Το τελευταίο διάστημα, (περίπου ενάμιση έτος και λίγο περισσότερο) είναι σε… έξαρση οι κατεδαφίσεις αστικών μονοκατοικιών σε περιοχές με υψηλό συντελεστή δόμησης. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει στην Πάτρα. Είχε δεκαετίες να συμβεί κάτι ανάλογο, σε πολύ μικρότερο βαθμό βέβαια τώρα.
Παλαιό ισόγεια ή διώροφα όχι κάποιας ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κατεδαφίζονται με σκοπό στη θέση τους να ανεγερθούν πολυκατοικίες. Όσες μάλιστα έχουν ήδη κτιστεί είναι κατάλευκες με υαλοπετάσματα στους εξώστες τους (κοινώς γυαλί στα μπαλκόνια αντί για κάγκελα).
Δεν είναι πάντοτε εφικτό να κατασκευαστούν υπόγεια και οι πυλωτές είναι η τελική λύση, ώστε να υπάρχει χώρος στάθμευσης.
Κατά κάποιον τρόπο λοιπόν πολλές… ξεχασμένες μονοκατοικίες, όσες γλύτωσαν από την αντιπαροχή προηγούμενων δεκαετιών έχουν μία δεύτερη… ευκαιρία να μεγαλώσουν και να αποκτήσουν ύψος και πολλά τετραγωνικά μέτρα.
Τα προηγούμενα τα γράφω ως διαπίστωση μόνο. Η οικονομική χροιά των προηγουμένων είναι πως υπάρχει ζήτηση για καινούργια διαμερίσματα. Πολλά προορίζονται για φοιτητικά αλλά και για νέους ανθρώπους. Και επειδή οι κανονισμοί αλλά και το κόστος κατασκευής δεν επιτρέπουν ανάπτυξη σε περιοχές χαμηλής δόμησης οι αστικές μονοκατοικίες έχουν την καταστροφική τιμητική τους.
Μία άλλη πιθανή συνέπεια είναι πως παλαιότερα διαμερίσματα ειδικά της δεκαετίας του 70 ή και του 80 βαθμιαία θα χάνουν την αξία τους αφού σε περιοχές του κέντρου θα μπορεί κάποιος να αποκτήσει ένα καινούργιο. Αυτό όσο η προσφορά των τελευταίων θα αυξάνεται.
Το σημείο στο οποίο μία παλαιότερης κατασκευής πολυκατοικία υπερέχει είναι η θέση της. Συνήθως τα καλύτερα σημεία είναι ήδη κατειλημμένα. Αλλά δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία αυτό πλέον.
Από την άλλη πλευρά οι απλές ανακαινίσεις διαμερισμάτων δεν λύνουν ουσιαστικά ζητήματα, διότι έχουν κατασκευαστεί με παλαιότερους αντισεισμικούς κανονισμούς και ανύπαρκτες ενεργειακές απαιτήσεις. Ούτε και το ζήτημα της στάθμευσης αφού στο παρελθόν δεν προβλέπονταν ανάλογοι χώροι. Προφανώς δεν είναι δυνατόν να… κατεδαφιστούν οι παλαιότερες κατασκευές ούτε και να αποκατασταθούν αφού αυτό θα προϋπέθετε τεράστιο κόστος και πολλά άλλα ακόμα.
Τονίζω και πάλι πως δεν γράφω κάτι περισσότερο από όσα παρατηρώ –και μόνο στην πόλη της Πάτρας- και πως το ζήτημα των κατοικιών δεν είναι τόσο απλό. Πάντως τα παλαιά, κεντρικά σχετικά, ισόγεια και διώροφα δεν τα βλέπω και πολύ καλά…
Τελευταίο αλλά καθόλου ασήμαντο, να επισημάνω την ακαταμάχητη γοητεία, την οποίαν ασκούν οι κατασκευές στην Ελληνική ψυχοσύνθεση. Σχεδόν κάθε ένας κρύβει μέσα του και έναν εν δυνάμει κατασκευαστή! Η επιτομή της επιχειρηματικότητας;
Σημ.: Στη φωτογραφία μία θαυμάσια γνωστή διώροφη κατοικία με ισόγειο εμπορικό κατάστημα, η οποία όμως ευρίσκεται στη… Λάρισα!
