(με ολίγον χιούμορ)
Α. Τα Γεγονότα
Χθες
Ως γνωστόν η πλατφόρμα για την ηλικιακή κατηγορία 55-59 επρόκειτο να ενεργοποιηθεί χθες στις 21 Απριλίου 2021. Από περιέργεια, διότι είχα προκαθορίσει ημερομηνία μέσα στο καλοκαίρι ανοίγω την πλατφόρμα νωρίς το πρωί, διότι συνηθίζω να ξυπνάω μαζί με τα σκουληκάκια και νωρίτερα από τα πουλάκια, τα οποία τρώνε τα σκουληκάκια. Απλούστατη η εφαρμογή και το γράφω, όχι με τη δική μου εμπειρία αλλά με αυτήν ενός απλού ανθρώπου, με ελάχιστη εξοικείωση με το διαδίκτυο.
Και αφού γίνονται οι πρώτες συμπληρώσεις των πεδίων (τηλέφωνο ειδικά για το εμβόλιο και e-mail επικοινωνίας) εισέρχομαι στην φόρμα επιλογής των ραντεβού. Βλέπω πως στα μεγάλα εμβολιαστικά κέντρα, οι ημερομηνίες ήταν αρκετά περιορισμένες και σχετικά μακριά. Εντοπίζω το Κέντρο Υγείας της Άνω Πόλης της Πάτρας, στο οποίο ανήκω και με έκπληξή μου βλέπω διαθεσιμότητα ραντεβού για την αμέσως επόμενη ημέρα (δηλαδή σήμερα)!
Το συζητάς; Επί τόπου το κλείνω και μάλιστα επέλεξα το 11:00-14:00 και όχι το 08:00-11:00 για να ξυριστώ να είμαι καλοφτιαγμένος και να χαρώ τη διαδικασία περισσότερο. Το αυτοματοποιημένο ραντεβού για τη δεύτερη δόση ορίστηκε στις 09 Ιουλίου 2021, αλλά τότε έκλεισα για τις 08:00 το πρωί. Κάνει ζέστη και ίσως με περιμένει η θάλασσα!
Η μόνη μου έννοια ήταν το… ψώνιο μου! Θα ήθελα να είναι ένα εμβόλιο με κάποιο κύρος. Βεβαίως η επιστημονική αρχή ορίζει πως το καλύτερο είναι το άμεσα διαθέσιμο και ούτε να το συζητάμε. Θα ήταν τόσο γελοίο να… επιλέξω εμβόλιο, όπως αυτοκίνητο. Εμπιστεύομαι την επιστήμη απόλυτα. Μέσα μου ωστόσο θα ήθελα το… AstraZeneca, καθαρά για λόγους ονόματος. Κοιτάξτε! Αναπτύχθηκε στην Αγγλία (κατά τεκμήριο αριστοκρατικός τόπος) σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Oh my dear), επιπλέον η Αγγλία είναι η χώρα κατασκευής των Rolls Royce και Aston Martin… τέλος! Το ψυχολογικό μου τραύμα θα ήταν ανεπανόρθωτο, εάν δεν ήταν… AstraZeneca. (Διαβάστε και το σχετικό άρθρο με την ονοματολογία των εμβολίων).
Μετά, αποφάσισα να διαβάσω για τα εμβόλια και πληροφορήθηκα πως για το συγκεκριμένο η επόμενη δόση ορίζεται μετά από ένα τρίμηνο, σε αντίθεση με τα πιο… γρήγορα της Pfizer και Moderna. Συνεπώς επαγωγικά συνάγεται πως το Κέντρο Υγείας της Άνω Πόλης διαθέτει AstraZeneca! Ουφ! Τεράστια ανακούφιση!
Σήμερα
Σήμερα το πρωί δεν κρατιόμουν! Ετοιμάστηκα, φόρεσα καθαρά εσώρουχα, πλύθηκα, ξυρίστηκα, έπλυνα μάλιστα και τα δόντια μου (πρωτόγνωρο γεγονός) και δεν έβλεπα την ώρα να φύγω για το Κέντρο Υγείας.
