Ξέρετε, με πιάνει μερικές φορές μία “επικίνδυνη” νοσταλγία για κάποιες άλλες εποχές και κάποιες άλλες περιοχές. Η Μέση Ανατολή, ως γνωστόν είναι μέσα στα μισά μου τουλάχιστον γονίδια και μου ασκεί μία φοβερή έλξη. Ο αέρας της Μέσης Ανατολής είναι ελαφρύς και αρωματικός και εμπνέει για μαγικές νύχτες…
Θυμήθηκα λοιπόν απόψε κάποια τέτοια νύχτα στο Σουέζ.
Αναφέρομαι στην πόλη του Σουέζ, η οποία κείται στο νότιο άκρο της ομώνυμης διώρυγας. Είναι μία παράξενη πόλη, από πολλές απόψεις. Ωστόσο έχει χωρίς καμία αμφιβολία αυτήν την ατμόσφαιρα της Μέσης Ανατολής.
Θυμήθηκα το αρχοντικό ξενοδοχείο με τον χαρακτηριστικό τίτλο Bel Air (δεν θα το εξηγήσω αυτό!). Ήταν ακόμα οι εποχές πριν την αναζωπύρωση της θρησκευτικής διαμάχης μεταξύ του Ισλάμ και της Δύσεως. Όχι πως ποτέ αυτός ο πόλεμος σταμάτησε ποτέ• αλλά να γνωρίζετε πως το πρώτο μεγάλο γεγονός, το οποίο έδειξε πως η συνέχεια θα ήταν άκρως περίπλοκη και με τεράστιες συνέπειες ήταν η επίθεση της al-Qaeda στο Αμερικανικό αντιτορπιλικό κατευθυνόμενων πυραύλων USS Cole (DDG-67) στο λιμάνι της Υεμένης στις 12 Οκτωβρίου του 2000.
Δεν θα αναλύσω προφανώς περισσότερο τα γεγονότα θα ήθελα να επισημάνω πως την ατμόσφαιρα εκείνης της περιόδου (και τον μαγικό αέρα της Ανατολής) αποδίδει θαυμάσια η εξαιρετική τηλεοπτική σειρά “Ακυβέρνητες Πολιτείες”, παραγωγής ΕΡΤ σε σκηνοθεσία Ροβήρου Μανθούλη, την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα να δείτε, όσες/οι δεν έχετε δει.
Βασίζεται στο εξαιρετικό μυθιστόρημα του Στρατή Τσίρκα και διαδραματίζεται μεταξύ των ετών 1942 και 1944 σε τρεις αιώνιες πόλεις: την Ιερουσαλήμ, το Κάιρο και την Αλεξάνδρεια… (να διαβάσετε και το βιβλίο, από τα καλύτερα αναγνώσματα).
Δεν μπορώ να κρατηθώ θα το γράψω: Ενώ είμαι εντελώς άνθρωπος της τεχνολογίας και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον δεν μπορώ να μην “στενοχωριέμαι” με την απόλυτη έλλειψη του στυλ στη σύγχρονη εποχή. Θα είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά να τονίσω τι εννοώ. Μεταξύ της απόλυτης κακογουστιάς των σύγχρονων πολιτικών της κακιάς ώρας προτιμώ τον Σουλτάνο. Ο λόγος;
Η απόλυτη έλλειψη αισθητικής και κενότητας προκαλεί στην ανθρωπότητα πολύ μεγαλύτερο κακό από την αυθεντική έκφραση. Προσέξτε πολύ και μην βιαστείτε να με κατακρίνετε. Είχα γράψει στο παρελθόν για την Ελλάδα στην Βαλκανική (The Balkanians=Οι Βαλκάνιοι). Το επόμενο, όπως σας είχα υποσχεθεί είναι η Ελλάδα στην Μέση Ανατολή (The Middle Easterns=Οι Μεσανατολίτες)…
Στην παλαιά αυτή καρτ ποστάλ διακρίνονται τα δύο ιστορικά ξενοδοχεία του Σουέζ, το MISR αριστερά και το Bel Air δεξιά. (MISR είναι η Ακκαδική ονομασία της Αιγύπτου). Ειλικρινά λυπάμαι πάρα πολύ, διότι δεν μπορώ να προσθέσω τις μυρωδιές και τον αέρα στην ανάρτηση αυτή, όπως τουλάχιστον τον ένιωθα τότε περπατώντας στους δρόμους του Σουέζ…
