Με τον τίτλο αυτό αναφέρομαι σε μία επική ταινία του Ακίρα Κουροσάβα. Ομολογώ, πως τις ταινίες του Κουροσάβα, (όπως και του Θοδ. Αγγελόπουλου) δεν έχω καταφέρει να τις παρακολουθήσω, τουλάχιστον μέχρι τέλους. Δε θα σταθώ όμως στην υποκειμενική μου άποψη, αλλά στο σενάριο της ταινίας.
Καγκεμούσα, εάν πληροφορούμαι ορθώς σημαίνει “Σκιώδης Πολεμιστής”. Πρόκειται για την ιστορία ενός κλέφτη καταδικασμένου σε θάνατο, ο οποίος λόγω μίας σατανικής ομοιότητας του με τον Άρχοντα-Αρχηγό και από μία ακόμα περισσότερο διαβολική σύμπτωση (ο Αρχηγός… σκοτώνεται) τοποθετείται στη θέση του. Τούτο για να μην πληγεί το ηθικό του στρατού και να μην αναθαρρήσουν οι αντίπαλοι.
Ο σωσίας ωστόσο αποδεικνύεται κάτι πολύ περισσότερο από μία φιγούρα. Ξεδιπλώνει άριστες πολεμικές αρετές, οι οποίες όμως προκαλούν (τι άλλο;) το φθόνο των ανίκανων στρατηγών και το τέλος του καθίσταται προδιαγεγραμμένο (ίσον θάνατος)…
Σήμερα εκεί ψηλά που ήμουν, θυμήθηκα τη φράση, η οποία αναγραφόταν στο λάβαρο της φυλής του: “Γρήγορος σαν άνεμος. Σιωπηλός σαν δάσος. Δυνατός σαν τη φωτιά. Ακίνητος σαν βουνό”. Και είναι αλήθεια πως το τέλος του σωσία έρχεται μέσα στη θάλασσα, αφού έχει πυροβοληθεί προσπαθώντας να αγγίξει το λάβαρο… “Ακίνητος σαν βουνό”, έμεινε όμως ο ίδιος… ακίνητος σαν νεκρός…
Δεν είμαι Ιάπων. Δεν είμαι Κουροσάβα. Αλλά σήμερα έχοντας στο νου μου τη φράση από το λάβαρο θα έγραφα σε κάποιο άλλο λάβαρο (για το τι θα επιθυμούσα να είναι ένας σωσίας):
“Απρόβλεπτος σαν χείμαρρος. Καλαίσθητος σαν ένα λουλούδι. Σκληρός σαν βράχος. Ευέλικτος σαν τις ίνες από τα Αγριόχορτα”. Αυτά εμπνεύστηκα από αυτά, τα οποία είδα…
Αλλά το σημαντικότερο είναι πως οι καταστάσεις οδηγούν στην αποκάλυψη του πραγματικού μας εαυτού και των δυνατοτήτων μας και όχι ο ίδιος μας ο εαυτός· όπως συνέβη και στον σωσία. Όταν δεν μπορούμε να αλλάξουμε μόνοι μας, αλλά πιστεύουμε ακράδαντα στον εαυτό μας, τότε, τροποποιούμε προς το… (πολύ, μα πολύ) χειρότερο τις συνθήκες της ζωής μας, ώστε να αναγκάσουμε τις δυνατότητές μας να αναδυθούν…
Σκεφτείτε το…
“Απρόβλεπτος σαν χείμαρρος. Καλαίσθητος σαν ένα λουλούδι. Σκληρός σαν βράχος. Ευέλικτος σαν τις ίνες από τα Αγριόχορτα”.