Τελικά μετά δυσκολίας κατάφερα να ροκανίσω το χρόνο, ώστε να φθάσω μόλις 20 λεπτά… νωρίτερα από τις 11:00. Εκεί κάπως μπερδεύτηκα. Ευγενέστατοι άπαντες! Από τα παιδιά της ασφάλειας στην είσοδο, μέχρι… όλους! Δεν είναι δυνατόν σκέφτηκα! Μήπως το AstraZeneca δημιουργεί και χωρίς να εμβολιαστείς ψευδαισθήσεις και νομίζω πως είμαι στην… Αγγλία; Αλλά όχι! Μιλούσαν… Ελληνικά!
Σοβαρά τώρα: δεν έχω λόγια. Ευγενέστατοι άπαντες, άψογα τα παιδιά, νοσηλευτικό προσωπικό και ιατροί, τη βελόνα ούτε την κατάλαβα, ενώ η διαδικασία σε ξεχωριστό δωμάτιο. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και οι πολίτες άψογοι. Και πεντακάθαρα! Εν τω μεταξύ έτρεχαν όλα, όπως τρέχει μία μηχανή… Rolls Royce (εντάξει τώρα τι να κάνουμε;). Απόλυτα ομαλά! Συγχαρητήρια (αυτό με πλήρη ευθύνη των γραπτών μου) και οφείλω να το επισημάνω και δεν έχω και αμφιβολία πως αντίστοιχα θα ισχύουν και για τα άλλα εμβολιαστικά κέντρα.
Ήταν όλα τέλεια, η χαρά μου απερίγραπτη, διότι γνώριζα πως συνεισφέρω στην κοινότητα με μία ελάχιστη πράξη ευθύνης προκειμένου να προστατεύσω τους συνανθρώπους μου και τον εαυτό μου (και αυτός είναι ο σκοπός του εμβολιασμού).
Αναχωρώ και τότε…
Β. Οι Παρενέργειες (το Χιούμορ)
Το AstraZeneca παρασκευάζεται με κάποιο περισσότερο “φυσικό” τρόπο. Περιέχει έναν αδενοϊό από πίθηκο (νομίζω χιμπατζή), τον οποίο χρησιμοποιεί ως φορέα ώστε να εισαγάγει “λαθραία” γονίδιο του Covid-19 στα ανθρώπινα κύτταρα και με αυτόν τον τρόπο να δημιουργηθεί το mRNA και τελικά η πρωτεϊνη ακίδα προστασίας. Δεν είμαι ιατρός, αλλά είμαι επιστήμων και όπως το αντιλαμβάνομαι το γράφω, διότι διαισθάνομαι τη λογική.
Μέχρι να επιστέψω όμως στο σπίτι άρχισα να ακούω απόκοσμα τάμ-ταμ και να νοιώθω μία ακατανίκητη επιθυμία να συναντήσω τα ξαδέλφια μου στην Κεντρική Αφρική. Τόσον καιρό έχω να μάθω νέα τους, ούτε ένα γράμμα, ούτε ένα ξύλο-μέιλ σε μία φλούδα ενός τροπικού δένδρου. Γιατί;;;
Φθάνω σπίτι μου… Δεν χρειάστηκε να ανοίξω την κεντρική πόρτα εισόδου. Σκαρφάλωσα σε ένα δένδρο του κήπου και ανέβηκα στο μπαλκόνι. Επιτέλους… ελεύθερος!
Κατεβαίνω στην κουζίνα, ανοίγω το ψυγείο και με φρίκη ανακαλύπτω μόνο μήλα και πορτοκάλια! Πού είναι οι μπανάνες μου; Που είναι οι ανανάδες μου;
Γράφω αυτό το άρθρο ανεβασμένος σε ένα ξύλο στην πορτοκαλιά του κήπου. Θα περιμένω μέχρι τις 09 Ιουλίου του 2021 και την επομένη σφαίρα για Kεντρική Αφρική. Και νομίζω πως έμαθα και μία ξένη γλώσσα. King Kong αδελφέ μου!
Διαβάστε και τη συνέχεια με τη β΄δόση:
