Αυτές τις ημέρες -και όχι μόνον- συνέπεσαν αρκετά γεγονότα, τα οποία προκάλεσαν ένα (ακόμα) κύμα ρίγους. Οι επιθέσεις στην Τουρκία, το Βερολίνο, την Ζυρίχη καθώς και η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα, αμέσως δημιούργησαν μία αίσθηση ανάφλεξης και τρόμου. Επίσης μία έξαρση (πάλι) του κινδύνου από το Ισλάμ και της πορείας της Ευρώπης. Θα θεωρήσω και την εκλογή του νέου προέδρου στις Η.Π.Α. ως ένα άγνωστο στοιχείο.
Είναι όμως αυτό αληθές; Είναι όντως τόσο έκρυθμη η κατάσταση στις χώρες της Ευρώπης, ώστε όλα όσα συμβαίνουν να προοιωνίζουν πολύ άσχημες εξελίξεις;
Κινδυνεύει εν τέλει η Ευρώπη από την τρομοκρατία του Ισλάμ;
Θα ήθελα να υπενθυμίσω κατ’ αρχάς πως η Ευρώπη έχει βιώσει εγχώρια τρομοκρατία ίσως χειρότερη από την σημερινή. Τότε ήταν ο ΙΡΑ στην Αγγλία και την Ιρλανδία, η Rote Armee Fraktion, (RAF) στην Γερμανία, οι Ερυθρές ταξιαρχίες στην Ιταλία, (και μήπως θυμόσαστε την επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια το 1980 με τους 85 νεκρούς και 200+ τραυματίες από την ακροδεξιά Nuclei Armati Rivoluzionari ή μήπως την επίθεση στην Μαδρίτη το 2004 από παρακλάδι της Al-Qaedaμε 191 νεκρούς και 2050 τραυματίες). Υπάρχουν και οι Βάσκοι στην Ισπανία, το PKK στην Τουρκία (να μην την ξεχάσω) και φυσικά η 17 Νοέμβρη στην Ελλάδα.
Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς, εάν προσθέσω και την Ρωσία με την σφαγή στο Μπεσλάν το 2004 με 385+ νεκρούς καθώς και την εισβολή στο Θέατρο της Μόσχας το 2002 με 67 νεκρούς από Τσετσένους αυτονομιστές.
Ξαφνικά οι μνήμες χάθηκαν και (δήθεν) έκπληκτοι διαπιστώνουμε πως ο Κόσμος μας διαλύεται;
Δεν θα συμφωνήσω καθόλου. Αντιθέτως! Αφού εξοντώθηκαν ή ατόνησαν πολλά από τα τρομοκρατικά-αυτονομιστικά κινήματα στην Ευρώπη, τώρα επανεμφανίσθηκε (!) το Ισλάμ. Θα ήθελα να επισημάνω και πάλι πως Ισλαμική τρομοκρατία αυτού τύπου υφίσταται εδώ και πολλά χρόνια και με πάρα πολλά θύματα. Η Ελλάδα μάλιστα έχει δεχθεί ένα από τα χειρότερα (11 νεκροί, 98 τραυματίες) με τη διπλή επίθεση στο City of Poros το 1988. Ωστόσο αυτό έχει απωθηθεί από την συλλογική μνήμη, διότι προήλθε από… “φιλικές” δυνάμεις, για να σας υπενθυμίσω την άκρως φιλο-αραβική πολιτική της κυβέρνησης!
Αλλά τότε ήταν κάπως διαφορετικά τα πράγματα.
Ποιος είναι ο κυρίαρχος τρομοκράτης πλέον στην Ευρώπη κι από τι πραγματικά κινδυνεύει;
Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως είναι οι κυβερνήσεις της και οι δομές της μαζί με την ανέχεια των πολιτών της σε αυτές.
Και σε όλες τις χώρες αυτή τη στιγμή επικρατεί μία μακαριότητα (και της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης)• η οποία μακαριότητα και ευδαιμονία ξαφνικά διακόπτεται από το Ισλάμ και το προσφυγικό.
Ναι φυσικά και το προσφυγικό. Είναι γνωστή η θέση των Ευρωπαίων σε αυτό το ζήτημα. Και είναι και πολύ γνωστές οι εξαιρετικά διαφορετικές “ευαισθησίες” των κυβερνήσεων αλλά και των λαών σε σχέση με το είδος και την “καταγωγή” των εγκλημάτων.
Επί προεδρίας Κλίντον διαπράχτηκε η μεγαλύτερη γενοκτονία των τελευταίων ετών (η σφαγή των Τούτσι στην Ρουάντα με υπολογιζόμενους 500 χιλιάδες έως 1 εκ. νεκρούς, -σφαγιασθέντες-) και φυσικά δεν άγγιξε κανέναν και πουθενά. Η επιλεκτική αντίδραση συνεχίζεται και στην Συρία, η οποία είναι και η πηγή του προσφυγικού και βεβαίως ενόσω η μεγάλη γείτων μετατρέπεται σε μία φοβερή δικτατορία, αυτό περνά σε δεύτερη ή πέμπτη μοίρα.
Τα τρομοκρατικά χτυπήματα μονοπωλούν το ενδιαφέρον και δάκρυα των άλλων κυβερνήσεων τρέχουν από τα μάτια τους τη στιγμή, όπου οι νεκροί και οι βασανισμοί από το καθεστώς ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες.
