Διαβάζοντας τις οικονομικές εφημερίδες και τις αντίστοιχες ιστοσελίδες έχεις την αίσθηση πως αναγνωρίζεις την… υπέρτατη οικονομική σοφία και προσπαθείς να εντοπίσεις πού είσαι. Ο δείκτης τιμών, οι μονάδες στα χρηματιστήρια, οι τάσεις της αγοράς φαίνεται να είναι τα κριτήρια, τα οποία ΕΣΥ υποθέτεις πως πρέπει να ακολουθήσεις προκειμένου να αποκτήσεις πρόσβαση σε αυτό το κλειστό κλαμπ των σοφών της οικονομίας.
Πόσο λάθος κάνεις!
Οι αγορές και οι ανάλογοι δείκτες βασίζονται σε δύο αρχές:
Α. Την αρχή της απληστίας και
Β. Την αρχή της ηλιθιότητας.
Παρεμπιπτόντως οι άπληστοι ρέπουν προς την ηλιθιότητα.
Φαντάσου τώρα μία λίμνη, η οποία τροφοδοτείται με νερό από έναν ποταμό, ο οποίος πηγάζει από κάπου μακριά. Εκεί υπάρχουν κροκόδειλοι, γκνού και πουλιά. Οι κροκόδειλοι είναι οι άπληστοι. Ο κροκόδειλος πρώτα ανοίγει το στόμα του και καταπίνει και κατόπιν σκέφτεται τι ήταν αυτό, το οποίο κατάπιε (οι άπληστοι). Τα γκνού θέλουν να ξεδιψάσουν και αυτά στη λίμνη αλλά πάντοτε θεωρούν πως αυτό, το οποίο επιπλέει είναι ένας κορμός δένδρου και ΠΟΤΕ δεν σκέφτονται πως πρόκειται για έναν πονηρό κροκόδειλο. 99% είναι κροκόδειλος και 1% κορμός. Είναι τα μόνιμα θύματα και μεταξύ αυτών κάποια είναι ηλίθια και κάποια μόνο θέλουν να ξεδιψάσουν, όπως προστάζει η ζωή. Τέλος υπάρχουν και τα πουλιά, τα οποία πρώτα σκέφτονται τι είναι αυτό, το οποίο βλέπουν και μετά αποφασίζουν εάν πρέπει να το καταπιούν (αυτοί είναι οι έξυπνοι επενδυτές και δεν τα γράφω από το μυαλό μου).
Καμία σοφία δεν κρύβεται στα προηγούμενα.
Τώρα όμως υπεισέρχονται δύο παράγοντες επειδή οι πηγές του ποταμού είναι πολύ μακριά. Εάν υπάρχει εκεί ξηρασία μετά από κάποιο διάστημα η λίμνη θα αρχίσει να στερεύει. Και τότε οι κροκόδειλοι γίνονται πολύ επιθετικοί ενώ και τα γκνού προσπαθούν εναγωνίως να ξεδιψάσουν εκτιθέμενα σε πολύ μεγαλύτερους κινδύνους. Τα πουλιά επειδή πετούν ενδεχομένως βλέπουν την αιτία και αποφασίζουν να μεταναστεύσουν νωρίτερα από την ώρα της ξηρασίας. Εδώ έχουμε έναν κίνδυνο εξ΄ ορισμού. Εάν οι συνθήκες ξηρασίας στις πηγές διαρκέσουν μεγάλο χρονικό διάστημα οι κροκόδειλοι θα αρχίζουν να αλληλοτρώγονται.
Εάν όμως ένας δόλιος θελήσει να δημιουργήσει τεχνητές συνθήκες ξηρασίας κατασκευάζει ένα φράγμα ώστε σκοπίμως να ελαττωθεί η ροή του νερού και να επέλθει ξηρασία. Τότε ωφελούνται οι κροκόδειλοι (άπληστοι) ενώ τα γκνού κατασπαράσσονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς. Αλλά ο δόλιος είναι πάντα με το μέρος των κροκοδείλων, διότι γνωρίζει μέχρι ποίου σημείου θα διατηρήσει χαμηλά τη ροή, ώστε να μην κατασπαραχθούν οι κροκόδειλοι μεταξύ τους.
Τα πουλιά όμως και πάλι γνωρίζουν πως δεν υπάρχει ξηρασία στις πηγές αλλά τεχνητό φράγμα, το οποίο δημιουργεί όλη αυτή την αναταραχή στη λίμνη. Και πράττουν αναλόγως. Την ξηρασία στις πηγές , οι οποίες είναι πολύ μακριά ίσως δεν την γνωρίζουν, σίγουρα όμως εντοπίζουν τα τεχνητά φράγματα και απομακρύνονται από το τοξικό και επικίνδυνο περιβάλλον της λίμνης για αλλού.
Οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι όπως αντιλαμβάνεστε οι κροκόδειλοι (άπληστοι) και πολύ λιγότερο τα πουλιά. Τούτο, διότι λίγα πουλιά μπορούν να καταβροχθίσουν τόσο μεγάλη ποσότητα τροφής, όπως είναι αυτή ενός γκνου. Μόνο οι αετοί και αυτοί μέχρι ενός ορίου. Αυτός είναι ένας τεχνητός κίνδυνος.
Το κλειδί λοιπόν είναι η αναγνώριση της αιτίας της ξηρασίας της λίμνης, εάν πρόκειται για φυσικό ή τεχνητό φαινόμενο, διότι από αυτό θα εξαρτηθεί η συνέχεια. Προσπαθήστε τώρα να εκτιμήσετε τις καταστάσεις υπό αυτό το πρίσμα.
Παρεμπιπτόντως αποκλείστε τι ΔΕΝ είστε. Εάν ΔΕΝ είστε κροκόδειλοι τότε τρεις επιλογές σας απομένουν: γκνού σκέτο θύμα, γκνού από ανάγκη επιβίωσης και τέλος πετούμενο. Από μία αξιολόγηση του κινδύνου κρέμεται ουσιαστικά η ζωή σας και η ύπαρξη ή μη της λίμνης. Διότι εάν ξεραθεί τέλος και οι κροκόδειλοι!
