Διάβασα για κάποια σκέψη, δεν γνωρίζω εάν τελικά εφαρμοσθεί, να παραχωρείται η Ελληνική υπηκοότητα σε όσες/ους επενδύουν το παραπάνω κεφάλαιο σε ακίνητα, διαμένουν σε κατοικία μισού εκ. τουλάχιστον –εντυπωσιακό αυτό- και ξοδεύουν 50,000 ευρώ ετησίως εντός επικρατείας για τη… συντήρηση της! Θα αφορά 200 πολιτογραφήσεις ανά έτος. Φυσικά και είμαι αντίθετος, όχι διότι η Ελληνική υπηκοότητα προσδίδει κάποια ιδιαιτερότητα (μην ξεχνάτε το μισό εκ. ψήφων σε ένα… ναζιστικό κόμμα!), αλλά για έναν εντελώς διαφορετικό λόγο.
Έχει γίνει πλέον βίωμα, πως η Ελλάδα θα αναπτυχθεί (
μόνο μέσω οικονομικών μεθόδων. Δεν νομίζω.
Θα πρότεινα το προηγούμενο μοντέλο να εφαρμοστεί αλλά με διαφορετικά κριτήρια. Παρεμπιπτόντως είναι κατάλληλο για χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ισχύουν παρόμοια, αλλά εκεί η λογική είναι διαφορετική. Αντί για 200 πολιτογραφήσεις (το όριο) υπερ-πλουσίων να δίδεται τιμής ένεκεν η Ελληνική υπηκοότητα στους δύο καλύτερους φοιτητές από κάθε ένα κράτος, ανεξαρτήτως πληθυσμού και άλλων κριτηρίων.
Προοδεύουν πάντα σε βάθος χρόνου οι καλύτεροι και όχι οι πλουσιότεροι. Το ερώτημα βέβαια θα ήταν εάν θα δέχονταν (χμ) και αυτό θα ήταν και μία ουσιαστική ένδειξη του πόσο ελκυστική είναι η Ελλάδα για αυτήν την κατηγορία νέων ανθρώπων.
Δεν περιμένω βεβαίως να προταθεί κάτι ανάλογο, ούτε είναι μία εύκολα υλοποιήσιμη πρόταση, απλώς την αναφέρω ενδεικτικά για το πνεύμα, με το οποίο οφείλουν να διέπονται οι σκέψεις για το μέλλον…
