Έχω συνεχώς την αίσθηση πως η Ελλάδα τείνει προς την… Κούβα. Την Κούβα δεν την έχω επισκεφθεί ποτέ. Ούτε ποτέ μου είχα αυτήν την επιθυμία. Θα την επισκεφθώ μόλις θα αρχίσω να καπνίζω πούρα!
Ωστόσο το ωραίο είναι πως η Ελλάδα προσλαμβάνει τα δύο κακά της Κούβας χωρίς όμως τα cohiba της.
Τείνει να μετατραπεί σε μία νέο-αποικία, όπως ήταν η Κούβα επί του βίαιου δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα ενώ ταυτοχρόνως να διαθέτει το επίσης πολύ σκληρό καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο. Δεν είναι τυχαίοι μερικοί συμβολισμοί.
Εν κατακλείδι να έχει τα χειρότερα και από τα δύο.
Ωστόσο για να κλείσω με μία αισιόδοξη “ρουφιξιά” (πούρα καπνίζουμε!) θα θυμίσω μόνο πως ο Μαρξ και ο Ένγκελς αναφέρουν ότι η ιστορία, για να αναπτυχθεί επιλέγει τις χειρότερες της εκδοχές.
Είμαστε στον σωστό δρόμο!
