Θαλασσοπουλοφωτορομάντζο

Α: -Θυμάσαι τότε που περνούσε το τραίνο και είμαστε και οι δυο μας τόσο ερωτευμένοι;
Β: -Ποιο τραίνο;
Α: -Τόσο γρήγορα ξεχνάς…
Β: -Αααα ναι! Το τραίνο!
Α: -Δεν εννοούσα ακριβώς αυτό.
Β: -Έμεινε όμως η γέφυρα.
Α: -Μια γέφυρα όμως δίχως τραίνο… μια αγάπη δίχως έρωτα.
Και δεν πρόκειται να περάσει ποτέ πια το ίδιο τραίνο. Η γέφυρα εγκαταλείφθηκε.
Β: -Δεν έχει καμία σημασία. Το τραίνο κάποτε περνούσε κι ακόμα στέκεται και η γέφυρα. Κι αν κι αυτή πάψει να υπάρχει πάλι ΤΙΠΟΤΑ στον κόσμο δεν μπορεί να διαγράψει πως ναι, κάποτε περνούσε κάποιο τραίνο από μία γέφυρα, η οποία υπήρχε.
Α: – Τις αναμνήσεις τίποτε και κανείς δεν μπορεί να σου τις κλέψει, συμφωνώ, αλλά τώρα;
Β: – Γιατί γνωρίζεις το νόημα του πριν και το τι θα συμβεί μετά και ανησυχείς τόσο για το τώρα;
Α: -…
Β: -…