Υπάρχει διαδεδομένη η άποψη, πως η σοφία κρύβεται στο παρελθόν. Αυτό όμως δεν είναι σωστό κατά την άποψή μου. Η σοφία ευρίσκεται στο μέλλον. Στο παρελθόν βρίσκονται οι παραδόσεις, οι αξίες και η εμπειρία. Στο παρόν κυριαρχεί η δράση ή έστω οι χειρισμοί.
Αυτή είναι καίριας σημασίας παρατήρηση. Διότι ειδικά σε περιόδους έντονων μεταβολών, όπως συμβαίνει σήμερα, το παρελθόν δεν μπορεί να συνεισφέρει στις εξελίξεις. Η οποιαδήποτε ενασχόληση με ζητήματα του παρελθόντος μπορεί να εξαντλήσει τη δυναμική της σοφίας του μέλλοντος. Διότι αντί οι ενέργειές μας να κατευθύνονται στη διαμόρφωση των νέων επερχόμενων συνθηκών θα καταναλωθούν στην επιδιόρθωση (;) δεδομένων καταστάσεων.
Και η εμπειρία μου καταδεικνύει πως η ανακαίνιση ενός ένδοξου παρελθόντος έχει εξαιρετικά μεγαλύτερο κόστος (και περιορισμούς) από την οικοδόμηση ενός ακόμα λαμπρότερου μέλλοντος (σκοπίμως χρησιμοποιώ πομπώδεις εκφράσεις, προκειμένου να τονίσω τη σπουδαιότητα του σκεπτικού).