Γιατί;
Διότι το προσφυγικό και η νέο-τρομοκρατία είναι ένα δώρο εξ’ ουρανού. Είναι ψευδέστατο πως οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ανησυχούν για τις προσφυγικές ροές. Με μεγάλη χαρά να υποδεχθούν ταλαίπωρους εξαθλιωμένους ανθρώπους να δημιουργήσουν νέες κοινωνικές αναταραχές, ώστε οι νέο-θεματοφύλακες της εξουσίας να συνεχίσουν το εφιαλτικά καταστροφικό τους έργο και την διαφθορά στον τρόπο σκέψης και αντίδρασης των πολιτών τους. Διότι η χειρότερη τρομοκρατία, η οποία ασκείται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη είναι η κυβερνητική τρομοκρατία, μέσω της οικονομικής εξαθλίωσης και της απενεργοποίησης κάθε μορφής υγιούς σκέψης και αντίδρασης.
Προσέξτε! Μην με θεωρήσετε οπαδό της τυφλής τρομοκρατίας.
Η Ευρώπη κινδυνεύει μόνο από τις κυβερνήσεις της και όχι από την ούτως ή άλλως μονίμως παρούσα ισλαμική τρομοκρατία.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΟΡΦΗ ΤΥΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.
Έχω γράψει στο πρόσφατο παρελθόν, πως στόχος των τζιχαντιστών δεν είναι οι Ευρωπαίοι αλλά οι Μουσουλμάνοι της Ευρώπης. Σε αυτούς θέλουν να μεταδοθεί ο φόβος. Αυτό εξυπηρετεί θαυμάσια τη νέα γενιά πολιτικών του τίποτα, οι οποίοι αισθάνονται συνεχώς ασφαλέστεροι. Ειδικά τώρα, όπου οι τρομοκρατικές οργανώσεις, τις οποίες προανέφερα έχουν εξαλειφθεί.
Η διόγκωση μέσω του διαδικτύου επιλεκτικά της αντίδρασης των πολιτών είναι την πραγματικότητα πλαστή. Όπως πλαστά είναι πάρα πολλά στην εποχή μας. Όπως η Δημοκρατία και οι ατομικές ελευθερίες.
Η Ευρώπη και οι πολίτες της βυθίζονται σε ένα τέλμα αδρανείας και βοηθούντων των φανατικών μουσουλμάνων και προσφύγων σε έναν ακόμα κύκλο μίσους και φόβου ενώ οι ίδιοι μετατρέπονται σε “ζόμπι” τα οποία δωροδοκούνται με ελάχιστα γραμμάρια του αγαπημένου τους σνακ (των εγκεφάλων). Τρώγοντας ο ένας τον εγκέφαλο του άλλου, διότι τα “Ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα” θα καταλήξουμε όχι σε μία κλειστή κοινωνία (σε αντίθεση με τον ορισμό του Καρλ Πόπερ περί της ανοιχτής κοινωνίας), αλλά σε μία κοινωνία ζόμπι μηδενικής βούλησης και σκέψης.
Οι “ηγέτες” ή μάλλον η συμμορία των τυχοδιωκτών γκάνγκστερ των δήθεν ηγετών της Ευρώπης, με όποιο τίτλο θεωρούν καταλληλότερο προς εξαπάτηση, (αριστερά, δεξιά, κέντρο, κλπ) απολαμβάνει τα cohiba της ανοίγοντας σαμπάνιες είς υγείαν των “κορόιδων”…
Ξανασκεφθείτε την άνοδο του εθνικισμού και των φασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, ως καλούς συμμάχους των κυβερνήσεων. Καλοί “σύμμαχοι” όσο αυτές δεν απειλούνται. Μόλις όμως απειληθούν θυμηθείτε με και θα δείτε που θα βρεθούν tα κινήματα αυτά, τα οποία αυτή τη στιγμή, όσο παράλογο και εάν ακούγεται, έπεσαν στην παγίδα και “παίζουν” το παιγνίδι των κυβερνήσεων νέας κοπής.
Όχι αγαπητοί μου φίλες και φίλοι.
Άλλη είναι η πραγματικότητα και όχι αυτή η οποία “εκρήγνυται” ή “δολοφονεί” αλλά η άλλη της απόλυτης μετατροπής σε ζόμπι των πολιτών της Ευρώπης.
Ως τελική σημείωση και όσο σκληρό και εάν σας φαίνεται, η ανησυχία της φατρίας τυχοδιωκτών στην Ευρώπη από την εκλογή του νέου προέδρου στις Η.Π.Α. δεν είναι καμία άλλη, παρά το ότι ίσως λόγω της ιδιαιτερότητάς του να μην θελήσει να τους “σώσει” για τρίτη φορά (θυμηθείτε Α και Β’ ΠΠ) από το χάλι στο οποίο οσονούπω θα την βυθίσουν. Τότε το Ισλάμ θα έχει κάθε λόγο να χαίρεται να προσφέρει απλόχερα τη λύση.
Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Αντιθέτως γίνεται πολύ χειρότερη από το παρελθόν, όσο οι κυβερνήσεις διχάζουν και διαφθείρουν, οι πολίτες αποβλακώνονται και οι τυχοδιώκτες – απατεώνες νέμονται την εξουσία για να τροφοδοτούν τα υπερ-εγώ τους και να ευνοούν τις κλίκες του περιβάλλοντος τους.
Α! Η Αγγλία όπως πάντα κάτι διείδε και “την έκανε νωρίς”…
