Έχω μία άποψη, όσον αφορά κάποια πολύτιμα και χρηστικά αντικείμενα. Θέλω να τα αγοράζω… διπλά! Ένα για να το χρησιμοποιώ και να το χαίρομαι και ένα το φυλάττω, όπως την πρώτη ημέρα. Είναι αναπόφευκτο η χρήση να προκαλεί και φθορά και το ωραίο αντικείμενο μετά από κάποιο διάστημα θα υφίσταται τις συνέπειες του χρόνου και της χρήσης.
Αυτή η θεωρία όμως έχει κάποια ζητήματα:
Κατ΄ αρχήν… κοστίζει! Δεν χρειάζονται επεξηγήσεις επ΄ αυτού!
Κατά δεύτερον η απόκτηση του ιδίου αντικειμένου εις διπλούν σου στερεί τη δυνατότητα απόκτησης μίας εξ΄ ίσου ενδιαφέρουσας επιλογής και
Κατά τρίτο, το αντικείμενο, το οποίο χρησιμοποιείς αποκτά τη δική σου “πατίνα” και είναι τμήμα της προσωπικότητάς σου.
Ένα βιβλίο θα περιλαμβάνει την “ταλαιπωρία” της χρήσης του, τις σημειώσεις σου ενδεχομένως , την ανταπόκριση του μυαλού σου στη σκέψη του συγγραφέα και σαφώς θα είναι το δικό σου βιβλίο!
Εάν σου αρέσει ωστόσο τόσο πολύ θα πρέπει να το αγοράσεις και δεύτερη φορά, ώστε να το… χαρίσεις, εκεί όπου νομίζεις πως θα πιάσει τόπο.
Αλλά υπάρχουν και μερικά αντικείμενα, τα οποία σου δημιουργούν πολύ μεγαλύτερα θέματα. Το να αγοράσεις ένα σπάνιο και πανάκριβο αυτοκίνητο. Τότε δε θέλεις μόνο να το βλέπεις και να το θαυμάζεις. Θέλεις και να το οδηγείς, να το χαίρεσαι και να σε… θαυμάζουν!
Αλλά ένα αυτοκίνητο στο δρόμο κινδυνεύει από κάθε είδους απροσεξία, δική σου ή των άλλων. Και εκεί θα πρέπει να αξιολογήσεις κατά πόσον δύνασαι να αποδεχτείς μία ζημιά του.
Εδώ διακρίνεται και ο πραγματικός πλούτος. Εάν μπορείς να αγοράσεις δύο φορές το ίδιο πανάκριβο αντικείμενο και να μη νοιώσεις την έλλειψη του υπερβάλλοντος ποσού τότε είσαι πραγματικά πλούσιος.
Και φθάνω τώρα στο… επικίνδυνο σημείο της θεωρίας.
Αφού λοιπόν για κάποια πολύτιμα αντικείμενα θα πρέπει να λειτουργείς υπό τη θεωρία των διπλών, σκέψου πως πρέπει να λειτουργείς για εκείνα, τα οποία είναι αναντικατάστατα και μη δυνάμενα να υπάρχουν διπλά.
Και αναφέρομαι στους ανθρώπους και τις σχέσεις τους.
Την επόμενη λοιπόν φορά, κατά την οποίαν θα σου πέσει η ακριβή σου πέννα από τα χέρια σου και θα σπάσει η χρυσή μύτη της, την οποίαν όμως μπορεί να αντικαταστήσεις, σκέψου τη συμπεριφορά σου προς έναν άνθρωπο, τον οποίον δεν θα μπορέσεις ποτέ να αναπληρώσεις.
Η θεωρία των διπλών σου θυμίζει πόσο πολύτιμα είναι τα μοναδικά “αντικείμενα”.
