6-7 έτη της λεγόμενης “κρίσης” έχουν αναπτυχθεί κάποιες ιδέες και τάσεις, οι οποίες προβάλλονται ως σε έναν βαθμό και ως οι κύριες αιτίες της θλιβερής συνέχειας…
Οι βασικότερες -κοινής αποδοχής- είναι τρείς:
1. Ο άκρατος καταναλωτισμός
2. Η υπερβολή και
3. Ο επίσης αλλοπρόσαλλος δανεισμός μαζί με το περίφημο “ζούσαμε πολύ παραπάνω από τις δυνατότητές μας”…
Λοιπόν αγαπητές μου και αγαπητοί μου φίλοι:
ΛΑΘΟΣ!
…και πολύ μεγάλο λάθος!
Εξηγούμαι:
1. Ο καταναλωτισμός είναι απολύτως υγιής ανθρώπινη αντίδραση. Τέλος! Τι πιο ωραίο να αγοράζεις ακριβά ρούχα, αυτοκίνητα, σπίτια, εξοχικά, διακοπές και όλα τα συναφή. Πείτε μου! Η επιβολή είναι το κακό. Εάν κάποιος επιζητά τη λιτή ζωή κανένα πρόβλημα. Εάν κάποιος επιθυμεί να οδηγεί Ferrari επίσης κανένα πρόβλημα. Άρα αυτό το επιχείρημα στερείται ανθρώπινης διάστασης. Ο καταναλωτισμός είναι μία φυσιολογική ανθρώπινη ιδιότητα και αναλογισθείτε τι συνέβη εκεί, όπου αυτός ποινικοποιήθηκε μαζί με τις τραγικές συνέπειές του.
2. Η υπερβολή πάλι είναι ένας θαυμάσιος τρόπος, ώστε να κατασπαταλούν τα χρήματά τους οι άφρονες, με όποιο τρόπο και εάν τα απέκτησαν (και δεν υπονοώ παράνομα), ώστε να διαχέονται ομαλά στην αγορά σε όλους τους υπόλοιπους. Τα πάρτι των 100,000 ευρώ στην Μύκονο έκαναν ακριβώς αυτό!
3. Τα δάνεια τέλος ήταν μία σπουδαιότατη κατάκτηση, η οποία συκοφαντήθηκε σε απίστευτο βαθμό. Η δύναμις του χρήματος έγκειται στην “πυκνότητά” του. Άλλο 100 μισθοί των 1000 ευρώ τον μήνα και άλλο 100,000 ευρώ σύνολο. Αυτή η πρωτόγνωρη δυνατότητα (για τα Ελληνικά δεδομένα) ήταν ένα ανέλπιστο και τεράστιο δώρο – ευκαιρία, στους ικανούς μειονεκτούντες οικονομικά να πλουτίσουν. Τελεία και παύλα! Ήταν αδύνατον να δανεισθείς από τράπεζα πριν από λίγα χρόνια εάν δεν αποδείκνυες πως δεν ήσουν κάποιος και πως δεν είχες ανάγκη τα χρήματα.
Οι κατασκευές παρεμπιπτόντως αποτελούσαν μία εσωτερική διεργασία μεταφοράς χρήματος και συνεπώς ανάπτυξης νέων ευκαιριών. Σίγουρα δεν αποτελούσαν, ούτε αποτελούν μορφή εξαγωγής υψηλής τεχνολογίας, ωστόσο η εμπλοκή με τα ζητήματα τα οποία δημιουργεί οδηγούν στην συνολική πρόοδο, λχ μία σήραγγα απαιτεί για τη διάνοιξή της ανάλογο εξοπλισμό, άρα νέα πεδία ανάπτυξης τεχνολογιών και ούτω καθεξής.
