Υπάρχει ένα φοβερό πολυβόλο με έξι περιστρεφόμενες κάννες, οι οποίες κινούνται από έναν ηλεκτρικό κινητήρα, το οποίο φημίζεται για τον ρυθμό ρίψης βολών. Είναι ρυθμιζόμενο μεταξύ 2000 και 6000 βολών το λεπτό και όλα αυτά χωρίς να υπερθερμανθεί. Πρόκειται για το M134 Minigun της General Electric κατασκευής του 1960, το οποίο όμως παράγεται και χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.
Η ταχυβολία του είναι ασύλληπτη, ενώ είναι και σχετικά μικρό σε μέγεθος. Αυτό το καθιστά κατάλληλο στο να τοποθετείται στα ελικόπτερα και πολλοί συνάντησαν τον άλλο κόσμο από τις σφαίρες του στον πόλεμο του Βιετνάμ, διότι σωστά μαντέψατε εκεί πρωτο-χρησιμοποιήθηκε.
Πού είναι το θέμα;
Πως είναι τόσο ταχύβολο, ώστε καταναλώνει πάρα πολύ γρήγορα το πυρομαχικά του! Σε αυτού του είδους τα όπλα ξεκινάς ρίχνοντας πρώτα μία δοκιμαστική βολή, ώστε να γνωρίζεις εάν στοχεύεις σωστά. Με δυο τρεις όμως δοκιμαστικές βολές και μερικές αποτυχημένες ρίψεις δεν προλαβαίνεις και έχεις αδειάσει το κουτί με τις σφαίρες! Και με χιλιάδες σφαίρες ανά κυτίο δεν μπορείς να μεταφέρεις σε ένα ελικόπτερο και πολλές!
Αυτό, το οποίο ήταν φοβερό πλεονέκτημα τελικά αποδείχθηκε μειονέκτημα. Και ένα εκπληκτικό όπλο δεν χρησιμοποιείται στην πράξη στον μέγιστο βαθμό απόδοσής του, (6000 βολές ανά λεπτό), αλλά στις… 3200 βολές ανά λεπτό (είναι ρυθμιζόμενο, όπως έγραψα προηγουμένως). Όχι πως οι 3200 βολές είναι λίγες, αλλά είναι σαν να αγοράζεις μία τηλεόραση πολύ υψηλής ευκρίνειας και να τη χρησιμοποιείς για να βλέπεις βίδεο χαμηλής ανάλυσης.
Τώρα, γιατί τα γράφω όλα αυτά και ασχολούμαι με… πολυβόλα το πρωί της τελευταίας ημέρας του ασύλληπτου (για εμένα τουλάχιστον) Φεβρουαρίου του δίσεκτου 2020;
Διότι διαβάζω τόσες ανοησίες και (δολίως λεχθέντες) αθλιότητες από άτομα, τα οποία ως μόνο προσόν έχουν την “άδεια” επικοινωνίας με το κοινό και αναρωτιέμαι: για να τολμάς να γράφεις τόσες αθλιότητες, τις οποίες μόνο ηλίθιοι θα μπορούσαν να “καταλάβουν” (;) και μάλιστα κατά ριπάς σημαίνει πως θεωρείς ότι το κοινό σου είναι προφανώς… ηλίθιο. Και είναι πλέον εδραιωμένη η πεποίθησή μου πως στην Ελλάδα έχει πλέον σφυρηλατηθεί μία μεγάλη μάζα ανθρώπων, καλών μεν σαν χαρακτήρες –δεν λέγω το αντίθετο- αλλά τόσο αποπροσανατολισμένων και με αγελαία συμπεριφορά, έτοιμων να δεχθούν και να πιστέψουν οτιδήποτε τους σερβιρισθεί.
Όποιος εν τω μεταξύ καταφέρει να τους πείσει καταλαμβάνει και την εξουσία. Εκτιμώ ότι αποτελούν περίπου το 30-35%. Το ζήτημα τώρα είναι πως η ταχυβολία των δολίων ανοησιών είναι τόσο μεγάλη, ώστε κατά τη γνώμη μου αρχίζει να υφίσταται τα προβλήματα του πολυβόλου M134 Minigun. Κι ενώ στην περίπτωση των ανοσιών τα πυρομαχικά είναι απεριόριστα και ούτε οι κάννες υπερθερμαίνονται, ο στόχος δεν είναι σίγουρο ότι βάλλεται.
Και προσέξτε, αυτή είναι η τελευταία μας ίσως ελπίδα να πείσουμε με περισσότερη λογική σκέψη αυτό το τμήμα των συμπολιτών μας να δει έστω λίγο καθαρότερα γύρω του.
Το M134 με τις εκπληκτικές του δυνατότητες ωχριά εμπρός στις αθλιότητες, οι οποίες με πολλαπλάσιους ρυθμούς εκτοξεύονται από πρόσωπα κατέχοντα υψηλές θέσεις και επηρεάζουν αυτή την ταλαίπωρη κατευθυνόμενη λαϊκή μάζα.
