Θυμήθηκα βλέποντας κάποια …παλαιά Rolls Royce, μία Αγγλική σειρά με τον τίτλο “Το Θρίλερ του Σαββάτου”. Ήταν η δεκαετία του 70, όταν στην τηλεόραση οι επιλογές ήταν πολύ περιορισμένες και φυσικά υπήρχαν μόνο δύο κανάλια… Αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα. Η μεγάλη διαφορά (νομίζω), την οποία εντοπίζω μεταξύ των δύο δεκαετιών (1970 – 2010) έγκειται στην κυριαρχία της …εκλογίκευσης. Ίσως η ανάπτυξη των υπολογιστών να κατέστρεψε αυτή την “εμπιστοσύνη” μας στο “ασαφές”, διότι προφανώς η πληκτρολόγηση και η εντολή ΠΡΕΠΕΙ να είναι απολύτως ακριβής, (πως άλλωστε;• ο υπολογιστής το “α” το καταλαβαίνει σαν “α” και όχι σαν “σ”, το οποίο είναι δίπλα του). Το ίδιο ακριβώς προκάλεσαν και τα κινητά τηλέφωνα. Η διαίσθηση έπαιζε σπουδαίο ρόλο, όταν δεν υπήρχαν. Γνώριζες, μάντευες τις συμπεριφορές… και αυτή η ασάφεια βελτίωνε ακόμα περισσότερο τις ικανότητες. Προφανώς δεν υπήρχε το 6973 ΧΧΧ ΧΧΧ, το οποίο αν γινόταν 6973 ΧΧΧ ΧΧΨ απλά …τέλος, ούτε η αναγνώριση κλήσης, ώστε να μην χρειάζεται καν να μαντέψεις! Μην μου πείτε πως δεν λειτουργούσε η ζωή πριν το ασύρματο δίκτυο 4G!
Το 1970 (τη δεκαετία εννοώ) υπήρχε ένα σημαντικό ποσοστό “ασάφειας”… Προσέξτε αυτό δεν ήταν κατ’ ανάγκην αρνητικό. Αντιθέτως! Εμπιστευόσουν την διαδικασία. Προσωπικά είμαι δομημένος με αυτό τον τρόπο… Κάπου παρατηρώ με την λογική του “νέφους”, ότι επανερχόμαστε ενδεχομένως σε αυτή την προσέγγιση ζωής (iCloud)!
Η εκλογίκευση της δεκαετίας του 80 και των επομένων, οδήγησε σε αυτές τις καταστάσεις, όπου μάλλον …πληκτρολογούμε την ζωή μας και δεν την ορίζουμε. Η απόλυτη κυριαρχία των αριθμών λοβοτομεί την δημιουργική σκέψη και περιορίζει σε απίστευτο βαθμό τον ορίζοντα μας… Χαρακτηριστικά θυμάμαι, πως ο πρώτος μου σταθερός υπολογιστής το 1985 (Amstrad CPC464) ήταν με μνήμη 64 Κ. Ναι, με την ΙΔΙΑ ακριβώς υπολογιστική ισχύ λίγα χρόνια πριν πραγματοποιήθηκε το πρόγραμμα Απόλλων και η προσσελήνωση!
Στα θρίλερ της δεκαετίας του 70, υπήρχε κάποια χροιά μεταφυσικού, κάποια άγνωστη παράμετρος, κάτι απροσδιόριστο και ασαφές. Δεν είχε σημασία εαν το πίστευες ή όχι. Σου άρεσε όμως, διότι υπήρχε, ή έστω ήθελες να πιστεύεις ότι ίσως υπάρχει. Υπήρχε και μία ακόμα μη προσδιορισμένη δυνατότητα, στην οποία θα μπορούσες να βασισθείς. Φυσικά θα μπορούσες κάλλιστα να εναποθέσεις εκεί τις ελπίδες σου.
Λένε πως:
Ο Καπιταλισμός βασίζεται στην ψευδαίσθηση ότι μπορείς να κερδίσεις.
Ο Σοσιαλισμός βασίζεται στην ψευδαίσθηση ότι μπορείς φέρεις ισοπαλία.