Σε αυτό το σκεπτικό ανάγεται και η πασίγνωστη ανοησία περί επιστροφής στην γεωργία και την κτηνοτροφία. Διότι αγαπητές/οί μου αυτό εμπεριέχει και μία προσβλητική ειρωνική υποτίμηση. Δεν αναφέρονται στο γεγονός ότι οι μεγαλύτερες δυνάμεις αυτής της εποχής είναι πρακτικά “άυλες” (Microsoft, Google, Facebook και τεράστιος ακόμα αριθμός) όπου το κυρίαρχο συστατικό είναι το …”μυαλό”, αλλά θεωρούν ότι είσαστε ικανοί μόνο να καλλιεργείτε πατάτες ή να φυλάτε πρόβατα ή στην καλύτερη περίπτωση να γίνετε ξενοδόχοι, κοινώς εξυπηρετητές των τουριστών, ενός αγαθού, το οποίο απλά δημιούργησε η φύση, ούτε καν εσείς. Ναι, ωραία όλα αυτά, αλλά μέχρι εκεί!
(Διαβάστε παρακαλώ εδώ και ένα παλαιότερο άρθρο μου περί των Κινεζικών Επενδύσεων στην Ελλάδα).
Τι συνέβη λοιπόν με τις τρείς αυτές έννοιες;
Αυτοί, οι οποίοι κατανάλωναν και καταναλώνουν ασυστόλως, ξόδευαν και ξοδεύουν υπερβολικά (πριν το πλήρωναν ωστόσο, τώρα όχι) και αυτοί ,ο οποίοι είχαν και έχουν κάθε δυνατότητα πρόσβασης στις τράπεζες, (προσέξτε!) έπεισαν όλους τους υπόλοιπους, ότι οφείλουν να είναι μίζεροι, φτωχοί, καταθλιπτικοί και κακομοίρηδες και να μάθουν να ζουν με λιγότερα, ώστε να επιστρέψουμε σε σκοτεινές εποχές… προς όφελος –και πάλι των λίγων-.
Το πιο ωραίο είναι πως οι βασικοί …υποστηρικτές τους είναι ακριβώς αυτοί, οι οποίοι πλήττονται τα μέγιστα από τις λογικές αυτές…
Αυτό ήταν η “κρίση”… Τίποτα περισσότερο…
Σε επίπεδο κρατών στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν πέρασε αυτό το μήνυμα. Διότι ανεξαρτήτως της (ιδεολογικής) απόστασης, η οποία χωρίζει την ίδρυση της μεγάλης αυτής χώρας με το σήμερα οι βασικές αρχές σε έναν βαθμό διατηρούνται. Η 3η (τα δάνεια) δυστυχώς και στις Η.Π.Α. κατασυκοφαντήθηκαν και επιμένω να μελετήσετε τις τακτικές του Michael Milken, όσον αφορά την “διάχυση” των “κλειστών” κεφαλαίων της Wall Street στο ευρύ κοινό –πέραν των πολύ ισχυρών του κεφαλαίου-.
Στην Ευρώπη (εκτός Αγγλίας), όπου ο έλεγχος αυτή τη στιγμή ανήκει στους εγγενώς losers (βλέπε κεντρική μεγάλη χώρα δις ηττημένη σε Παγκοσμίους Πολέμους μέσα σε έναν μόλις αιώνα) επικρατούν οι παραπάνω απόψεις, οι οποίες βεβαίως ισχύουν και πρέπει να εφαρμόζονται για όλους τους …υπόλοιπους, εκτός αυτών των ιδίων! Ίσως και να τους πιστεύουν πραγματικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει και πολλά πράγματα…
Στην Ελλάδα όμως σίγουρα δεν τους πιστεύουν και αφού επέτυχαν τους στόχους τους τώρα καιρός για “ανάπτυξη” με τους δικούς τους όρους -και να είστε εντελώς σίγουροι πως η πηγή της “κρίσης” είναι οι εσωτερικοί απόγονοι (στην ιδεολογία) των προεστών και κοτζαμπάσηδων και τίποτα άλλο-…
Εν κατακλείδι στην Ελλάδα του σήμερα:
Τι κάνουμε με βάση τα προηγούμενα συμπεράσματα;
Πάρα πολλά! Εάν εσείς εξακολουθείτε να πιστεύετε στην …μολυσματική επίδραση των τριών εννοιών “Καταναλωτισμός – Υπερβολή – Δάνεια”, εγώ πάντως όχι και δεν πρόκειται να μείνω αδρανής…
Εν αναμονή!
