Μία χαραμάδα χρειάστηκαν αυτά τα χορταράκια και ήταν αρκετή… Το ίδιο σκέπτομαι για την μόρφωση και την ανθρωπιστική παιδεία (κυρίως) των ανθρώπων… Μην κλείνετε τις χαραμάδες… Από το πιο “ταπεινό” σημείο μπορούν να ανθίσουν… Μία χαραμάδα και ένας σπόρος… Οι μεγάλες αλλαγές δεν γίνονται ούτε με επαναστάσεις, ούτε με πομπώδη λόγια σε εξώστες… Γίνονται με την βαθμιαία και ουσιαστική αλλαγή σε κάθε έναν άνθρωπο ξεχωριστά… Αργή διαδικασία… Σύμφωνοι… Πολύ αποτελεσματική ωστόσο… Εάν έχουμε επηρεάσει θετικά έστω και ΕΝΑΝ μόνο άνθρωπο στη ζωή μας, ναι αξίζει να ζούμε… Εκπληρώσαμε το “χρέος” της ύπαρξής μας….
Μπορεί επίσης να σας αρέσει
(ή τι προτείνετε σχετικά); Ενημέρωση Μαΐου 2021 (αν και το σκεπτικό μου δεν έχει τροποποιηθεί ουσιωδώς δεν είμαι και τόσο σίγουρος τελικά […]
Γράφουμε τόσα πολλά για την οικονομική κρίση και τον τρόπο αντιμετώπισής της ξεχνώντας κάτι πολύ σημαντικό. Πως αυτή δεν είναι καθόλου μία […]
Είχα σκοπό να το γράψω αρκετά νωρίτερα, αλλά σέβομαι το γεγονός πως πολλοί άνθρωποι ζουν σε συνθήκες πολέμου και ερωτήματα, όπως το […]
Έχετε άραγε αναρωτηθεί τι απέγιναν οι αναφορές: Για τα UFOs, Για την Εξάντληση των Πετρελαϊκών Αποθεμάτων, Για το Πυρηνικό Ολοκαύτωμα, Την Κομμουνιστική […]