Ο Μυστικισμός βασίζεται στην ψευδαίσθηση ότι μπορείς να βγεις από το παιχνίδι.
(Freeman)
Μην συγχέετε παρακαλώ τις δύο έννοιες του ως άνω Μυστικισμού με το Πνεύμα αυτού του άρθρου. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Η φυγή από την πραγματικότητα και η αρρωστημένη διαστροφή δεν αποτελούν στοιχεία, όπως τα προηγούμενα.
Ο διαφορικός λογισμός βασίζεται στο “περίπου”. Η κυριαρχία της Silicon Valley στην απόλυτη ακρίβεια, στο προβλέψιμο και το εντελώς εκλογικευμένο και συγκεκριμένο. Τεχνολογική πρόοδος υπάρχει, αλλά όχι και καλύτερα αποτελέσματα. Συγκρίνετε την εποχή του ψυχρού πολέμου και τις μεθόδους τους, με την συνέχεια, (μπορώ πάρα πολλά να γράψω εδώ, αλλά αναμονή σε επόμενο). Ακόμα περισσότερο να επιμείνω. Το ABS, στα αυτοκίνητα σώζει ζωές… Σαφώς, αλλά η πέδηση (κοινώς φρενάρισμα) είναι στο μυαλό μας, όχι στο σύστημα. Τα ατυχήματα, ούτε μειώθηκαν, ούτε άλλαξε κάτι. Απλώς μεταβλήθηκε η στάση μας σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα και πλέον δεν σκεφτόμαστε λχ να μειώσουμε ταχύτητα στο βρεγμένο, διότι αν χρειαστεί θα επέμβει το ABS. Χμ…
Φοβάμαι πως και αυτό το άρθρο αποτελεί κάπως ασαφή συρραφή σκέψεων, αλλά και θέλω να πιστεύω γόνιμο ερέθισμα για σκέψη.
Κυρίως όμως για αισιοδοξία.
Το ξεχασμένο μας υπερ-όπλο, τόσο εύστοχα παρουσιασμένο στα θρίλερς της δεκαετίας του 70 είναι πάντα εκεί. Η Silicon Valley, δεν κέρδισε… Ούτε οι αριθμοί των οικονομολόγων, ούτε της νέας γενιάς σκέψης, η οποία είναι πολύ περισσότερο περιορισμένη, παρά διευρυμένη…
Αυτές οι …διεστραμμένες σκέψεις γεννήθηκαν στο μυαλό μου στην θέα αυτής της παλιάς Rolls Royce Silver Cloud (ακόμα και το όνομα παραπέμπει σε …νέφος)!… Νομίζω πως …βλέπω και ένα εξαίσιο ρολόι χειρός Longines του 60. Καλά, για τον …χρόνο θα μιλήσουμε αργότερα!
Σημείωση 1: Μία ακόμα εξαιρετική τηλεοπτική σειρά ήταν το “The Twilight Zone”… Στη ζώνη του Λυκόφωτος… (αυτή καλύτερη από τα Θρίλερς κατά τη γνώμη μου)…
Σημείωση 2: Η εν λόγω σειρά τιτλοφορείται “Thriller” (UK TV series) παραγωγής Brian Clemens.
Σημείωση 3: Έχετε ποτέ σκεφτεί πως το καλύτερο πληκτρολόγιο θα ήταν όχι με πλήκτρα αλλά με επιφάνειες, όπου το ένα γράμμα θα διαχέετο με το άλλο, ώστε να δινόταν η εντολή “περίπου” αλλά να ήταν κατανοητή από το μηχάνημα;
Σημείωση 4: Το ότι γράφω αυτό το άρθρο μην υποθέσετε σε καμία περίπτωση πως βλέπω την υψηλή τεχνολογία ως …δράκο! Κάθε άλλο! Είμαι από τους καλύτερους φίλους της, απλώς την θέτω σε ένα πολύ γενικότερο πλαίσιο αντίληψης της ζωής και ως μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υπο-περίπτωση.
Credits: Η φωτογραφία είναι μίας Rolls Royce Silver Cloud III του 1963 (όταν γεννήθηκα) ©slatford.co.uk