Χθες έτυχε να παρακολουθήσω (τρόπος του λέγειν δηλαδή) δύο-τρεις ταινίες, οι οποίες είχαν όλα τα χαρακτηριστικά να είναι κακές ταινίες. Αναρωτιόμουν εάν τελικά έχασα το χρόνο μου και το βράδυ μου.
Τελικά όμως σκέφτηκα πως πρέπει να παρακολουθώ ΚΑΙ ταινίες της κακής ώρας, διότι αμέσως μπορείς να διακρίνεις τους λόγους για τους οποίους μία ταινία χαρακτηρίζεται κακή.
Το πιο ωραίο όμως ξέρετε ποιο ήταν;
Πώς τελικά οι κακές ταινίες έχουν μία γοητεία. Είναι τόσο βλακείες ώστε θέλεις να τις παρακολουθήσεις μέχρι τέλους για να δεις πόσο μακριά θα το πάνε.
Κοινώς: έχουν υψηλή θέαση (άρα και έσοδα) ΑΚΡΙΒΩΣ για αυτόν τον λόγο!
Μην υποτιμάμε τίποτα λοιπόν!
