Το αγαπημένο θέμα σκηνοθετών ταινιών τρόμου. O Τζων Κάρπεντερ την παραλαμβάνει και την μετατρέπει σε… νομισματοκοπείο (από τα έσοδα της ταινίας). Κι εμένα μου αρέσει πάρα πολύ η ομίχλη, αλλά δυστυχώς δεν έχω τα μέσα να την δημιουργήσω ή να την περιμένω όπως ο Κάρπεντερ. Κι όταν εμφανίζεται συνήθως… δεν είμαι εκεί.
Τι είναι όμως αυτό, το οποίο καθιστά τόσο τρομακτική την ομίχλη; Το άδηλο μέλλον, η νύχτα και η ομίχλη έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά και προκαλούν φόβο. Μόνο πως διαφέρει το είδος του φόβου.
Το μέλλον είναι εντελώς απροσδιόριστο. Δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα, κανένα δεδομένο. Για τη νύχτα από την άλλη πλευρά γνωρίζουμε πως είναι θέμα ωρών για να περάσει. Είναι γνωστό το τοπίο δεν γνωρίζουμε τι ενδέχεται να συμβεί κατά τη διάρκειά της, αλλά την αυγή ο ήλιος θα ανατείλει. Με την ομίχλη όμως ενώ γνωρίζουμε το τοπίο το χάνουμε από τα μάτια μας οποτεδήποτε αυτή εμφανιστεί. Και όπως και με τη νύχτα πολλά ενδέχεται να προκύψουν, ωστόσο με την ομίχλη λείπει η γνώση της διάρκειάς της.
Για το μέλλον δεν έχουμε δεδομένα, η νύχτα κρύβει μία αισιοδοξία στο βάθος, η ομίχλη όμως δεν εγγυάται τίποτα. Και τη νύχτα επικρατεί το σκοτάδι και με το φως μπορούμε να δούμε ενώ μέσα στην ομίχλη είτε ημέρα είναι είτε νύχτα δεν βλέπουμε τίποτα. Και επιπλέον ενώ η νύχτα είναι στατική, η ομίχλη είναι δυναμική, κινείται! Και κινείται μονομερώς, άρα καλύπτει ό,τι εκείνη θέλει, όχι όπως το σκοτάδι το οποίο έχει ομοιογένεια.
Όλα τα δεδομένα για μία επιτυχημένη ταινία θρίλλερ εγγενώς ενυπάρχουν στην ομίχλη. Εμείς αρκεί να θέσουμε τη δράση και να την προβάλουμε μέσα από το νέφος της. Και αφού έχουμε αυτή την ευκαιρία και δράκους δημιουργούμε, αλλά και… ανθρώπους.
Χμ… και στο τελευταίο θα ήθελα να σταθώ. Όταν χρησιμοποιούμε μεταφορικά την έκφραση “ομιχλώδες τοπίο” γνωρίζουμε πως η συγκεκριμένη ομίχλη δημιουργήθηκε από ανθρώπους. Και δεν εμποδίζει την όραση αλλά το νου. Δεν “βλέπουμε” ενώ γνωρίζουμε το περιβάλλον. Το τέλειο “εργαλείο” χειραγώγησης ή συγκάλυψης.
Σημ.: Στη φωτογραφία οι αμπελώνες της Achaia Clauss σε ατμοσφαιρική απόδοση όταν η ομίχλη εμφανίζεται και κατεβαίνει από το βουνό, το οποίο δεν διακρίνεται καθόλου. Αλλά τι μπορεί να κρύβει;
