Τον τελευταίο καιρό ακούω συνεχώς τρείς “νέες” λέξεις με σπουδαίο (δήθεν) νόημα:
“εντολή” – “θεσμικός” – “αφήγημα”
Και οι τρεις ξαφνικά ανασύρθηκαν από τα λεξικά και χρησιμοποιούνται με τον πλέον άθλιο τρόπο.
Η λέξη “εντολή”…
Ο Μωυσής έλαβε “εντολή” για την έξοδο από την Αίγυπτο;
-Όχι!
Ο λαός ΔΕΝ δίνει “εντολές”. Ο λαός το μόνο, το οποίο αποζητά είναι τη βελτίωση της θέσης του… Εάν έδινε εντολές τότε θα έπρεπε οι μη τηρούντες να οδηγούνται στα εθνικά δικαστήρια με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Ο κάθε λαός δίνει “εντολή” για να μεταβληθεί η κατάσταση του προς το καλύτερο σύμφωνα με τις υποσχέσεις, τις οποίες του δίδονται…. Όλα τα άλλα δηλώνουν απάτη και ανικανότητα.
Τίποτα λιγότερο.
Φανταστείτε τον Μωυσή πριν από την διάβαση της Ερυθράς Θαλάσσης να ομολογεί πως έκανε… λάθος και πως δεν υπολόγισε τη δύναμη του Φαραώ και του στρατού του και ενώ είχε υποσχεθεί την μετάβαση στη Γη της επαγγελίας να αναθεωρούσε και να υποτασσόταν με πολύ χειρότερους όρους στον Φαραώ και τους Αιγυπτίους.
Ο λαός δεν δίνει “εντολές”. Αυτά είναι μπούρδες. Ο λαός δεν γνωρίζει τον τρόπο. Ο Ηγέτης είναι αυτός, ο οποίος οφείλει να κόψει τον λαιμό του και να τον εύρη και όχι να δηλώνει μετάνοια και έλλειψη γνώσης. Αυτό λέγεται “στυγνή εξαπάτηση”. Να βρει τρόπο να “ανοίξει” στα δύο τη θάλασσα! Τελεία και παύλα.
Μετά έχουμε τον “θεσμικό” ρόλο. Άλλη τεράστια ανοησία. Ο “θεσμικός” ρόλος του προέδρου της δημοκρατίας της Γερμανίας Χίντεμπουργκ ήταν να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο ανίκανο και συμπλεγματικό ανθρωπάκι (Αδόλφο νομίζω ήταν το μικρό του όνομα) και να καταστρέψει συθέμελα μία σπουδαία χώρα αμαυρώνοντας τη φήμη της εσαεί.
Αγαπητές/οί μου ο “θεσμικός” ρόλος του Χίντεμπουργκ ήταν να στείλει στον αγύριστο αυτή την ανώμαλη καρικατούρα και να γράψει (να μην πω που) το σύνταγμα. Με το να τηρήσει τον “θεσμικό” του ρόλο, καταδίκασε την Γερμανία στην χειρότερη θέση της παγκόσμιας ιστορίας…
Ο “θεσμικός” του ρόλος λοιπόν ήταν το πρόβλημα ή το ότι με την τήρηση του συντάγματος έδωσε τη χώρα σε μία συμμορία άθλιων εγκληματιών και δολοφόνων; Ο Χίντεμπουργκ για αυτόν τον λόγο ανήκει στα χειρότερα “σκουπίδια” της παγκόσμιας ιστορίας. Loser παντού..
Μην ακούω λοιπόν ανοησίες. Ο Χίντεμπουργκ μπορεί να ήταν ο στρατηγός μιας ήττας (αναφέρομαι στον Α΄ ΠΠ) αλλά κυρίως ήταν ο στρατηγός της πλέον άθλιας “θεσμικής” απόφασης… Η Βουλή κινούμενη σε επίπεδο έρπουσας σαύρας αναρωτιέται για τον “θεσμικό” της (!) ρόλο…
Τέλος η νεόκοπη λέξη “αφήγημα”
Τι γελοιότητα είναι αυτή πάλι;
Τι αφήγημα άραγε θα μπορούσε να εφεύρει ο Μωυσής; Υποσχέθηκε να οδηγήσει τον λαό του στην Γη των πατέρων του. Τελεία και παύλα. Δεν υπάρχει αφήγημα. Ή το κάνεις ή όχι.
Η άθλια κοροϊδία με την απόλυτα παραπλανητική χρήση των λέξεων και των νοημάτων τους αποτελεί ύβρη.
Δεν υπάρχει αφήγημα. Υπάρχει επιτυχία ή αποτυχία.
Αντιπαραβάλλετε τώρα την ιστορία των διαπραγματεύσεων και της εξόδου με κάποια σύγχρονη (τι άραγε εννοώ) και αξιολογείστε…
Μπα! Αυτήν την “εντολή” έλαβα, αυτός είναι ο “θεσμικός” μου ρόλος” και αυτό το “αφήγημα” θα διηθηθώ…
Γ Ε Λ Ο Ι Ο Τ Η Τ Ε Σ για Κ Α Θ Υ Σ Τ Ε Ρ Η Μ Ε Ν Ο Υ Σ…
Σημ. Οι Ηγέτες επιτυγχάνουν το αδύνατον… και θα θυμηθώ πάλι την μητέρα μου, η οποία όταν υπήρχε πρόβλημα σου έλεγε:
“Πάψε τις δικαιολογίες, κόψε το λαιμό σου και βρες λύση”… Απλό!
Εμένα οι δικαιολογίες και οι μυξο-παρθενιές της έως χθες νυν κυβέρνησης του τύπου “αγωνίστηκε αλλά δεν τα κατάφερε” και οι δικαιολογίες όλων των προηγουμένων κυβερνήσεων του τύπου “μοναδική επιλογή” μου είναι (ξανά) μπούρδες…
Στην σημερινή πρωινή φωτογραφία ΜΑΥΡΑ ΚΟΡΑΚΙΑ μεταμφιεσμένα σε αθώες περιστερές έτοιμα να καταχ… κάθε ιερό και όσιο και κάθε ψήγμα νοημοσύνης…
