Χθες το βράδυ στο κανάλι της Βουλής (και έχει τη σημασία του αυτό, όπως θα δούμε) μεταδόθηκε μία εξαίσια κινηματογραφική ταινία: το Στάλκερ του ΑντρέΙ Ταρκόφσκι.
Πρόκειται για αριστούργημα από κάθε άποψη (φυσικά υποκειμενική θέση αυτή).
Η βασική ιδέα του είναι πως σε μία απομονωμένη και εξαιρετικά αυστηρά φυλασσόμενη απομακρυσμένη περιοχή υπάρχει μία Ζώνη, μέσα στην οποία μπορεί να υλοποιηθεί η πιο κρυφή επιθυμία του καθ΄ενός.
Αυτό φαντάζει εκπληκτικό και άκρως επιθυμητό. Αλλά… στην πραγματικότητα είναι θανάσιμο.
Τούτο, διότι η Ζώνη επιλέγει η ί δ ι α την πλέον απόκρυφη επιθυμία μας και όχι αυτήν την οποία ν ο μ ί ζ ο υ μ ε εμείς πως επιθυμούμε!
Όταν στην ταινία οι άντρες φθάνουν στην Ζώνη διαπιστώνουν πως δεν έχουν το ψυχικό σθένος να κοιτάξουν μέσα τους. Στην πραγματικότητα τρομάζουν, διότι η Ζώνη δεν μπορεί να πλανηθεί. Θα επιλέξει την α λ η θ ι ν ά επιθυμητή ευχή τους να πραγματοποιήσει.
Ποιός τολμά λοιπόν να διασχίσει αυτή την γραμμή;
Ο ίδιος ο Ταρκόφσκι εξομολογείται πως στο Στάλκερ (σημαίνει κάτι σαν οδηγός) ένοιωσε καθαρά και ξάστερα πως η υπέρτατη αξία, η οποία κινεί τον βίο του ανθρώπου είναι μία αξία, την οποία δεν την θέλει η ψυχή του.
Το ταξίδι στην Ζώνη καταλήγει φαινομενικά σε φιάσκο. Αλλά δεν πηγαίνει χαμένο. Συναντούν την γυναίκα του οδηγού τους, η οποία διαθέτει κάτι, για το οποίο δεν χρειάζεσαι καμία Ζώνη για να το αποκτήσεις, διότι το έχεις μέσα σου.
Και ενώ αυτοί σπουδαίοι και τρανοί το έψαχναν στην Ζώνη, η ταλαίπωρη και βασανισμένη από κάθε άποψη γυναίκα το είχε από μόνη της:
Πίστη!
Πίστη στην ζωή, πίστη στον άνθρωπο, πίστη στον εαυτό της…
Και μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση: το κανάλι του πλέον καθυβριζόμενου σώματος, κατά μία έννοια, στην Ελληνική κοινωνία, -της Βουλής- , η οποία θεωρείται η πηγή του κακού πολύ συχνά επιλέγει να προβάλει τις καλύτερες ταινίες!
Είναι σάμπως να ζει στην… Ζώνη και να πραγματοποιούνται οι βαθύτερες επιθυμίες της.
Είναι πολύ όμορφο και αισιόδοξο μήνυμα αυτό.
