Όταν το φως είναι αχνό δεν το σβήνεις, αλλά φωτίζεις περισσότερο.
Διαβάζω σε μία μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα πως καταρρέει η εμπιστοσύνη των πολιτών στα δημοκρατικά πολιτεύματα και πως αυξάνεται στα απολυταρχικά καθεστώτα. Τούτο με αφορμή την πανδημία του Covid-19 και τον τρόπο αντιμετώπισής της. Ταυτοχρόνως εκφράζεται η ανησυχία και απαισιοδοξία τους στην πορεία της οικονομίας.
Για να είμαι ειλικρινής ποτέ δεν πίστευα πως κάποιος μπορεί να χάσει την εμπιστοσύνη του στη Δημοκρατία. Γιατί; Διότι απλώς ποτέ του δεν την είχε! Ευκαιρίας δοθείσης εκφράζεται η αντίθεσή του και εννοώ με αφορμή κάποιο σημαντικό γεγονός, όπως εν προκειμένω η πανδημία, ξεθαρρεύει και αποκαλύπτεται. Αντίστοιχα συνέβη και με την εμφάνιση ναζιστικών σχημάτων στην Ελλάδα εξ΄ αιτίας της… πανδημίας των μνημονίων.
Το ότι πάσχουν οι Δημοκρατίες είναι ένα θέμα, το οποίο όντως ισχύει. Αλλά όταν συμβαίνει αυτό το φυσιολογικό ΔΕΝ είναι να κατευθύνεσαι για την “επιδιόρθωσή” τους σε απολυταρχικά καθεστώτα! Η Δημοκρατία είναι όπως και ο φασισμός στο αίμα σου, στη νοοτροπία σου. Ο δημοκράτης, όταν ασθενεί η Δημοκρατία θα απαιτήσει περισσότερη, ενώ φυσικά ο φασίστας θα εκμεταλλευτεί το γεγονός να την καταργήσει. Αυτό επιθυμεί.
Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν μπορεί να αυξηθεί τα δημοκρατικό αίσθημα και να μειωθεί το ποσοστό της φασιστικής νοοτροπίας. Ναι σε έναν βαθμό με το ήθος και την παιδεία, αλλά απαιτείται χρόνος και προσπάθεια. Ωστόσο είναι κάτι, το οποίο γενικά μαθαίνεται (δεν γεννιέσαι, εκτός βέβαια εξαιρέσεων). Εκεί πρέπει να εστιάσουμε, άλλωστε από αφορμές μπορώ να σας υποδείξω χιλιάδες.
Όταν το φως είναι αχνό δεν το σβήνεις, αλλά φωτίζεις περισσότερο. Και το τελευταίο είναι και το αλάνθαστο κριτήριο για να αξιολογήσεις την νοοτροπία ενός ανθρώπου.
