Στην Ελλάδα σήμερα επικρατεί ακριβώς αυτό, το οποίο περιγράφω στον τίτλο του σχολίου. Μία ηλίθια μακαριότητα και μία Αυτοκρατορία των Cliché, τα οποία αναπαράγονται με εκπληκτική… συνέπεια. Και διαμορφώνεται μία κοινωνία από μοτίβα (patterns), τα οποία είναι προκαθορισμένα και οδηγούν σε πανομοιότυπα αποτελέσματα. Δεν έχεις παρά να επιλέξεις το συγκεκριμένο μοτίβο και το αντίστοιχο cliché (το… παίζω και Γαλλομαθής τώρα) και voila (ιδού πάλι ξαναχτύπησα) θα επιτύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το μόνο δημιουργικό είναι η… δημιουργία των μοτίβων! Και τα μοτίβα εμπεριέχουν εγγενώς και την… αγελοποίηση! Μόλις παρεκκλίνεις ελαφρώς από το μοτίβο, τότε τα cliché σε απορρίπτουν πάραυτα. Δεν είσαι… trendy, (τώρα το γύρισα στα Αγγλικά). Δεν είσαι δηλαδή μέσα στο τρέχον κλίμα.
Και θα μου αντιτείνετε πως δεν έχει σημασία. Μπα; Είστε σίγουροι;
Διότι όλα τα προηγούμενα σου ευνουχίζουν πλήρως τον τρόπο σκέψης. Γιατί να σκεφτείς, όταν έχεις τον εύκολο δρόμο του προκαθορισμένου σχεδίου και είσαι σύμφωνος και με τα αποδεκτά πρότυπα της κοινωνίας; Αυτό πρακτικά σημαίνει πως έχεις σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας σε αυτήν την κοινωνία.
Θαυμάσια λοιπόν! Προχωράμε.
Ο κάποτε Φάρος του παγκόσμιου πολιτισμού, ούτε ο φτηνότερος φακός του τελευταίου περιπτέρου! Δεν επιθυμώ να χαλάσω τη διάθεση κανενός, απλά να μην ξεχνιόμαστε και νομίζουμε δεν ξέρω κι εγώ τι.
Αλλά μην ξεχνάτε πως στις επιτυχημένες (ναι υπάρχουν!) διαπραγματεύσεις του Αβραάμ με τον Θεό σχετικά με την τύχη των Σοδόμων και των Γομόρρων, ο Θεός απάντησε:
“Εάν υπάρχουν δέκα (δίκαιοι), όπως μου λες, θα σώσω (τα Σόδομα και τα Γόμορρα) προς χάριν αυτών των δέκα!”
Το πρόβλημα και η καταστροφή των πόλεων συνέβη όταν χάθηκαν ή έφυγαν ΚΑΙ αυτοί οι δέκα! Συνεπώς κρατάτε πολύ γερά και ούτε η ηλίθια μακαριότητα θα αντέξει αλλά ούτε και η Αυτοκρατορία των cliché. Δέκα είναι αρκετοί.
