Λοιπόν!
Το στοιχείο, το οποίο είναι κοινό μεταξύ του ζωγραφικού πίνακα του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου και του Ιαπωνικού θεάτρου Καμπούκι είναι το… μοντάζ (montage)!
Είτε το πιστεύετε είτε όχι ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος είναι ο εφευρέτης του “κινηματογραφικού” μοντάζ 400 περίπου χρόνια πριν την ανακάλυψη του κινηματογράφου!
Στον πίνακα “Άποψη του Τολέδο”, ο Δ.Θ. τροποποίησε τη θέση των κτιρίων καθώς και τον προσανατολισμό τους, ώστε η σύνθεση να γίνει πολύ πιο όμορφη (ενώ δεν είναι εντελώς αληθινή).
Στο Ιαπωνικό Θέατρο Καμπούκι, δεν υφίσταται ακριβώς σκηνή, αλλά ολόκληρη το θέατρο αποτελεί τη σκηνή ενώ χρησιμοποιούνται έντονα πάρα πολλά τεχνικά συστήματα και τρόποι, οι οποίοι μεταβάλλουν – διακόπτουν και ανασχηματίζουν την ροή της παράστασης, όπως ακριβώς και με το κινηματογραφικό μοντάζ! Μία ευφυέστατη και πρωτοποριακή εφεύρεση όσον αφορά το θέατρο!
Θα γράψω διεξοδικότατα στο μέλλον για την τεράστια σημασία του μοντάζ στον κινηματογράφο και το πώς η “επεξεργασμένη” κινηματογραφική πραγματικότητα μπορεί να είναι πολύ ανώτερη από την “πραγματική” πραγματικότητα!
Ποιος ήταν ο πρώτος, ο οποίος εντόπισε και έγραψε για αυτή τη σχέση και επηρεάστηκε βαθύτατα, ώστε να αναπτύξει την κορυφαία Σοβιετική σχολή του κινηματογραφικού μοντάζ;
Ο Serghei Eisenstein, ο δημιουργός του αριστουργήματος “Θωρηκτό Ποτέμκιν”!
Διαβάστε το Quiz εδώ…
