Είχα μάθει πως τα περιεχόμενα ενός βιβλίου είναι στο τέλος. Δηλαδή δεν το είχα ποτέ σκεφτεί, το θεωρούσα δεδομένο. Ενστικτωδώς, όταν άνοιγα ένα βιβλίο και ήθελα να δω με τι πραγματεύεται πήγαινα πάντα στο τέλος του και διάβαζα τα περιεχόμενά του.
Κάποια στιγμή, όταν άρχισα να αγοράζω ξενόγλωσσα βιβλία με κάποιά (ανόητη) έκπληξή μου διαπίστωσα πως τα περιεχόμενα των βιβλίων ήταν στις πρώτες σελίδες και ΟΧΙ στο τέλος.
Χμ… πολύ σοβαρό ζήτημα θα μου πείτε. Δε διαφωνώ αλλά έχει τη σημασία του. Και ίσως μεγαλύτερη σημασία από όση νομίζουμε. Διότι θα μπορούσα να ερωτήσω γιατί να μην είναι τοποθετημένα κάπου στη μέση ή και να μην υπάρχουν καθόλου περιεχόμενα; Φυσικά δεν αναφέρομαι στα αυτοτελή μυθιστορήματα, όπου εκεί δεν έχουν νόημα.
Εάν υποθέσουμε πως το βιβλίο είναι η ζωή σου θα ήθελες να υπάρχουν περιεχόμενα; Και που θα τα ήθελες; Εάν είναι στην αρχή κάπου το ενδιαφέρον ίσως να χαθεί. Γνωρίζεις εξ΄ αρχής τι θα διαβάσεις (βιώσεις). Εάν είναι τοποθετημένα στο τέλος ίσως δεν έχει και τόσο νόημα. Αφού διαβάσεις το βιβλίο μετά προσέχεις τα περιεχόμενα· είναι κατά κάποιον τρόπο ένα είδος απολογισμού, (έχει νόημα);
Εάν είναι στο μέσον ακριβώς ακούγεται πολύ… γεωμετρικό και επιτηδευμένο. Εάν είναι προς την αρχή ίσως μειώνει το ενδιαφέρον για τη συνέχεια. Εάν είναι όμως κάπου μετά τη μέση αλλά και αρκετά πριν το τέλος έχουν νόημα.
Έχεις διαβάσει το βιβλίο έως ένα πολύ ικανοποιητικό σημείο, αλλά δεν γνωρίζεις τη συνέχεια. Έχεις όμως σπουδαία εικόνα του περιεχομένου του και ΚΥΡΙΩΣ επαρκή ποσότητα χρονικού διαστήματος, ώστε να αποφασίσεις εάν θέλεις να συνεχίσεις το διάβασμα ή να σταματήσεις το βιβλίο· και ως εκ τούτου να ξεκινήσεις ένα άλλο πολύ πιο ενδιαφέρον και συναρπαστικό.
Και τονίζω, να έχεις χρόνο. Διότι η μεγάλη πρόκληση ενός βιβλίου (ζωής) είναι να ΜΗΝ φτάσεις στις τελευταίες σελίδες του για να διαπιστώσεις πως δεν σου άρεσε, δεν άξιζε τον κόπο ή απλά δεν ήταν ένα καλό βιβλίο. Να έχεις το ΧΡΟΝΟ να συνεχίσεις τη μελέτη σου με κάτι καλύτερο.
Διότι η μεγάλη τέχνη ενός αναγνώστη ή ενός θεατή σε μία ταινία είναι να γνωρίζει να ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ την ανάγνωση ή την παρακολούθηση έγκαιρα και όχι λίγο πριν το τέλος. Αλλά ούτε και να θεωρεί πως αφού ξεκίνησε να διαβάζει η να βλέπει κάτι πρέπει και να το ολοκληρώσει, (εάν δεν αξίζει).
Τελικά είναι πολύ σημαντική η θέση των περιεχομένων στα βιβλία!
Ωστόσο υπάρχει και μία μικρή λεπτομέρεια: τα περιεχόμενα ανεξαρτήτως της θέσης τους θα έπρεπε να έχουν και μία λευκή σελίδα στο τέλος τους. Ακόμα και εάν έχασες το χρόνο έχεις περιθώριο να γράψεις έστω και την τελευταία στιγμή κάτι δικό σου σε αυτήν τη σελίδα. Δεν υπάρχει ή δεν τη βλέπεις;
Είναι περίεργο, αλλά όλα τα περιεχόμενα και σε οποιαδήποτε θέση έχουν έστω λίγο χώρο για τη δική σου σημείωση.
