“Όταν συναντιούνται άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, έστω και εν αγνοία τους, ό,τι και εάν συμβεί στον καθένα και ανεξάρτητα από τα διαφορετικά μονοπάτια, από τα οποία προέρχονται, την εν λόγω ημέρα, αναπόφευκτα θα έρθουν μαζί στον κόκκινο κύκλο”.
Η προηγούμενη είναι μία γνωστή ρήση του Σιντάρτα Γκαουτάμα ή άλλως Βούδα, ο οποίος την εξέφρασε κάποια στιγμή όταν σχεδίασε έναν κύκλο με ένα κομμάτι κόκκινης κιμωλίας.
Είναι ο κόκκινος κύκλος, ο οποίος χαράσσεται (από ποιόν άραγε) και συνδέει με έναν τρόπο από ευτυχή έως τραγικό, τα άτομα, τα οποία τυχαίνει να ευρίσκονται μέσα στην περίμετρό του.
Πολλές συναντήσεις όμως δεν συμβαίνουν μέσα σε ένα κόκκινο κύκλο, αλλά σε μία κόκκινη παπαρούνα. Και ενώ τα εύθραυστα πέταλά της σε περιβάλουν, η ναρκωτική ουσία της παπαρούνας σε αδρανοποιεί και σε καθιστά άβουλο· διότι είναι πολύ όμορφα εκεί μέσα ή έτσι νομίζεις.
Αλλά για κάποιο λόγο βρέθηκες, εάν δεν το επέλεξες.
Από τον κόκκινο κύκλο του Βούδα ίσως να μην έχεις καμία δυνατότητα να εξέλθεις. Από την παπαρούνα όμως έχεις! Και εκεί είναι η δύναμις σου να αλλάξεις τη μοίρα σου.
