Ίσως διαβάζοντας τον τίτλο θεωρήσετε πως αναφέρομαι σε μία πόλη με ακραίες συμπεριφορές ή καταστάσεις ιδεολογίες, ώστε να δικαιολογείται η τοποθέτηση της λέξης “άκρο”. Ωστόσο δεν είναι καθόλου αυτό, το οποίο με την πρώτη σκέψη αντιλαμβανόσαστε.
Τέλη δεκαετίας του 50 και αρχές της δεκαετίας του 60, τα δύο τρία όλων των ακρωτηριασμών στις Ηνωμένες Πολιτείες προέρχονταν από την Φλόριντα. Και συγκεκριμένα από μία μόνο πόλη, τη Vernon City, η οποία ονομάσθηκε και εξ΄ αυτού του λόγου με τον τίτλο του άρθρου. Άρα τα “άκρα” στην προκειμένη περίπτωση αφορούν κάτι διαφορετικό από τις αρχικές σας σκέψεις.
Πού ευρίσκεται όμως το τραγικά απίστευτο (ναι εδώ ταιριάζει αυτή η τόσο κακοποιημένη από τα μέσα λέξη); Πως επρόκειτο για… σκοπούμενους αυτο-ακρωτηριασμούς με κίνητρο την είσπραξη της … ασφάλειας! Όταν οι ερευνητές των ασφαλιστικών εταιριών μετέβησαν να ελέγξουν τα περιστατικά άκουσαν παράλογες δικαιολογίες. Κατανόησαν πως επρόκειτο για μία ομαδική απάτη! Αλλά παρ΄ όλο που οδήγησαν τους “πελάτες” τους στα δικαστήρια, οι δικαστές δεν μπορούσαν να διανοηθούν πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να προβαίνει σε αυτοτραυματισμό και μάλιστα με μόνιμη απώλεια άκρου ή άκρων (υπήρχαν και διπλές περιπτώσεις), προκειμένου να εισπράξει χρήματα. Τελικά δεν καταδικάστηκε κανένας αν και η απάτη αποκαλύφθηκε. Τι άλλη καταδίκη να επιβάλλει ένας δικαστής σε έναν άνθρωπο με αυτή τη συμπεριφορά και ισόβιες μόνιμες συνέπειες;
Η πόλη ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση εκείνη τη δεκαετία και από ένα μάλλον πραγματικό περιστατικό, όπου κάποιος όντως έχασε κάποιο άκρο του και αποζημιώθηκε αδρά δημιουργήθηκε ένα… κίνημα. Ήταν το λεγόμενο “κλαμπ των άκρων” με 50 μέλη σε σύνολο 700 κατοίκων. Υπήρξαν περιπτώσεις κάποιων, οι οποίοι έγιναν εκατομμυριούχοι διότι ασφαλίζονταν σε πάρα πολλές εταιρείες ταυτόχρονα (αναφέρομαι σε νούμερα άνω των 30) και κατόπιν προέβαιναν στο απονενοημένο διάβημα. Δημοφιλέστερη μέθοδος ο αυτοπυροβολισμός με κυνηγετικό όπλο και τα στημένα τροχαία Και το… κίνημα απέκτησε δυναμική!
Για το συγκεκριμένο γεγονός ο πολύ καλός Έρολ Μόρρρις υλοποίησε μία ταινία τεκμηρίωσης (documentary) το 1981. Η αλήθεια είναι πως είχε προειδοποιηθεί να μην σκαλίσει το θέμα και όντως απειλήθηκε ώστε τελικά κινηματογράφησε κάτι κάπως διαφορετικό. Και αυτό 20 έτη μετά το γεγονός!
Τρία σημεία:
Αναφερόμαστε στην φτώχεια και μάλιστα σε μία πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, της υπερ-δύναμης. Εδώ δεν πρόκειται για πώληση νεφρού στις Φιλιππίνες.
Είναι αδιανόητο το πού μπορεί να φθάσει ένας άνθρωπος όχι τόσο για τα χρήματα, όσο για να ξεφύγει από την κατάρα της φτώχειας.
Αλλά το χειρότερο.
Η περίπτωση της Vernon City είναι ακραία μεν, όπως και η παραγωγή των… άκρων των κατοίκων της, αλλά είναι εντελώς μεμονωμένο περιστατικό και απολύτως ιδιαίτερο. Και αφορά άκρα του σώματος.
Ο… άκρως εκτεταμένος ακρωτηριασμός του μυαλού και της σκέψης, ο οποίος λαμβάνει κατά καιρούς τρομακτικές (επίσης κατάλληλη λέξη εδώ) διαστάσεις και ο οποίος προκαλείται αυτοβούλως από δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους πώς μπορεί να εξηγηθεί και αξιολογηθεί;
Από πού θέλουν οι τελευταίοι να ξεφύγουν; ΑΥΤΟ είναι το πραγματικό ερώτημα της Πόλης των “Άκρων”.
